Ҳуқуқҳои ман / Ҳуқуқи инсон - Эссе, гузориш, Композиция

iovite

Купринҳо

Иншо дар бораи "Кашф кардани ҳуқуқҳои ман - Озодии воқеӣ ин донистани ҳуқуқҳои шумост"

Ҳуқуқҳои зиёде мавҷуданд, ки мо ҳамчун инсон дорем. Ҳуқуқ ба таҳсил, ҳуқуқи баёни озод, ҳуқуқ ба имкониятҳои баробар, ин ҳама ҳуқуқҳои асосӣ мебошанд ва метавонанд ба мо барои зиндагии беҳтар кӯмак расонанд. Ҳамчун як навраси ошиқона ва орзуманд, ман фаҳмидам, ки аҳамияти донистани ҳуқуқҳои ман ва таъсири онҳо ба ҳаёти ман чӣ гуна аст.

Ман дар бораи ҳуқуқҳои худ ва чӣ гуна ман метавонам аз онҳо баҳра барам, бештар омӯхтам. Ман фаҳмидам, ки ман ҳуқуқ ба таҳсилоти босифат ва дастрасӣ ба иттилоот ва дониш дорам. Ман фаҳмидам, ки ман ҳуқуқи озодии суханро дорам ва метавонам фикру ақидаҳои худро бидуни тарси маҳкумият ва саркӯб баён кунам.

Ман инчунин дар бораи ҳуқуқҳое, ки маро аз табъиз ва сӯиистифода муҳофизат мекунанд, инчунин ҳуқуқҳоеро омӯхтам, ки ба ман имкон медиҳанд, ки он чизеро, ки барои ман беҳтар аст, интихоб кунам ва мустақилияти шахсии худро баён кунам. Ин ҳуқуқҳо ба ман озодӣ медиҳанд, ки он шахсе бошам ва зиндагии хушбахтона ва комил дошта бошам.

Донистани ҳуқуқҳои ман ин маро боз хам пурзуртар ва дилпуртар хис мекард. Ин ба ман водор кард, ки ман сазовори эҳтиром муносибат кунам ва новобаста аз нажод, ҷинс ва пайдоиши иҷтимоӣ ба имкониятҳои баробар дастрасӣ дошта бошам. Ҳуқуқҳои ман ба ман омӯхтанд, ки барои ҳуқуқи дигарон мубориза барам ва барои ҳама ояндаи беҳтареро эҷод кунам.

Аммо хануз бисьёр одамоне хастанд, ки хукукхои худро намедонанд ва ё аз хукуки худ дуруст истифода бурда наметавонанд. Муҳим аст, ки мо кӯшиш кунем, ки ҳуқуқҳои одамонро дар саросари ҷаҳон таълим ва пешбарӣ кунем. Омӯзиш дар бораи ҳуқуқҳои мо ва чӣ гуна мо метавонем онҳоро амалӣ кунем, метавонад як роҳи олии тағир додани тағирот ва фароҳам овардани ояндаи беҳтар барои ҳама бошад.

Ҳуқуқҳои ман нисбат ба мақомот: Ҳамчун шаҳрванд ба ман ҳуқуқ дорам, ки аз ҷониби мақомот эҳтиром ва эҳтиром дошта бошам. Ман ҳақ дорам, ки аз ҳуқуқҳои сиёсии худ истифода барам ва дар интихоботи озоду одилона овоз диҳам. Ман инчунин ҳуқуқ дорам, ки дар назди қонун муносибати одилона ва одилона дошта бошам, новобаста аз вазъи иҷтимоӣ ва молиявии ман ба адвокат ва мурофиаи одилона дастрасӣ дошта бошам.

Ҳуқуқҳои ман нисбат ба корфармо: Ман ҳамчун корманд ҳуқуқ дорам, ки бо эҳтиром ва саломатӣ муносибат кунам, ба шароити бехатар ва солими меҳнат дастрасӣ дошта бошам, музди одилона ва имтиёзҳои мувофиқ гирам. Ман инчунин ҳуқуқ дорам, ки аз табъиз ва таъқиб дар ҷои кор ҳифз шавам ва барои кор ва саҳми ман дар муваффақияти ширкат мукофот ёбам.

Муҳимияти риояи ҳуқуқҳои одамон: Эҳтироми ҳуқуқи одамон барои ҷомеаи фаъол ва одилона муҳим аст. Муҳим он аст, ки ҳамаи одамон ба ҳуқуқу имкониятҳои якхела дастрасӣ дошта бошанд ва бо эҳтиром ва эҳтиром муносибат кунанд. Эҳтиром ба ҳуқуқи одамон ба мо кӯмак мекунад, ки ҷаҳони одилонатар ва баробарҳуқуқтарро бунёд кунем ва ба мо имкон медиҳад, ки дар сулҳу оромӣ якҷоя зиндагӣ кунем.

Чӣ тавр мо барои ҳуқуқҳои худ мубориза бурда метавонем: Роҳҳои зиёде мавҷуданд, ки мо барои ҳуқуқҳои худ мубориза бурда метавонем. Мо метавонем худро дар бораи ҳуқуқҳои худ омӯзем ва ба фаъолияти ҷамъиятиву сиёсӣ ҷалб шавем. Мо метавонем ба созмонҳое ҳамроҳ шавем, ки барои ҳуқуқ мубориза мебаранд ва дар маъракаҳо ва эътирозҳо иштирок кунем. Мо метавонем садои худро барои ҷалби таваҷҷӯҳ ба масъалаҳо истифода барем ва тағирот дар сиёсат ва қонунҳоро талаб кунем.

Хулоса, донистани хукукхои мо он метавонад як роҳи муҳими муҳофизати худ ва таъмини он бошад, ки мо ҳаёти эҳтиром ва шаъну шараф дорем. Муҳим аст, ки мо минбаъд низ худамонро таълим диҳем ва ҳуқуқҳои одамонро пешбарӣ кунем, то барои ҳама ояндаи беҳтар ва одилонаро фароҳам орем.

Истинод бо унвони "Ҳуқуқҳои инсон – донистан ва ҳифзи онҳо"

Муқаддима:

Ҳуқуқи инсон мафҳуми бунёдии ҷомеаи мост. Инҳо ҳуқуқҳое мебошанд, ки мо ҳамчун инсон дорем ва шаъну шараф ва озодии моро барои зиндагӣ дар ҷаҳони одилона ва одилона таъмин мекунанд. Дар ин сӯҳбат мо аҳамияти донистан ва ҳимояи ҳуқуқи инсон, таъсири онҳо ба ҳаёти мо ва роҳҳои мусоидат ба пешбурд ва ҳифзи онҳоро меомӯзем.

Муҳимияти ҳуқуқи инсон:

Ҳуқуқи инсон барои ҳифз ва пешбурди шаъну шарафи инсон муҳим аст. Онҳо моро аз табъиз ва сӯиистифода муҳофизат мекунанд ва дастрасии моро ба имкониятҳои баробар ва зиндагии озоду хушбахт таъмин мекунанд. Ҳуқуқҳои инсон ба мо имкон медиҳанд, ки андешаи худро озодона баён кунем, ба дини худ пайравӣ кунем ва то ҳадди тавони худ инкишоф диҳем.

Хондан Хуб мекунед, хуб меёбед - Иншо, Репортаж, Композиция

Донистани ҳуқуқи инсон:

Донистани ҳуқуқи инсон барои ҳифзи худ ва кафолат додани он ки мо метавонем ҳуқуқҳои худро дуруст истифода барем, муҳим аст. Дар бораи ҳуқуқҳои мо омӯхтан ва дар шароити ҷомеаи кунунии мо фаҳмидани онҳо муҳим аст. Мо метавонем худро тавассути китобҳо, курсҳо ва чорабиниҳои таълимӣ, инчунин тавассути тарғибот ва фаъолнокии иҷтимоӣ тарбия кунем.

Ҳифзи ҳуқуқи инсон:

Ҳимояи ҳуқуқи инсон ҳам амали инфиродӣ ва ҳам ҷомеа ва ҷамъиятро дар бар мегирад. Мо метавонем ҳуқуқҳои худро тавассути амали инфиродӣ, аз қабили гузориш додан дар бораи сӯиистифода ё табъиз ба созмонҳои дахлдор ё тавассути мубориза барои ҳуқуқҳои худ тавассути фаъолияти иҷтимоӣ ва сиёсӣ муҳофизат кунем. Ҳамчун ҷомеа, пешбурди қонунҳое, ки ҳуқуқи инсонро ҳимоя мекунад ва мубориза бар зидди табъиз ва сӯиистифода дар ҷомеа муҳим аст.

Ҳуқуқи инсон ва ҳифзи кӯдак:

Кӯдакон шаҳрвандони ҷомеа ҳастанд ва ҳуқуқҳои худро доранд. Ҳуқуқҳои кӯдакон ҳуқуқ ба таҳсил, ҳуқуқ ба ҳимоя аз сӯиистифода ва истисмор ва ҳуқуқи иштирок дар қарорҳое, ки ба онҳо дахл доранд, иборатанд. Муҳим аст, ки кӯдакон муҳофизат карда шаванд ва ҳуқуқҳои онҳо риоя карда шаванд, то онҳо дар муҳити бехатар ва солим ба воя расанд.

Ҳуқуқҳои инсон ва тағирёбии иқлим:

Тағйирёбии иқлим ба ҳуқуқҳои инсон, бахусус онҳое, ки дар ҷомеаҳои осебпазир ва камбизоат, таъсири мустақим дорад. Ҳуқуқҳои инсон ба оби тоза, ғизо, манзил ва саломатӣ ҳама аз тағирёбии иқлим таъсир мерасонанд. Муҳим аст, ки дар ҳифзи муҳити зист иштирок кунем ва барои коҳиш додани таъсири тағирёбии иқлим ба ҳуқуқи инсон чораҳо андешем.

Ҳуқуқи инсон ва муҳоҷират:

Муҳоҷират як масъалаи глобалист, ки ба ҳуқуқи инсон таъсир мерасонад. Муҳоҷирон ҳуқуқ ба зиндагӣ, озодии ҳаракат ва ҳимоя аз табъиз ва таҳқир доранд. Муҳим аст, ки нисбати муҳоҷирон эҳтиромона муносибат карда, ҳуқуқҳои онҳо дар ҷараёни муҳоҷират ва пас аз расидан ба кишвари таъиншуда ҳифз карда шаванд.

Ояндаи ҳуқуқи инсон:

Ҳуқуқи башар як масъалаест, ки дар оянда ҳам муҳим боқӣ хоҳад монд. Муҳим аст, ки мо минбаъд низ худамонро таълим диҳем ва ҳуқуқи инсонро дар саросари ҷаҳон пешбарӣ кунем, то мо метавонем ҷаҳони одилонатар ва хушбахттарро барои ҳама эҷод кунем. Аз дигаргунихои ичтимой ва сиёсие, ки метавонанд ба хукукхои инсон таъсир расонанд, бохабар будан ва ба мукобили хар гуна поймолкунии онхо мубориза бурдан мухим аст.

Хулоса:
Ҳуқуқҳои инсон асосӣ мебошанд барои хифзи шаъну шарафи инсон ва пешбарй намудани чамъияти одилона ва баробархукук. Донистан ва ҳимояи ҳуқуқи инсон барои ҳимояи худамон дар инфиродӣ ва дастаҷамъӣ ва кафолат додани он, ки мо дар ҷаҳоне зиндагӣ кунем, ки ҳуқуқи инсон эҳтиром ва пешбурд карда мешавад, муҳим аст. Бо донистани ҳуқуқҳои худ ва иштирок дар ҳимояи онҳо, мо метавонем тағирот ворид кунем ва ба бунёди ҷаҳони хушбахттар ва одилона барои ҳама кумак кунем.

Таркиби тавсифӣ дар бораи Ҳуқуқҳои ман – Дониш ва амалӣ

Дар ҷомеаи мо ҳуқуқи инсон муҳим аст барои мухофизати шаъну шарафи инсон ва озодии зиндагй дар чахони одилона ва баробархукук. Ҳуқуқҳои инсон моро аз табъиз ва сӯиистифода муҳофизат мекунанд ва дастрасии моро ба имкониятҳои баробар ва зиндагии озоду хушбахт таъмин мекунанд. Дар ин эссе мо аҳамияти донистан ва татбиқи ҳуқуқҳои инсон, таъсири онҳо ба ҳаёти мо ва роҳҳои мусоидат ба пешбурд ва ҳифзи онҳоро меомӯзем.

Донистани ҳуқуқҳои инсон барои ҳифзи худ ва кафолат додани он ки мо метавонем онҳоро дуруст истифода барем, муҳим аст. Фаҳмидани он муҳим аст, ки ҳама одамон ҳуқуқҳои якхела доранд ва ҳеҷ кас набояд аз рӯи нажод, дин ва ё ба таври дигар табъиз ё канорагирӣ карда шавад. Бо донистани ҳуқуқҳои худ мо метавонем худро аз сӯиистифода дифоъ кунем ва бо табъиз ва нобаробарии ҷомеа мубориза барем.

Татбиқи ҳуқуқҳои инсон ба мо имкон медиҳад, ки фикру ақидаи худро озодона баён кунем, ба дини худ пайравӣ кунем ва то ҳадди тавони худ инкишоф диҳем. Барои пешбурди ҳуқуқҳои инсон ва таъмини онҳо дар саросари ҷаҳон эҳтиром ва ҳимояи онҳо дар фаъолияти иҷтимоӣ ва сиёсӣ муҳим аст. Мо метавонем дар маъракаҳо ва эътирозҳо ширкат кунем, ба созмонҳое ҳамроҳ шавем, ки барои ҳуқуқи башар мубориза мебаранд ё садои худро барои ҷалби таваҷҷӯҳ ба масъалаҳо ва талаб кардани тағйирот истифода барем.

Илова бар ин, аз нақзи ҳуқуқи инсон дар ҷомеаи мо огоҳ будан ва барои пешгирии онҳо чораҳо андешидан муҳим аст. Мо метавонем дар гузориш додан дар бораи сӯиистифода ва табъиз ба мақомоти дахлдор ҷалб карда, дигаронро ба ин кор ташвиқ кунем. Бо ин роҳ мо метавонем кафолат диҳем, ки ҳуқуқи инсон дар ҷомеаи мо риоя карда шавад ва ҳамаи одамон ба имкониятҳои баробар ва зиндагии хушбахтона ва арзанда дастрас бошанд.

Хулоса, ҳуқуқҳои инсон онҳо барои ҳифзи шаъну шарафи инсон ва мусоидат ба ҷаҳони одилона ва баробар муҳим мебошанд. Донистан ва татбиқи ин ҳуқуқҳо ба мо имкон медиҳад, ки фикру ақидаи худро озодона баён кунем, ба қадри имкон инкишоф ёбем ва зиндагии хушбахтона ва шоиста дошта бошем. Муҳим аст, ки аз ҳуқуқҳои худ огоҳ бошем ва барои онҳо тавассути фаъолии иҷтимоӣ ва сиёсӣ, инчунин иштироки инфиродӣ ва дастаҷамъонаи мо барои пешгирии нақзи ҳуқуқи инсон ва мусоидат ба ҷаҳони одилона ва хушбахттар барои ҳама мубориза барем.

Назари худро нависед: 140

Бештар:

Ҳуқуқи инсон - Иншо, гузориш, Композиция Эссе Ҳуқуқи Башар Ҳуқуқи инсон яке аз масъалаҳои муҳимтаринест, ки мо бояд дар бораи ҳаёти худ андеша кунем. Дар тӯли таърих одамон барои таъмини ҳуқуқу озодиҳои худ мубориза мебурданд ва имрӯз ин мавзӯъ дар саросари ҷаҳон як мавзӯи хеле актуалӣ ва муҳим аст. Ҳуқуқҳои инсон ин ҳуқуқҳои асосие мебошанд, ки қонун онҳоро эътироф кардааст ва аз ҷониби ҳама бояд эҳтиром карда шаванд. Яке аз муҳимтарин ҳуқуқҳои инсон ҳуқуқ ба зиндагӣ мебошад. Ин ҳуқуқи асосии ҳар як фард аст, ки аз осеби ҷисмонӣ ё маънавӣ муҳофизат карда шавад, бо эҳтиром муносибат кунад ва…
Ҳуқуқи кӯдакон - Иншо, Маърӯза, Композиция Иншо Ҳуқуқи кӯдакон Ҳуқуқи кӯдакон мавзӯи муҳими ҷомеаи мо ва дар тамоми ҷаҳон мебошад. Мо ҳама муҳим будани ҳимоя ва эҳтироми ҳуқуқи кӯдаконро, ки ояндаи моро муаррифӣ мекунанд, медонем. Ҳарчанд бисёре аз кишварҳо Конвенсия дар бораи ҳуқуқи кӯдакро имзо ва тасвиб кардаанд, то ҳол ҷойҳое ҳастанд, ки ин ҳуқуқҳо поймол мешаванд. Муҳим аст, ки мо дар ҳифзи ин ҳуқуқҳо иштирок кунем ва онҳоро эҳтиром кунем, зеро кӯдакон ҳуқуқ доранд дар муҳити бехатар ва солим ба воя расанд, ки дар он тамоми ниёзҳои асосии онҳо таъмин карда мешаванд. Аввалин ҳуқуқи кӯдак ин ҳуқуқ ба зиндагӣ ва...
Ҳама гуногун, вале баробар - Иншо, гузориш, Композиция Эссе дар бораи ранги пӯст ва гуногунии инсон: ҳама гуногун, вале баробар Дар ҷаҳони гуногуни мо, дар хотир доштан муҳим аст, ки гарчанде ки мо аз бисёр ҷиҳатҳо гуногун ҳастем, мо ҳама ҳамчун инсон баробар ҳастем. Ҳар як шахс намуди зоҳирии худ, фарҳанги худ, дини худ ва таҷрибаи зиндагии худро дорад, аммо инҳо моро аз дигарон пасттар ё болотар намегузоранд. Мо бояд омӯзем, ки гуногунрангии инсониро қадр кунем ва ҷашн гирем ва нисбат ба фарқиятҳои худ таҳаммулпазир бошем. Қисми зиёди гуногунии инсонро ранги пӯст ифода мекунад. Дар ҷаҳоне, ки одамон аксар вақт аз рӯи онҳо доварӣ карда мешаванд ...
Рузи мухофизати бачахо — Иншо, Репортаж, Композиция Рӯзи кӯдакон Эссе Рӯзи ҳифзи кӯдакон дар тақвими мо як ҷашни муҳимест, ки ҳуқуқ ва ниёзҳои кӯдаконро дар саросари ҷаҳон таҷлил мекунад. Ин рӯз ба мо имкон медиҳад, ки аҳамияти кӯдакиро ба ёд орем ва таваҷҷӯҳи худро ба ниёзҳо ва ҳуқуқҳои кӯдакон дар ҷомеаҳои мо ва дар саросари ҷаҳон равона созем. Рӯзи ҳифзи кӯдакон инчунин як фурсатест барои таҷлил аз шодӣ ва бегуноҳии кӯдакон ва ба онҳо имкони лаззат бурдан аз лаҳзаҳои бозӣ ва эҷодкорӣ. Дар ин рӯз мо метавонем озодӣ ва осонии кӯдакиро ба ёд орем ва…
8 март — очерк, репортаж, композиция Очерк дар бораи 8 март Имруз рузи махсусест, ки пур аз шодй ва романтикист. Ин 8 март, Рӯзи байналхалқии занон, рӯзест, ки изҳори миннатдорӣ ва эҳтироми мо ба занони ҳаёти мост. Барои ман, ин рӯз пурмазмун аст, зеро дар атрофи ман бисёр занони қавӣ ва илҳомбахш ҳастанд, ки ба ман кӯмак карданд, ки ба воя расам ва имрӯз ҳастам. Ман аз хурдсолӣ фаҳмидам, ки занро барои ҳар коре, ки дар зиндагӣ мекунанд, бояд эҳтиром кард ва қадр кард. Модарам, модаркалонам ва дигар занони ҳаётам ба ман таълим доданд, ки…
Китобхонаи ман — очерк, репортаж, композиция Иншо дар бораи китобхонаи ман Китобхонаи ман ҷои аҷибест, ки ман метавонам худро дар ҷаҳони ҳикояҳо ва саргузаштҳои беохир гум кунам. Ин ҷои дӯстдоштаи ман дар хона аст, ки ман вақти зиёдеро барои хондан ва кашф кардани ганҷҳои нави адабӣ сарф мекунам. Китобхонаи ман на танҳо як рафи китоб аст, балки як олами дониш ва тасаввурот аст. Дар китобхонаи ман шумо метавонед ҷилдҳои ҳама жанрҳоро пайдо кунед, аз классикони адабиёти универсалӣ то навтарин дар соҳаи фантастика ё адабиёти фантастикӣ. Ман варақ кардани китобҳои кӯҳнаро бо ҳикояҳо дар бораи қаҳрамонҳо, аждаҳо ва…
Бибии ман - Иншо, Репортаж, Композиция Иншо дар бораи бибии ман Бибии ман як шахси олиҷаноб ва махсусест, ки дили бузург ва рӯҳи гарм дорад. Ман он вақтҳоро ба ёд меорам, ки ман ба ӯ ташриф меовардам ва хонааш ҳамеша аз бӯи ширини печенье ва қаҳваи тару тоза пур мешуд. Вай хар руз вакташро ба он мебахшид, ки мо, набера-хояшро шоду мамнун гардонем. Бибии ман зани тавоно ва доно аст, ки таҷрибаи зиёди зиндагӣ дорад. Ман бо ӯ нишастан ва шунидани ҳикояҳои ӯ дар бораи кӯдакӣ ва гузаштаи муштаракамонро дӯст медорам. Дар ҳар як сухан дар…
Суханони ман — очерк, репортаж, композиция Иншо дар бораи «сухани ман» Сухани ман ганҷи бебаҳост, ганҷест, ки аз таваллуд ба ман дода шудааст ва ҳамеша бо худ мебарам. Ин як ҷузъи муҳими шахсияти ман ва манбаи ифтихор ва шодӣ аст. Дар ин эссе ман аҳамияти суханронии худро на танҳо барои худам, балки барои ҷомеаи худ ва умуман фарҳанги мо меомӯзам. Суханронии ман як омезиши беназири вожаҳо ва ибораҳост, ки бо таъсири лаҳҷаҳои маҳаллӣ ва таъсири фарҳангии минтақае, ки ман таваллуд ва ба воя расидаам. Он сарчашмаи ҳувият ва ваҳдат аст…
Ояндаи ман — очерк, репортаж, композиция Эссе дар бораи ояндаи ман Ояндаи ман мавзӯъест, ки ман аксар вақт бо ҳаяҷон ва интизорӣ фикр мекунам. Ҳамчун наврас, ман ҳис мекунам, ки тамоми ҳаёти худро дар пеш дорам ва имкониятҳо ва саргузаштҳои зиёде маро интизоранд. Ҳарчанд ман аниқ намедонам, ки оянда чиро интизор аст, ман боварӣ дорам, ки интихоби хуб хоҳам кард ва роҳеро, ки ба ман мувофиқ бошад, пайравӣ хоҳам кард. Яке аз ҳадафҳои асосии ман барои оянда пайравӣ кардани ҳавасҳо ва манфиатҳои ман ва сохтани касбест, ки ба ман қаноатмандӣ ва қаноатмандӣ мебахшад. Ман навиштан ва омӯхтанро дӯст медорам ...
Мактаби ман — Иншо, репортаж, композиция Иншо дар бораи мактаби ман Мактаби ман дар он ҷоест, ки ман вақти бештари рӯзро мегузаронам ва дар он ҷое дорам, ки ҳар рӯз чизҳои нав ва ҷолибро омӯзам. Ин як муҳити дӯстона ва ҳавасмандкунанда барои донишҷӯён аст, ки дар он мо ба иттилооти муосир, захираҳои таълимӣ ва як гурӯҳи омӯзгорони содиқ ва дилчасп дастрасӣ дорем. Дар бинои мактабам синфхонахои замонавй ва нагз чихозонидашуда, лабораторияхо, китобхонахо ва дигар бинохо мавчуданд, ки ба талабагон имконият медиханд, ки махорату истеъдоди худро инкишоф диханд. Ҳар як синфхона бо технологияҳои муосир, аз ҷумла проектору компютерҳо муҷаҳҳаз шудааст, ки раванди таълимро осон ва ба онҳо кумак мекунад…
Агар ман китоб мебудам - Иншо, Репортаж, Композиция "Агар ман китоб мебудам" иншо агар ман китоб мебудам, мехостам он китобе бошам, ки одамон ҳар дафъа бо ҳамон завқ мехонанд ва дубора мехонанд. Ман мехоҳам он китобе бошам, ки хонандагон худро гӯё ба он тааллуқ дошта бошанд ва онҳоро ба ҷаҳони худ, пур аз саргузашт, хушбахтӣ, ғамгинӣ ва ҳикмат бибаранд. Ман мехоҳам китобе бошам, ки хонандагонро барои дидани ҷаҳон аз дидгоҳи дигар илҳом бахшад ва ба онҳо зебоии чизҳои оддиро нишон диҳад. Агар ман китоб мебудам, мехостам он китоб бошам, ки…
Эҳтиром ва аҳамияти он - Иншо, Мақола, Композиция Эссе дар бораи аҳамияти эҳтиром Эҳтиром яке аз муҳимтарин арзишҳои ахлоқиест, ки мо метавонем ҳамчун инсон дошта бошем. Ин эҳсоси амиқи эҳтиром ва эҳтиром ба одамон, ашё ё мафҳумҳое мебошад, ки сазовори эҳтироми мост. Ҳамчун як навраси ошиқона ва орзуманд, ман боварӣ дорам, ки эҳтиром барои рушди шахсии мо ва сохтани муносибатҳои пойдор бо атрофиёнамон муҳим аст. Аввалин сабаби муҳим будани эҳтиром дар он аст, ки он ба мо имкон медиҳад, ки эҳтироми худро баланд бардорем ва дар бораи худ тасаввуроти мусбӣ дошта бошем. Вақте ки мо якдигарро эҳтиром мекунем, мо метавонем нуқтаи назари худро ҳифз кунем ...
Китоби дӯстдошта - Иншо, Репортаж, Композиция Иншо китоби дӯстдошта Китоби дӯстдоштаи ман на танҳо як китоб аст - он як ҷаҳони пур аз саргузашт, асрор ва ҷодугарист. Ин китобест, ки маро аз замони бори аввал хондам мафтун кард ва маро ба як навраси ошиқона ва орзуманд табдил дод ва ҳамеша интизори фурсати навбатии дубора ворид шудан ба ин ҷаҳони афсонавӣ буд. Дар китоби дӯстдоштаи ман, қаҳрамонҳо чунон зинда ва воқеӣ ҳастанд, ки шумо худро бо онҳо ҳис мекунед ва ҳар лаҳзаи саргузаштҳои бебаҳои онҳоро аз сар мегузаронед. Ҳар як саҳифа пур аз эҳсосот ва шиддат аст ва онро хонда, шумо ҳис мекунед ...
Мумиям — Иншо, репортаж, композиция Иншо дар бораи модари ман Модари ман олиҷанобтарин мавҷудест, ки ман медонам. Вай мисли фариштаест, ки ҳамеша маро посбонӣ мекунад ва ба ман дастгирӣ ва муҳаббати лозимаро медиҳад. Дар ин эссе ман хислатҳои махсуси модарам ва аҳамияти ӯро дар ҳаёти ман омӯхтам. Пеш аз ҳама, модари ман як мавҷуди хеле садоқатманд ва меҳрубон аст. Вай он шахсест, ки маро сахт ба оғӯш мегирад ва ҳамеша ба ман табассуми гарму пурмуҳаббат медиҳад. Модарам ба ман таълим медиҳад, ки хуб бошам ва ба атрофиёнам кумак кунам. Ҳар…
Фалсафа чист - Иншо, Маъруза, Композиция Очерк дар бораи фалсафа чист Сафари ман ба олами фалсафа Фалсафа як саёҳат ба ҷаҳони ғояҳо ва афкор аст. Барои навраси ошиқона ва орзуманд фалсафа мисли як портал ба ҷаҳони пурасрор ва ҷолиб аст. Ин як роҳи ғанӣ гардонидани ақлу рӯҳи шумо ва кашф кардани моҳияти аслии ҳаёт аст. Вақте ки ман бори аввал дар бораи фалсафа шунидам, маро ба ҳайрат овард. Ман кӯшиш кардам, ки дар бораи ин фан бештар маълумот гирам ва онро як соҳаи васеъ ва мураккабе пайдо кардам, ки андешаҳо ва баҳсҳои зиёдеро дар бар мегирад. Барои ман фалсафа роҳест барои…