Essay iwwer De leschten Dag vum Wanter

 

De leschten Dag vum Wanter ass e speziellen Dag deen eng Villfalt vun Emotiounen an Erënnerungen mat sech bréngt. Op esou engem Dag schéngt all Moment aus engem Mäerchen ze kommen, an alles ass sou magesch a voller Hoffnung. Et ass en Dag wou Dreem richteg ginn an d'Häerzer Trouscht fannen.

Moies vun deem Dag gouf ech vun den éischte Sonnestrahlen erwächt, déi duerch déi frostéiert Fënstere vu mengem Zëmmer passen. Ech hu gemierkt datt et de leschten Dag vum Wanter war an ech hunn eng Freed an Opreegung gefillt wéi ech nach ni gefillt hunn. Ech sinn aus dem Bett geklommen an hunn dobausse gekuckt. Grouss, flauscheg Flakelen hu gefall, an d'ganz Welt schéngt an enger Decken vu glänzend wäissem Schnéi bedeckt ze sinn.

Ech hu séier meng déck Kleeder un a sinn dobausse gaang. Déi kal Loft huet d'Wangen gesteikt, awer et huet mech net dovun ofgehalen duerch de Schnéi ze lafen an all Moment vun dësem Dag ze genéissen. Mir sinn duerch Parken gaangen, hu Schnéiballkämpf mat Frënn, e risege Schnéimännchen gebaut, a sange Carols wärend mir eis bei engem Lagerfeier erwiermen. All Moment war eenzegaarteg a speziell, an ech hu gefillt wéi wann ech net genuch vun dësem Enn Wanter kréien kéint.

Den Nomëtteg ass ze séier komm an ech hu gemengt ech misst all Sekonn dat Bescht maachen. Ech sinn an de Bësch gaangen, wou ech de Rescht vum Dag eleng wollt verbréngen, roueg, fir déi lescht Momenter vum Wanter ze genéissen. Am Bësch hunn ech eng roueg Plaz fonnt, ewech vun all Kaméidi a Kaméidi. Ech souz do an d'Schnéi bedeckte Beem an d'Sonn bereet fir ënnerzegoen.

Just wéi ech mech virgestallt hunn, war den Himmel a Faarftéin vu rout, orange a purpur, an d'ganz Welt huet e Mäerchenglanz kritt. Ech hu gemierkt datt de leschten Dag vum Wanter méi war wéi nëmmen en gewéinlechen Dag, et war e speziellen Dag wou d'Leit sech méi no unenee gefillt hunn a méi mat der Welt verbonne sinn. Et war en Dag wou all Problemer schéngen ze verschwannen an all Moment gezielt huet.

Et war de leschten Dag vum Januar an d'ganz Welt schéngt an enger décke Schnéi bedeckt ze sinn. Déi wäiss Landschaft huet mir d'Gefill vu Rou a Rou ginn, awer gläichzäiteg hunn ech e staarke Wonsch gefillt eppes Neies z'entdecken an ze entdecken. Ech wollt mech an dëser verzauberer Landschaft verléieren an eppes entdecken wat ech nach ni gesinn hunn.

Wéi ech duerch de Schnéi gaangen sinn, hunn ech gemierkt wéi d'Beem ronderëm mech an engem déiwe Schlof ausgesinn, an décke Schnéischichten bedeckt. Awer méi no kucken, hunn ech d'Fréijoersknospe gesinn, déi gespaant waarden fir ze sprëtzen an de ganze Bësch zum Liewen ze bréngen.

Wéi ech weidergaange sinn, sinn ech op eng eeler Fra komm, déi probéiert de Wee duerch de Schnéi ze maachen. Ech hunn hir gehollef a mir hunn ugefaang d'Schéinheet vum Wanter an d'Vergaangenheet vun de Saisonen ze diskutéieren. D'Fra huet mir erzielt wéi de Wanter duerch Chrëschtliichter an Dekoratioune verschéinert ka ginn a wéi d'Fréijoer neit Liewen op d'Welt bréngt.

Weider duerch de Schnéi ze trëppelen, sinn ech bei engem gefruerene Séi komm. Ech souz op senger Bank an iwwerluecht déi herrlech Vue, mat den héije Beem an hir Tops mat Schnéi bedeckt. Wann ech no ënnen kucken, hunn ech d'Strahlen vun der Ënnergang Sonn op der Uewerfläch vum gefruerene Séi gesinn.

Wéi ech vum Séi fortgaang sinn, hunn ech gemierkt datt de leschten Dag vum Wanter eigentlech den Ufank vun engem neien Ufank ass. Et ass de Moment wou d'Natur zum Liewen kënnt a fänkt un hir Schéinheet erëm ze kréien, an ech hu mech deemools un der ganzer Welt an all sengen Zyklen verbonnen.

Zum Schluss ass de leschten Dag vum Wanter fir vill Leit en mageschen an emotionalen Dag. Et markéiert d'Enn vun enger Period an den Ufank vun enger anerer, voller Hoffnungen an Dreem. Dësen Dag kann als Symbol vun der Erhuelung gesi ginn an op en neien Ufank waarden. Och wann et traureg ka sinn, dem Wanter Äddi ze soen, gëtt dësen Dag eis d’Méiglechkeet un déi gutt Zäiten ze erënneren, déi an dëser Zäit verbruecht goufen, a mat Vertrauen op d’Zukunft ze kucken. All Enn ass tatsächlech en neien Ufank, an de leschten Dag vum Wanter erënnert eis un dat. Also loosst eis all Dag, all Moment genéissen a mat Optimismus an d'Zukunft kucken, déi op eis waart.

 

Referenz mam Titel"De leschten Dag vum Wanter - d'Bedeitung vun Traditiounen a Sitten"

 
Aféierung:
De leschten Dag vum Wanter ass fir vill Leit e speziellen Dag, deen d'Enn vun enger Period an den Ufank vun enger anerer markéiert. Op dësem Dag ginn et vill Traditiounen a Sitten, déi a verschiddene Kulturen ronderëm d'Welt observéiert ginn. An dësem Pabeier wäerte mir d'Bedeitung vun dësen Traditiounen a Sitten a verschiddene Kulturen entdecken, wéi och wéi se haut ugesi ginn.

Bedeitung vun Traditiounen a Sitten:
D'Traditioune an d'Bräicher, déi mam leschten Dag vum Wanter verbonne sinn, variéiere vu Kultur. A ville Deeler vun der Welt ass dësen Dag mat der Feier vum Neie Joer assoziéiert. An dëse Kulturen verbréngen d'Leit de leschten Dag vum Wanter op eng feierlech Manéier, mat guddem Iessen, Gedrénks a Partyen.

An anere Kulturen ass de leschten Dag vum Wanter mat der Traditioun vun engem Feier verbonnen. Dës Traditioun symboliséiert Reinigung a Regeneratioun. D'Feier gëtt dacks op enger zentraler Plaz beliicht an d'Leit versammelen sech ronderëm fir Zäit zesummen ze verbréngen. A verschiddene Kulturen werfen d'Leit Objeten an d'Feier fir ze symboliséieren datt se negativ Saachen aus der Vergaangenheet lassloossen a Plaz maachen fir nei a positiv Saachen ze kommen.

An anere Kulturen ass de leschten Dag vum Wanter mat der Traditioun verbonne fir e Stréimännchen ze brennen. Dës Traditioun ass bekannt als "Schnéimännchen" a symboliséiert d'Zerstéierung vun der Vergaangenheet an den Ufank vun engem neien Zyklus. An dëse Kulturen maachen d'Leit e Schnéimännchen aus Stréi a beliichten et op enger ëffentlecher Plaz. Dës Traditioun gëtt dacks vun Danz, Musek a Partyen begleet.

Perceptioun vun Traditiounen a Sitten haut:
Haut si vill vun den Traditiounen a Sitten, déi mam leschten Dag vum Wanter verbonne sinn, verluer oder vergiess. Et ginn awer nach ëmmer Leit déi se respektéieren a feieren. Vill Leit betruechten dës Traditiounen a Sitten als wichteg fir mat kulturelle Wuerzelen ze verbannen an d'Geschicht an d'Ierfschaft vun engem Vollek ze verstoen.

Traditionell Aktivitéiten um leschten Dag vum Wanter
Um leschten Dag vum Wanter ginn et vill traditionell Aktivitéiten déi praktizéiert kënne ginn. E Beispill wier Schlittenfahrten oder Päerdsschlittenfahrten, fir speziell d'Enn vun der Wanterzäit ze feieren. Ausserdeem gëtt et a ville Beräicher eng Traditioun fir grouss Feierdeeg ze maachen an eng Popp ze verbrennen, déi de Wanter representéiert, fir de kommende Fréijoer unzefänken. Och an e puer Regiounen ass d'Gewunnecht vun "Sorcova" praktizéiert, dat ass caroling bei Leit d'Dieren Gléck a Wuelstand am neie Joer ze bréngen.

Traditionell Liewensmëttel vum leschten Dag vum Wanter
Op dësem speziellen Dag ginn et vill traditionell Liewensmëttel déi virbereet a giess ginn. An e puer Beräicher preparéieren se Pies mat Kéis, Pflaumen oder Kabes, an an anere Beräicher preparéieren se traditionell Platen wéi Sarmale, Tochitura oder Piftie. Plus, waarm Gedrénks wéi Zimt Glühwäin oder waarme Schockela si perfekt fir Iech op dësem Wanterdag ze waarm.

D'Bedeitung vum leschten Dag vum Wanter
De leschten Dag vum Wanter ass e wichtegen Dag a ville Kulturen an Traditiounen. Am Laf vun der Zäit huet dësen Dag eng spirituell a symbolesch Bedeitung, déi den Iwwergang vun alen op Neien, vun der Däischtert op d'Liicht a vu Kält op Hëtzt duerstellt. Och a ville Kulturen gëtt dësen Dag als eng Geleeënheet ugesinn fir Fridden mat der Vergaangenheet ze maachen an op d'Zukunft virzebereeden.

Neie Joer Traditiounen a Sitten
De leschten Dag vum Wanter ass normalerweis mat der Feier vum Neie Joer a ville Kulturen assoziéiert. Op dësem Dag preparéieren d'Leit op Silvesterfeieren a maachen Pläng fir dat neit Joer. Vill Beräicher hu speziell Neijoersziler, sou wéi déi japanesch Traditioun fir d'Haus ze botzen an d'Klacken ze beliichten fir béis Séilen ofzewieren, oder déi schottesch Traditioun fir sech a komesch Kostümer unzedoen an ronderëm d'Stad ze danzen fir Gléck ze bréngen.

Conclusioun
Als Ofschloss ass de leschten Dag vum Wanter e speziellen Dag, voller Emotiounen an Hoffnungen fir d'Zukunft. Et ass d'Zäit, wou mir kënnen zréckkucken a reflektéieren iwwer dat wat mir am leschte Joer erreecht hunn, awer och iwwerdenken wat mir fir dat nächst Joer wëllen. Dësen Dag kann als Symbol vun der Vergaangenheet, haut an Zukunft gesi ginn, wou d'Vergaangenheet an Erënnerungen reflektéiert gëtt, de Moment ass de Moment wou mir liewen, an d'Zukunft ass e Versprieche vu besseren Deeg.
 

Beschreiwung Zesummesetzung iwwer Hoffnung op de leschten Dag vum Wanter

 
Mir freeën eis all op d'Arrivée vum Fréijoer, awer de leschten Dag vum Wanter huet eng besonnesch Schéinheet a mécht eis d'Gefill datt et Hoffnung an all Saison vun eisem Liewen ass.

Op dësem leschte Wanterdag hunn ech decidéiert e Spadséiergank am Park ze maachen. Déi kal Loft huet meng Haut geziddert, awer ech konnt d'Sonn fillen, déi lues duerch d'Wolleken briechen an d'Schlofend Äerd erwiermen. D'Beem schéngen hir Blieder fir ëmmer verluer ze hunn, awer wéi ech méi no koumen hunn ech gemierkt datt kleng Knospe sech an d'Luucht maachen.

Ech sinn virun engem gefruerene Séi gestoppt an hu gemierkt wéi d'Sonnestrahlen hiert Liicht am pure wäisse Schnéi reflektéieren. Ech erreecht eraus an beréiert der Uewerfläch vum Séi, Gefill der Äis Break ënnert meng Fangeren. An deem Moment hunn ech gefillt datt meng Séil ugefaang ze waarm a bléie gelooss, wéi och d'Natur ronderëm mech.

Zu Fouss koum ech op eng Grupp vu Villercher déi zesummen sangen. Si hunn all sou glécklech a verléift mam Liewen ausgesinn datt ech ugefaang hunn mat hinnen ze sangen an ze danzen. Dee Moment war sou voller Freed an Energie, datt ech gefillt hunn wéi näischt mech kéint stoppen.

Wéi ech heem goën, hunn ech gemierkt wéi d'Beem op der Strooss ugefaang mat Knospe an nei Blieder ze fëllen. Dee Moment huet mech drun erënnert datt et an all Saison Hoffnung an nei Ufanks gëtt. Och an den däischtersten a kalsten Deeg vum Wanter gëtt et e Liichtstrahl an e Versprieche vum Fréijoer.

Sou kann de leschten Dag vum Wanter als Symbol vun Hoffnung an neien Ufank gesi ginn. Op eng magesch Manéier weist d'Natur eis, datt all Joreszäit seng Schéinheet huet an datt mir all Moment genéisse sollen. Dëse leschte Wanterdag huet mech drun erënnert datt mir am Liewen an d'Zukunft musse kucken an ëmmer oppe sinn fir Verännerungen an nei Méiglechkeeten.