Купринс

Миний төрсөн нутгийн тухай эссэ

Миний өв... Энгийн боловч гүн гүнзгий утгатай үг. Энэ бол миний төрж өссөн газар, би өнөөдөр хэн болохыг олж мэдсэн газар юм. Энэ бол бүх зүйл танил, амар амгалан мэт санагдах боловч нэгэн зэрэг нууцлаг, сэтгэл татам газар юм.

Нутгийн минь гудамжны өнцөг булан бүр түүхтэй, байшин бүхэн түүхтэй, ой мод, гол болгон домогтой. Өглөө бүр шувуудын дуу, шинэхэн тайрсан өвсний үнэрээр сэрж, орой нь байгалийн намуухан чимээнээр хүрээлэгдэнэ. Уламжлал, орчин үе хоёр хоорондоо зохицож, үзэсгэлэнтэй байдлаар нийлдэг ертөнц юм.

Гэхдээ миний эх орон зүгээр нэг газар биш. Энд амьдардаг хүмүүс бол том сэтгэлтэй, зочломтгой, гэр орноо онгойлгож, амьдралын баяр баясгаланг хуваалцахад үргэлж бэлэн байдаг хүмүүс юм. Баярын өдрүүдээр гудамжууд хөл хөдөлгөөн ихтэй, өнгө өнгийн гэрэл асч, үндэсний хөгжимтэй байдаг. Энэ бол амттай хоол, шинэхэн исгэсэн кофены анхилуун үнэр юм.

Миний өв намайг аюулгүй, хамгаалагдсан мэт санагддаг, Би зөвхөн гэртээ байгаа мэт санагдаж байна. Энд би гэр бүлтэйгээ өссөн, амьдралын энгийн бөгөөд чухал зүйлсийг үнэлж сурсан газар юм. Энд би хамгийн сайн найзуудтайгаа уулзаж, мөнхөд нандигнан үлдэх дурсамжийг бий болгосон.

Дээр хэлсэнчлэн төрж өссөн нутаг минь хүн чанар, ертөнцийг үзэх үзэлд минь их нөлөөлсөн. Хүүхэд байхдаа цаг хугацаа өөрөөр өнгөрдөг байгаль дунд нам гүмхэн тосгонд амьдардаг өвөө, эмээ дээрээ байнга очдог байлаа. Өглөө бүр тосгоны төвийн худаг руу орж ундны цэвэр ус авдаг заншилтай байв. Усан оргилуур руу явах замдаа бид хуучин, тансаг байшингуудын хажуугаар өнгөрч, өглөөний цэнгэг агаар уушгийг нь цэцэг, ургамлын үнэрээр дүүргэж, эргэн тойрон дахь бүх зүйлийг бүрхэв.

Эмээгийн байшин тосгоны захад байрладаг бөгөөд цэцэг, ногоогоор дүүрэн том цэцэрлэгтэй байв. Тэнд очих болгондоо би цэцэрлэгт цагийг өнгөрөөж, цэцэг, хүнсний ногооны эгнээ бүрийг судалж, намайг хүрээлсэн цэцэгсийн анхилуун үнэрийг үнэртэж байв. Цэцгийн дэлбээн дээр нарны гэрэл тоглож, цэцэрлэгийг жинхэнэ өнгө, гэрлийн шоу болгон хувиргах нь надад таалагдсан.

Би өсөх тусам, Өөрийнхөө төрж өссөн нутаг хоёрын уялдаа холбоог би бүр ч сайн ойлгож эхэлсэн. Би тосгоны амар амгалан, байгалийн уур амьсгалыг улам их үнэлж, оршин суугчидтайгаа найзалж эхэлсэн. Өдөр бүр байгальд зугаалж, төрөлх нутгийнхаа үзэсгэлэнт байгалийг биширч, шинэ найзуудтай болсон. Тэгэхээр эх орон минь сайхан, ёс заншилаар дүүрэн, төрж өссөн нутаг, миний сэтгэлд үүрд үлдэх дурсамжууд юм.

Эцсийн дүндээ миний зүрх сэтгэл амар амгалан, аз жаргалыг олж авдаг газар нутаг минь юм. Энэ бол миний үргэлж хайраар буцаж ирдэг, намайг үргэлж хүлээж авах болно гэдгийг мэддэг газар юм. Энэ бол намайг бүхэл бүтэн нэг хэсэг гэдгээ мэдэрч, үндэс угсаагаа холбодог газар юм. Энэ бол миний үргэлж хайрлаж, бахархах газар юм.

Эцэст нь хэлэхэд, миний өв бол миний хувьд бүх зүйл юм. Энэ бол миний өсөж торнисон газар, би өнөөдөр хэн байхаа сурсан, үргэлж аюулгүй байдлаа мэдэрсэн газар юм. Эх орныхоо уламжлал, түүхийг мэдэх нь миний үндэс угсаагаар бахархах, талархах мэдрэмжийг төрүүлсэн. Үүний зэрэгцээ миний өв нь надад урам зориг, бүтээлч байдлын эх сурвалж гэдгийг олж мэдсэн. Би өдөр бүр энэ талаар илүү ихийг мэдэж, өвөг дээдсийнхээ газартай нягт холбоотой байхыг хичээдэг.

"Миний өв" гэж нэрлэдэг

Миний төрж өссөн нутаг бол миний нутаг, надад хайртай, үргэлж бахархах, өөрийн гэсэн хүчтэй мэдрэмжийг төрүүлдэг дэлхийн өнцөг булан. Энэ газар бол байгаль, уламжлал, соёлыг төгс хослуулсан нь миний нүдээр өвөрмөц, онцгой болгодог.

Хөдөө орон нутагт орших миний төрсөн нутаг уулс, битүү ой модоор хүрээлэгдсэн, шувуудын чимээ, зэрлэг цэцэгсийн үнэр нь цэнгэг, сэнгэнэсэн агаартай зохицож байдаг. Энэхүү үлгэрийн ландшафт надад үргэлж амар амгалан, дотоод амар амгаланг авчирч, эерэг энергиэр цэнэглэгдэж, байгальтай дахин холбогдох боломжийг үргэлж өгдөг.

Унших  Миний далавчит найзууд - Эссэ, илтгэл, зохиол

Нутгийн уламжлал, зан заншил өнөөг хүртэл ариун нандин байдлаар хадгалагдан үлджээ эх орны минь оршин суугчид. Ардын бүжиг, үндэсний хөгжим, гар урлал, ардын урлаг гээд нарийн ширийн зүйл бүр нь нутгийн соёлын үнэт эрдэнэ юм. Манай тосгонд жил бүр ардын баяр болдог бөгөөд ойр орчмын бүх тосгоны хүмүүс цугларч, нутгийн уламжлал, зан заншлаа хадгалж, тэмдэглэдэг.

Өвөрмөц байгаль, өв соёлоос гадна гэр бүл, насан туршийн найз нөхөдтэйгээ өссөн нутаг минь. Байгаль дунд, найз нөхөдтэйгөө тоглож, үргэлж шинэ, сонирхолтой газруудтай танилцаж өнгөрүүлсэн хүүхэд насаа би маш сайхан санаж байна. Эдгээр дурсамжууд үргэлж нүүрэнд минь инээмсэглэл тодруулж, энэ сайхан газарт талархалтай байдаг.

Тухайн газрын түүх нь бидний өвийг ойлгох арга зам байж болно. Бүс нутаг бүр өөрийн гэсэн уламжлал, соёл, зан заншилтай бөгөөд тухайн газрын түүх, газарзүйн байршлыг тусгасан байдаг. Нутгийнхаа түүх, уламжлалыг судалснаар өв уламжлал маань бидэнд хэрхэн нөлөөлж, тодорхойлсныг илүү сайн ойлгож чадна.

Бидний төрж өссөн байгаль орчин Энэ нь бидний өвөрмөц байдал, дэлхий ертөнцийг үзэх үзэлд хүчтэй нөлөө үзүүлж чадна. Манай дов толгод, хөндийгөөс эхлээд гол мөрөн, ой мод хүртэл байгаль орчны бүх тал нь биднийг нутаг дэвсгэртэйгээ болон бусад оршин суугчидтай хэрхэн холбогдож байгааг мэдрэхэд хувь нэмэр оруулдаг.

Эцэст нь хэлэхэд, бидний өвийг бүтээлч урам зоригийн эх үүсвэр гэж үзэж болно. Яруу найргаас эхлээд уран зураг хүртэл бидний өв уламжлал зураач, бүтээлч хүмүүст урам зориг өгөх эцэс төгсгөлгүй эх сурвалж болж чадна. Байгалийн үзэсгэлэнт газар нутгаас эхлээд нутгийн ард түмэн, соёл урлаг гээд бидний өв соёл бүрийг тухайн нутгийнхаа түүхийг өгүүлэх, түүнийгээ тэмдэглэсэн урлагийн бүтээл болгон хувиргах боломжтой.

Дүгнэж хэлэхэд, миний өвөрмөц онцлогийг тодорхойлж, энэ нутаг дэвсгэрт үнэхээр харьяалагддаг гэдгээ мэдрүүлдэг газар бол миний өв юм. Байгаль, соёл, онцгой хүмүүс миний нүдээр үүнийг өвөрмөц, онцгой болгодог бөгөөд би үүнийг миний гэр гэж нэрлэхдээ бахархдаг.

Өв соёлын тухай зохиол

 

Миний эх орон бол миний хамгийн сайхан мэдрэмж төрүүлдэг газар юм Би үндсээ хаанаас олж, хаана харьяалагдахаа мэдэрдэг. Би хүүхэд байхдаа ногоон бэлчээр, тариалангийн талбайг тод, тод өнгөөр ​​чимэглэсэн цэцэгстэй тосгоныхоо булан тохой бүрийг нээх эрх чөлөө, баяр баясгаланг эдэлдэг байлаа. Би ёс заншил, зан заншил нь ариун дагшин, ард түмэн хүчирхэг хамт олонд нэгдмэл байсан давхрагатай газар өссөн.

Өглөө бүр шувуудын дуун, уулын цэнгэг агаарыг эгшиглүүлэх сайхан үнэрээр сэрдэг. Би тосгоныхоо чулуурхаг гудамжаар алхаж, улаан дээвэртэй чулуун байшингуудыг биширч, чихэнд минь танил дуу хоолойг сонсох дуртай байсан. Ганцаардах, ганцаардмал мэт санагдах мөч хэзээ ч байгаагүй, харин ч эсрэгээрээ намайг юу ч болзолгүй хайрлаж, дэмжиж байсан хүмүүс намайг хүрээлүүлж байсан.

Байгалийн үзэсгэлэнт газар, үзэсгэлэнт суурингаас гадна эх орон минь баялаг, сонирхолтой түүхээрээ бахархаж болно. Уламжлалт хэв маягаар баригдсан хуучин сүм бол энэ нутгийн хамгийн эртний дурсгалт газруудын нэг бөгөөд миний тосгоны оюун санааны бэлгэдэл юм. Жил бүрийн XNUMX-р сард сүм хийдийн сүнслэг ивээн тэтгэгчийн хүндэтгэлд зориулж томоохон баяр зохион байгуулдаг бөгөөд хүмүүс уламжлалт хоол, хөгжим, бүжиг зэрэгцэн хамтдаа зугаацдаг.

Эр хүн болж төлөвшсөн нутаг минь Энд би гэр бүл, нөхөрлөл, өвөг дээдсээс уламжлагдан ирсэн уламжлал, ёс заншлаа дээдлэн дээдлэхийн үнэ цэнийг мэдэрсэн. Уугуул нутгаа хайрлах, хайрлах сэтгэл нь үеэс үед уламжлагдан, өв соёлоо дээдлэн хайрладаг хүмүүс байсаар байгаа гэж бодох дуртай. Хэдийгээр би энэ газрыг орхиод удаж байгаа ч миний дурсамж, түүнд хандах мэдрэмж өөрчлөгдөөгүй, тод хэвээр байгаа бөгөөд өдөр бүр би тэнд өнгөрүүлсэн бүх мөчүүдийг сайхан дурсдаг.

Сэтгэгдэл үлдээх.