Эссе таҳти унвони «Рӯзи кӯдакон»
Рӯзи ҳифзи кӯдакон дар тақвими мо ҷашни муҳим аст, ки ҳуқуқ ва ниёзҳои кӯдаконро дар саросари ҷаҳон таҷлил мекунад. Ин рӯз ба мо имкон медиҳад, ки аҳамияти кӯдакиро ба ёд орем ва таваҷҷӯҳи худро ба ниёзҳо ва ҳуқуқҳои кӯдакон дар ҷомеаҳои мо ва дар саросари ҷаҳон равона созем.
Рӯзи ҳифзи кӯдакон инчунин як фурсатест барои таҷлил аз шодӣ ва бегуноҳии кӯдакон ва ба онҳо имкони лаззат бурдан аз лаҳзаҳои бозӣ ва эҷодкорӣ. Дар ин рӯз мо метавонем озодиву осоишҳои кӯдакиро ба ёд орем ва аз лаҳзаҳои бозӣ ва саргузашт бо фарзандонамон баҳра барем.
Аммо Рӯзи ҳифзи кӯдакон инчунин вақтест, ки дар бораи ҳуқуқҳои кӯдакон ва чӣ гуна ин ҳуқуқҳо дар ҷомеаҳои мо ва дар саросари ҷаҳон эҳтиром карда мешаванд. Мо метавонем аҳамияти таҳсилот ва зарурати таъмини дастрасӣ ба таҳсил ва дигар захираҳоеро, ки барои рушд ва некӯаҳволии кӯдакон заруранд, фаромӯш кунем.
Ҷанбаи муҳими таҷлили Рӯзи кӯдакон ин ҷалби фаъолонаи волидон ва ҷомеа дар ташкил ва гузаронидани чорабиниҳо барои кӯдакон мебошад. Дар ин рӯзи фархунда волидайн ва ҷомеа даъват карда мешаванд, ки барои кӯдакон муҳити бехатару солим фароҳам оранд, чорабиниҳои таълимӣ ва фароғатиро ташкил кунанд ва ба онҳо имкон диҳанд, ки аз лаҳзаҳои бозӣ ва муошират бо кӯдакони дигар баҳра баранд.
Рӯзи ҳифзи кӯдакон инчунин як давраи огоҳӣ ва маърифатнокӣ барои калонсолон мебошад, то онҳо ҳуқуқ ва ниёзҳои кӯдаконро дарк кунанд ва онҳоро ба таваҷҷӯҳи бештар ба кӯдакон ташвиқ кунанд ва ба онҳо дастгирӣ ва ташвиқи зарурӣ расонанд, то онҳо ба таври дуруст инкишоф ёбанд. Барои калонсолон фаҳмидани он муҳим аст, ки кӯдакон осебпазиранд ва барои расидан ба потенсиали худ ба ҳимоя ва дастгирӣ ниёз доранд.
Ниҳоят, Рӯзи кӯдакон ба мо имкон медиҳад, ки давраи кӯдакиро ҷашн гирем ва аҳамияти кӯдаконро дар ҳаёти мо ва ҷомеаи мо ба ёд орем. Муҳим аст, ки мо кӯшиш кунем, ки кӯдаконро бо муҳити зарурӣ ва захираҳои зарурӣ таъмин кунем, то онҳо ба таври мутаносиб ва солим инкишоф ёбанд, то онҳо тавонанд калонсолони арзишманд ва масъули ҷомеаи мо гарданд.
Хулоса, Рӯзи ҳифзи кӯдакон ҷашни муҳимест, ки ба мо имкон медиҳад, ки давраи кӯдакиро ҷашн гирем, ба ёд овардани ҳуқуқҳо ва ниёзҳои кӯдакон ва андеша кардан дар бораи он ки чӣ гуна мо метавонем ояндаи беҳтарро барои наслҳои оянда таъмин кунем. Муҳим аст, ки мо минбаъд низ ба кӯдакон таваҷҷуҳ зоҳир кунем ва ба онҳо кӯмак ва захираҳоеро диҳем, ки онҳо барои рушд ва расидан ба тавонмандиҳои онҳо заруранд.
Таҳти унвони "Рӯзи кӯдакон" гузориш дод.
Рузи мухофизати бачахо иди байналхалкй мебошад ки бачахо ва хукукхои онхоро тантана мекунад. Ин чорабинӣ бо ҳадафи таъкид кардани аҳамияти кӯдакӣ ва эҳтироми ҳуқуқи кӯдакон дар саросари ҷаҳон ташкил шудааст. Рӯзи ҳифзи кӯдакон дар бисёре аз кишварҳои ҷаҳон барои таҷлил ва пешбурди ҳуқуқи кӯдакон дар рӯзҳои мухталиф таҷлил мешавад.
Сарчашмаи Рӯзи кӯдакон ба соли 1925 бармегардад, вақте ки Лигаи Миллатҳо барои беҳтар кардани некӯаҳволии кӯдакон дар саросари ҷаҳон таъсис дода шуд. Соли 1954 Созмони Милали Муттаҳид Рӯзи байналмилалии ҳифзи кӯдаконро таъсис дод, ки ҳамасола 20 ноябр ҷашн гирифта мешавад. Ҳадафи ин рӯз ҷалби таваҷҷуҳ ба ниёзҳо ва ҳуқуқҳои кӯдакон ва ташвиқи фаъолиятҳое, ки зиндагии кӯдаконро беҳтар мекунанд, равона шудааст.
Рузи мухофизати бачахо аз чихати инкишоф ва некуахволии бачагон ахамияти махсус дорад. Ин як фурсатест, ки кӯдакӣ ва бегуноҳии кӯдаконро ҷашн гирифта, ба онҳо имкон медиҳад, ки аз лаҳзаҳои бозӣ ва эҷодкорӣ лаззат баранд. Дар ин рӯз мо метавонем аҳамияти таҳсилот ва зарурати таъмини дастрасӣ ба таҳсил ва дигар захираҳои заруриро барои рушд ва некӯаҳволии кӯдакон ба ёд орем.
Илова бар ин, Рӯзи ҳифзи кӯдакон имкон медиҳад, ки мушкилоте, ки дар ҷомеаи мо ба кӯдакон дучор мешаванд, ба миён гузорем. Ҳамин тариқ, ин рӯзро метавон барои баланд бардоштани огоҳии ҷомеа дар бораи масъалаҳое, чун фақр, таҷовуз, хушунат ё табъиз нисбати кӯдакон истифода кард. Муҳим аст, ки мо барои ҳифзи кӯдакон чораҳо андешем ва ба онҳо муҳити бехатар ва солимро фароҳам орем, ки онҳо дар он инкишоф ёфта тавонанд.
Илова бар ин, Рӯзи кӯдакон як имконияти хубест барои машғул шудан бо фаъолиятҳое, ки метавонанд ба кӯдакони гирду атроф шодӣ ва қаноатмандӣ оваранд. Ин фаъолиятҳо метавонанд дар сатҳи инфиродӣ, оилавӣ ё ҷомеа ташкил карда шаванд ва метавонанд бозиҳо, озмунҳо, фаъолиятҳои бадеӣ ва ҳатто хайрияҳоро барои кӯдаконе, ки бо мушкилот рӯбарӯ ҳастанд ва ё осебпазиранд, дар бар гирад. Ҳамин тариқ, мо метавонем дар баланд бардоштани худбаҳодиҳӣ ва рушди эҷодкорӣ ва малакаҳои иҷтимоии кӯдакон саҳм гузорем.
Хулоса, Рӯзи кӯдакон як ҷашни муҳимест, ки ба мо аҳамияти кӯдакиро хотиррасон мекунад ва зарурати эҳтироми ҳуқуқ ва ниёзҳои кӯдакон. Муҳим аст, ки мо кӯшиш кунем, ки кӯдаконро бо муҳити зарурӣ ва захираҳои зарурӣ таъмин кунем, то онҳо ба таври мутаносиб ва солим инкишоф ёбанд, то онҳо тавонанд калонсолони арзишманд ва масъули ҷомеаи мо гарданд. Бо вуҷуди ин, мо бояд дар хотир дошта бошем, ки Рӯзи кӯдакон набояд ягона рӯзе бошад, ки мо таваҷҷӯҳи худро ба кӯдакон равона мекунем, балки бояд ҳар рӯз ба онҳо аҳамият диҳем.
Композиция бо унвони «Рӯзи кӯдакон»
Ҳар сол 1 июн одамони тамоми чахон Рузи мухофизати бачахоро кайд мекунанд. Ин ид ба кӯдакон бахшида шуда, ба арзишҳо ва ҳуқуқҳои онҳо нигаронида шудааст. Рӯзи ҳифзи кӯдакон як имконияти хубест барои таваҷҷӯҳи мо ба кӯдакон ва дуруст ҷашн гирифтани онҳо.
Барои бисёре аз кӯдакон, Рӯзи кӯдакон имкони лаззат бурдан аз бозиҳо ва машқҳои шавқовар аст. Дар бисёр кишварҳо парадҳо ва фестивалҳо барои кӯдакон махсус ташкил карда мешаванд. Дар ин чорабиниҳо кӯдакон метавонанд дар якҷоягӣ бо дигар кӯдакон ва оилаҳои онҳо аз бозиҳо, мусиқӣ ва хӯрокҳои болаззат лаззат баранд.
Илова ба чорабиниҳои шавқовар, Рӯзи кӯдакон инчунин як давраи муҳимест, ки таваҷҷӯҳи моро ба ҳуқуқ ва ниёзҳои кӯдакон равона созем. Дар ин рӯз мо метавонем дар хотир дорем, ки кӯдакон осебпазиранд ва бояд дар ҳама ҷабҳаҳои ҳаёти онҳо ҳифз ва дастгирӣ шаванд. Рӯзи ҳифзи кӯдакон инчунин ба мо имкони хуберо фароҳам меорад, ки огоҳии ҷомеаро дар бораи мушкилоте, ки дар назди кӯдакон қарор доранд, ҷалб кунем ва ба фаъолиятҳое машғул шавем, ки метавонад ба беҳтар шудани зиндагии онҳо мусоидат кунад.
Рӯзи кӯдакон метавонад як имконияти хубе барои иштирок дар корҳои хайрия ва хайрия ба лоиҳаҳо ва созмонҳое бошад, ки ба ниёзҳои кӯдакон нигаронида шудаанд. Бисёре аз кӯдакон дар саросари ҷаҳон бо мушкилоте аз қабили фақр, беморӣ ё набудани дастрасӣ ба таҳсилот ва хидматрасониҳои тиббӣ рӯбарӯ ҳастанд. Рӯзи кӯдакон метавонад як фурсати комил барои иштирок ва тағирот дар ҳаёти ин кӯдакон бошад.
Илова бар ин, Рӯзи кӯдакон метавонад як имконияти хубе барои барқарор кардани робита бо кӯдак дар худи мо бошад. Баъзан мо чунон ба ӯҳдадориҳои калонсолони худ гирифтор мешавем, ки аз чизҳои оддии зиндагӣ ва бозичаву стихиявии кӯдакӣ лаззат бурданро фаромӯш мекунем. Рӯзи кӯдакон ба мо имконият медиҳад, ки истироҳат кунем ва бо он қисми мо, ки бозиҳо ва моҷароҳоро дӯст медорад, пайваст шавем.
Хулоса, Рузи мухофизати кудакон иди мухим аст ки ба мо ахамияти бачагй ва бачагонро дар хаёти мо хотиррасон мекунад. Муҳим аст, ки мо кӯшиш кунем, ки кӯдаконро бо муҳити зарурӣ ва захираҳои зарурӣ таъмин кунем, то онҳо ба таври мутаносиб ва солим инкишоф ёбанд, то онҳо тавонанд калонсолони арзишманд ва масъули ҷомеаи мо гарданд. Аммо, мо бояд дар хотир дошта бошем, ки Рӯзи кӯдакон набояд ягона рӯзе бошад, ки мо таваҷҷуҳи худро ба кӯдакон равона мекунем, балки бояд ҳар рӯз ба онҳо таваҷҷуҳ ва аҳамияти зарурӣ диҳем.
Назари худро нависед: 224
Бештар:
- Ҳуқуқи кӯдакон - Иншо, Маърӯза, Композиция Иншо Ҳуқуқи кӯдакон Ҳуқуқи кӯдакон мавзӯи муҳими ҷомеаи мо ва дар тамоми ҷаҳон мебошад. Мо ҳама муҳим будани ҳимоя ва эҳтироми ҳуқуқи кӯдаконро, ки ояндаи моро муаррифӣ мекунанд, медонем. Ҳарчанд бисёре аз кишварҳо Конвенсия дар бораи ҳуқуқи кӯдакро имзо ва тасвиб кардаанд, то ҳол ҷойҳое ҳастанд, ки ин ҳуқуқҳо поймол мешаванд. Муҳим аст, ки мо дар ҳифзи ин ҳуқуқҳо иштирок кунем ва онҳоро эҳтиром кунем, зеро кӯдакон ҳуқуқ доранд дар муҳити бехатар ва солим ба воя расанд, ки дар он тамоми ниёзҳои асосии онҳо таъмин карда мешаванд. Аввалин ҳуқуқи кӯдак ин ҳуқуқ ба зиндагӣ ва...
- 8 март — очерк, репортаж, композиция Очерк дар бораи 8 март Имруз рузи махсусест, ки пур аз шодй ва романтикист. Ин 8 март, Рӯзи байналхалқии занон, рӯзест, ки изҳори миннатдорӣ ва эҳтироми мо ба занони ҳаёти мост. Барои ман, ин рӯз пурмазмун аст, зеро дар атрофи ман бисёр занони қавӣ ва илҳомбахш ҳастанд, ки ба ман кӯмак карданд, ки ба воя расам ва имрӯз ҳастам. Ман аз хурдсолӣ фаҳмидам, ки занро барои ҳар коре, ки дар зиндагӣ мекунанд, бояд эҳтиром кард ва қадр кард. Модарам, модаркалонам ва дигар занони ҳаётам ба ман таълим доданд, ки…
- Зодрузи ман — Иншо, Репортаж, Композиция Иншои зодрӯзи ман Рӯзи таваллуди ман яке аз муҳимтарин рӯйдодҳои соли ман аст. Ин рӯзест, ки ман ба ҷаҳон оварда шуданамро ҷашн мегирам ва бисёр одамон дар ҳаёти ман ба ман муҳаббат ва муҳаббат зоҳир мекунанд. Ман таҷлили ин рӯзро дӯст медорам ва ҳамеша интизори таҷлили он ҳастам. Субҳи рӯзи зодрӯз ман одатан аз дӯстону наздикон таманною паёмҳо мегирам, ки фикру андешаҳои неки онҳоро дар бораи соли нави зиндагиам мерасонам. Ин орзуҳо маро хеле махсус ва қадрдонӣ ҳис мекунанд ва…
- Рузи Модар - Иншо, Репортаж, Композиция Эссе Рӯзи Модар Рӯзи Модар як давраи махсусест, ки мо ба қадрдонӣ ва ҷашн гирифтани муҳаббат ва қурбониҳои модаронамон диққат медиҳем. Ин рӯз фурсатест барои изҳори миннатдории мо барои ҳама кор ва муҳаббате, ки онҳо ба рушди мо гузоштаанд. Модарон муҳимтарин ашхоси ҳаёти мо мебошанд. Онҳо ба мо муҳаббат ва дастгирии бебаҳо доданд ва ҳамеша дар он ҷо буданд, ки моро роҳнамоӣ кунанд ва ба мо дар душвортарин лаҳзаҳои ҳаёти мо гузаранд. Модаронамон ба мо меҳрубонӣ ва дӯст доштанро таълим доданд ва ба мо кӯмак карданд, ки…
- Ахамияти бозй дар давраи бачагй — Иншо, когаз, композиция Очерк дар мавзуи «Бозй, мохияти бачагй — Ахамияти бозй дар инкишофи кудак» Давраи кудакй давраест, ки мо шахсияти худро ташаккул дода, малакахои барои хаёти калонсолон заруриро инкишоф дихем. Бозӣ дар ин давра як фаъолияти муҳим аст, зеро он ба рушди ҷисмонӣ, зеҳнӣ ва иҷтимоии кӯдакон таъсири амиқ мерасонад. Муҳим аст, ки калонсолон аҳамияти бозӣ дар ҳаёти кӯдаконро дарк кунанд ва бозиро ташвиқ кунанд, то ба кӯдакон кӯдакии солим ва хушбахт бахшанд. Бозӣ як шакли табиии омӯзиш барои кӯдакон аст. Тавассути бозӣ кӯдакон малакаҳои маърифатии худро инкишоф медиҳанд, аз қабили тафаккури эҷодӣ, тасаввурот, ҳалли...
- Ахамияти бачагй — иншо, когаз, композиция Очерк дар мавзуи «Ахамияти бачагй» Дар чустучуи кудакии гумшуда Кӯдакӣ як давраи нотакрор аст, мисли аҳамияти кӯдакӣ, он дар ҳаёти ҳар яки мо махсус аст, замони бозӣ, бегуноҳӣ ва кашфи олами атроф. Вақте ки мо ба камол мерасем ва калон мешавем, мо одатан хурсандӣ ва хушбахтиро, ки дар он вақт аз сар гузаронидаем, фаромӯш мекунем. Бо вуҷуди ин, муҳим аст, ки кӯдакӣ дар рушди мо аҳамияти кӯдакиро фаромӯш накунед ва кӯшиш кунед, ки онро дар қалби мо зинда нигоҳ дорад. Кӯдакӣ замонест, ки мо шахсияти худро инкишоф медиҳем ва ҳавасҳо ва манфиатҳои худро кашф мекунем. Ба воситаи…
- Мохи февраль — Иншо, маъруза, композиция Иншо дар бораи моҳи феврал Моҳи феврал барои ман як давраи махсус аст, моҳе, ки бо худ фазои махсуси ошиқона ва муҳаббат меорад. Чунин ба назар мерасад, ки ин моҳ махсусан барои ошиқон, барои рӯҳҳое, ки ба садои дил меларзад ва барои онҳое, ки ба қудрати ишқи ҳақиқӣ бовар доранд, сохта шудааст. Дар ин давра табиат либоси сафед пушида, барф пушида, нурхои офтоб аз шохахои дарахтони урьён даромада, манзараи махсусан хушманзараро ба вучуд меоваранд. Дар моҳи феврал ҳаво сард ва булӯр соф аст, аммо ҳама чиз гармтар, ширинтар ва ошиқтар ба назар мерасад. Ин моҳ…
- Мавлуди Исо - Иншо, Репортаж, Композиция Эссе дар бораи ҷашни Мавлуди Исо Дар рӯҳи ҳар як навраси ошиқона барои таътили зимистона ҷои махсусе вуҷуд дорад ва Мавлуди Исо бешубҳа яке аз дӯстдоштатарин ва интизортарин аст. Ин як лаҳзаи ҷодугарест, ки ба назар чунин менамояд, ки ҷаҳон аз гардиши девонавори худ бозистода, худро дар як оромии амиқ ва гармии ботинӣ фаро мегирад, ки дилро гарм мекунад. Дар ин эссе ман дар бораи маънои Мавлуди Исо ва чӣ гуна ин ҷашн дар ман ҳиссиёти амиқ ва хаёлиро бедор мекунад, сӯҳбат мекунам. Барои ман Мавлуди Исо ҷашни пур аз рамз ва анъанаҳои зебост. Вақти он расидааст, ки мо бо...
- Ҳуқуқҳои ман / Ҳуқуқи инсон - Эссе, гузориш,… Иншо дар мавзӯи "Кашф кардани ҳуқуқҳои ман - озодии ҳақиқӣ донистани ҳуқуқҳои шумост" Ҳуқуқҳои зиёде мавҷуданд, ки мо ҳамчун инсон дорем. Ҳуқуқ ба таҳсил, ҳуқуқ ба озодии баён, ҳуқуқ ба имкониятҳои баробар, ҳамаи инҳо ҳуқуқҳои асосӣ мебошанд ва метавонанд ба мо барои зиндагии беҳтар кӯмак расонанд. Ҳамчун навраси ошиқона ва орзуманд, ман фаҳмидам, ки аҳамияти донистани ҳуқуқҳои ман ва таъсири онҳо ба ҳаёти ман чӣ гуна аст. Ман дар бораи ҳуқуқҳои худ ва чӣ гуна метавонам аз онҳо манфиат гирифтан бештар омӯзам. Ман фаҳмидам, ки ман ҳуқуқи таҳсил кардан дорам ...
- Вақте ки шумо кӯдаки хушбахтро орзу мекунед - ин чӣ маъно дорад |… Агар ман кӯдаки хушбахтро орзу карда бошам, ин чӣ маъно дорад? Ин хуб аст ё бад? Тафсири хобҳо вобаста ба контексти инфиродӣ ва таҷрибаи шахсии хоббин метавонад фарқ кунад. Бо вуҷуди ин, дар ин ҷо баъзе тафсири имконпазири хобҳои "Кӯдаки хушбахт" ҳастанд: Дар хоб дидан дар бораи кӯдаки хушбахт вобаста ба контексти шахсии хоббин метавонад маъноҳои гуногун дошта бошад. Инҳо ҳашт тафсири эҳтимолии хоби "Кӯдаки хушбахт" мебошанд: Маънои шодӣ ва хушбахтӣ: Ин хоб метавонад нишонаи шодӣ ва хушбахтие бошад, ки онро дар ҳаёт эҳсос кардан мумкин аст, ба монанди кӯдаки хушбахт, ки лаҳзаҳои зиндагӣ мекунад ...
- Октябрь — очерк, репортаж, композиция Иншо дар бораи моҳи октябр - як моҳи пур аз ҷодугарӣ ва асрор Октябр барои бисёр одамон дар саросари ҷаҳон як моҳи махсус аст, ки бо тағирёбии фаслҳо ва ҷодугарӣ алоқаманд аст. Баргхо аз дарахтон мерезанду хаво охиста-охиста хунук шуда, моро ба зимистон тайёр мекунад. Ин як давраи бозбинӣ ва омодагӣ ба моҳҳои сард ва торик дар пеш аст. Бо вуҷуди ин, октябр як моҳи зебо ва пурасрор аст, ки дар тӯли вақт афсонаҳо ва анъанаҳои зиёдеро илҳом бахшидааст. Дар бисёр фарҳангҳо, он бо идҳои муҳим ба монанди Ҳеллоуин, ки дар Амрикои Шимолӣ ва дигар ҷойҳо ҷашн гирифта мешавад, алоқаманд аст…
- Таътили бахорй — Иншо, репортаж, композиция Иншо дар бораи идҳои баҳор: ҷодугарӣ ва шодӣ Баҳор мавсими эҳё, умед ва шодӣ аст. Он як қатор ҷашнҳоро меорад, ки лаҳзаҳои муҳими ҳаёти моро қайд мекунанд. Дар ин муддат ба назар мерасад, ки дунё дубора тавлид мешавад ва одамон хушбахттар ва зиндатар мешаванд. Идҳои баҳорӣ имкони лаззат бурдан аз лаҳзаҳои зебо бо наздикон, ёдоварӣ кардани анъана ва расму оинҳо ва якҷоя ҷашн гирифтани фарорасии баҳор мебошанд. Яке аз муҳимтарин ҷашнҳои баҳорӣ иди Пасха мебошад, ки ҷашни дорои аҳамияти бузурги динӣ ва фарҳангӣ мебошад. Пасха…
- Луна Май — очерк, репортаж, композиция Очерк дар бораи май рангхои худро мепушад Май хар сол давраи махсусест, ки табиат баъд аз зимистони тулонй зинда мешавад ва зинда мешавад. Ин замонест, ки дарахтон гул мекунанду богхо сабзу хуррам мешаванд. Ин як давраи зебоӣ ва тағирот аст ва барои бисёре аз наврасони ошиқона, май метавонад яке аз моҳҳои рӯҳбаландкунанда бошад. Табиат руз аз руз знндагй мекунад. Паррандахо суруд мехонанду дарахтон баргхои сабз мегузоранд. Ҳавои тару тоза ва муаттар бо гулҳои баҳорӣ …
- Агар ман бозича мебудам - Иншо, Репортаж, Композиция Иншо дар мавзӯи "Агар ман бозича мебудам" Агар ман бозича мебудам, ман мехостам як шахси махсус бошам, ки ҳеҷ гоҳ фаромӯш нахоҳад шуд ва аз ҷониби кӯдаконе, ки маро доранд, ҳамеша қадр мекунанд. Мехохам бозичае бошам, ки дар чеҳраашон табассум оварад ва ҳамеша лаҳзаҳои зебои айёми кӯдакиро ба ёди онҳо орад. Ман мехоҳам бозичае бошам, ки ҳикоят дошта бошам, як қисми олами ҷодугаронаи ҳикояҳо ва саргузаштҳо бошам. Агар ман бозича мебудам, мехостам як лӯхтаки мулоим ва ширин бошам…
- Иди Пасха - Иншо, Репортаж, Композиция Иншо дар бораи иди Пасха - анъана ва расму оинҳо Иди Пасха яке аз муҳимтарин ҷашнҳои масеҳӣ мебошад, ки эҳёи Исои Масеҳро таҷлил мекунад. Ин як лаҳзаи шодӣ ва умед барои масеҳиён дар тамоми ҷаҳон аст ва дар Руминия онро бо эҳсосот ва рӯҳбаландии зиёд ҷашн мегиранд. Яке аз ҷанбаҳои муҳими ҷашни Пасха анъанаи тухми ранга аст. Дар рузхои пеш аз ид хар як оила тухмро барои ранг кардани рангхо тайёр мекунад. Дар рӯзи Пасха, ин тухмҳо дар байни аъзоёни оила ва дӯстон тақсим карда мешаванд, ки рамзи ҳаёт ва эҳёро ифода мекунанд. Анъанаи дигари муҳим ин…
