lahatsoratra momba ny Nofy mamony: ny andro farany amin'ny lohataona
Andro farany tamin'ny lohataona tamin'izay ary, toy ny mahazatra, ny natiora dia naneho ny famirapirany tamin'ny loko sy fofona an'arivony. Toa voasarona lamba manga madio ny lanitra feno kintana omaly alina, raha nanafosafo moramora ny ravin’ny hazo sy ny felan’ny voninkazo ny tara-masoandro. Nahatoky sy nanantena aho satria tao am-poko, ny nofinofy sy ny fanirian'ny zatovo dia nahita ny toerany tao amin'ny tontolo miitatra.
Rehefa nandeha namakivaky ilay valan-javaboary aho, dia nandinika ny fomba namelabelaran’ny zavaboary ny teatra momba ny fiainana. Nisokatra malalaka teo anoloan'ny masoandro ny voninkazo ary nifamihina tao anaty simpony maitso ny hazo. Tao anatin'izany firindrana tonga lafatra izany, dia nanontany tena aho hoe hanao ahoana izany raha toa ka mitovy ny fihetseham-pony, ny hafaliana ary ny hakanton'ny lohataona farany.
Teo amin’ny dabilio teo akaiky teo, dia nisy ankizivavy iray namaky boky, ny volony namirapiratra tamin’ny tara-masoandro. Nieritreritra aho hoe hanao ahoana ny hihaona aminy, hifanakalo hevitra sy nofinofy, hiara-hahita ny tsiambaratelon’ny fanahy. Te ho be herim-po aho ary handroso, saingy ny tahotra ny fandavana dia nanakana ahy tsy hanao izany dingana izany. Fa kosa, nisafidy ny hitazona ity sary ity ao an-tsaiko aho, toy ny sary hosodoko izay mampifandray ny tsipika amin'ny loko marevaka ny fitiavana sy ny fisakaizana.
Isaky ny mandeha dia nieritreritra ny fahafahana rehetra atolotra amin'ity andro ity aho. Afaka nankafy ny mozikan’ny vorona aho, na nalaina sary teo amin’ny fasika teny amin’ireo lalantsara, na nijery ny ankizy nilalao tsy niraharaha. Saingy nahasarika ahy ny eritreritra hafa, nofinofy izay nitondra ahy ho amin'ny hoavy mamirapiratra sy mampanantena, izay hahatongavan'ny faniriako.
Nahatsiaro ho toy ny lolo aho teo amin'ny tontolo feno fahafaha-manao, manana elatra tsy voazaha toetra sy faniriana hijery ny tsy fantatra. Tao an-tsaiko, ny andro farany amin'ny lohataona dia mariky ny fiovana, ny fiovana ary ny famotsorana ireo tahotra taloha. Ao am-poko, ity andro ity dia midika ny dia mankany amin'ny tsara kokoa, hendry ary mahery kokoa.
Rehefa nieritreritra ny filentehan'ny masoandro aho dia nahatsapa fa ny andro farany amin'ny lohataona dia nanamarika ny fampihavanana teo amin'ny lasa sy ny ankehitriny, izay nanasa ahy handray ny ho avy amin'ny sandry misokatra. Isaky ny tara-masoandro nipoitra tsikelikely teny lavidavitra teny, dia toa nanjavona ny aloky ny lasa, ka lalana mamiratra sy nampanantenaina ihany no sisa.
Nifoka rivotra madio aho ary nibanjina ireo hazo mamony, izay nampahatsiahy ahy fa tahaka ny zava-boahary mamerina ny tenany isaky ny lohataona, dia afaka manao toy izany koa aho. Nanana herim-po aho ary nanapa-kevitra ny hiresaka tamin’ilay ankizivavy namaky teo ambony dabilio. Tsapako fa nihaingana ny fitempon'ny foko ary nifangaro tamin'ny tadio feno fanantenana sy tahotra ny fihetseham-poko.
Saro-kenatra aho nanatona ary nitsiky taminy. Nitraka avy teo amin’ny bokiny izy ary nitsiky tamiko. Nanomboka niresaka momba ny boky, ny nofinofinay, ary ny fomba nanosika anay hiatrika ny tahotra sy hanokatra ny fonay ny andro farany amin'ny lohataona. Tsapako ho toy ny nijanona ny fotoana ary ny resakay dia tetezana nampikambana ny fanahintsika tamin'ny fahalehibeazan'ny cosmic.
Rehefa nandeha ny resaka, dia tsapako fa io andro farany amin’ny lohataona io dia nanome ahy tsy ny hakanton’ny zavaboary vetivety fotsiny, fa ny fisakaizana iray izay nampanantena ny haharitra mandrakizay. Hitako fa tao ambadiky ny sehatra, dia samy nanana faniriana hanosika ny fetranay izahay ary hiakatra avo eny amin'ny lanitra, toy ny lolo manokatra ny elany voalohany.
Ny andro farany amin'ny lohataona dia voasokitra ao an-tsaiko ho toy ny lesona eo amin'ny fiainana sy fiodinana amin'ny diako ho amin'ny fahatanorana. Nianatra aho fa, tahaka ny zavaboary izay manavao ny tenany isan-taona, dia afaka manavao ny tenako ihany koa aho, miatrika ny tahotro ary mandray ireo fahafaha-manao tsy misy fiafaran'ny fiainana.
Reference miaraka amin'ny lohateny "Fiampitana ny vanim-potoana: Ny majika amin'ny andro farany amin'ny lohataona"
Sava lalana
Ny andro farany amin'ny lohataona, fotoana ankalazan'ny zavaboary ny fara tampony amin'ny fanavaozana sy ny fiomanana handalo ny kibay, dia mariky ny fiovana sy ny fitomboana mahery vaika. Ao anatin'ity tatitra ity dia hamakafaka ny dikan'ny andro farany amin'ny lohataona sy ny fiantraikan'izany amin'ny olona, ​​indrindra fa ny zatovo, amin'ny tontolon'ny fiovana ara-pihetseham-po, ara-tsosialy ary ara-tsaina mitranga mandritra io vanim-potoana io.
Fiovana eo amin'ny natiora
Ny andro farany amin'ny lohataona dia ny faratampony amin'ny dingana iray izay manova ny zavaboary manontolo sy miomana amin'ny fahatongavan'ny fahavaratra. Mivelatra ny voninkazo, mivelatra ny raviny ny hazo, ary mirongatra tanteraka ny bibidia. Mandritra izany fotoana izany, mihamitombo hatrany ny tara-masoandro, manala ny aloka sy ny hatsiaka amin'ny andro fohy kokoa sy mangatsiaka kokoa amin'ny fiandohan'ny lohataona.
Ny tandindona amin'ny andro farany amin'ny lohataona eo amin'ny fiainan'ny zatovo
Ho an'ny zatovo, ny andro farany amin'ny lohataona dia azo raisina ho toy ny fanoharana amin'ny fiovan'izy ireo koa amin'izao dingana eo amin'ny fiainana izao. Vanim-potoanan'ny fihetseham-po mamony sy ny fahitana ny tenany, izay ahafahan'ny zatovo mamorona ny maha-izy azy ary miatrika traikefa sy fanamby vaovao. Amin'ity toe-javatra ity, ny andro farany amin'ny lohataona dia fotoana iray hankalazana ny fitomboan'ny tena manokana sy hiomanana amin'ny traikefa sy andraikitra vaovao.
Ny fiantraikan’ny andro farany amin’ny lohataona eo amin’ny fifandraisan’ny olombelona
Ny andro farany amin'ny lohataona dia mety ho fotoana iray hanatsarana ny fifandraisana amin'ireo manodidina anao. Ny zatovo dia afaka mahazo aingam-panahy haneho ny fihetseham-pony, hifandray am-pahibemaso kokoa ary hanakaiky kokoa ny olona mahasarika azy. Noho izany, ity andro ity dia afaka manampy amin'ny fananganana fifamatorana akaiky kokoa ary mizara nofinofy sy faniriana iraisana, izay hanampy azy ireo hivoatra sy hifanohana.
Ny fiantraikan'ny andro farany amin'ny lohataona amin'ny famoronana sy ny fanehoan-kevitra
Ny andro farany amin'ny lohataona dia afaka miasa ho toy ny fanentanana ho an'ny fahaiza-mamorona ny tanora, manentana azy ireo haneho ny eritreriny sy ny fihetseham-pony amin'ny alà lan'ny zavakanto isan-karazany. Na hoso-doko, tononkalo, mozika na dihy, ity vanim-potoana tetezamita ity dia manome aingam-panahy ho azy ireo ary manentana ny fisainany, mandrisika azy ireo hikaroka fomba vaovao hanehoana ny tenany sy hifandraisana amin'ny tontolo manodidina azy.
Ny andro farany amin'ny lohataona sy ny fahasalamana ara-pihetseham-po
Ankoatra ny fiantraikany tsara eo amin'ny fifandraisana sy ny fahaiza-mamorona, ny andro farany amin'ny lohataona dia mety hisy fiantraikany amin'ny fahasalaman'ny fihetseham-pon'ny zatovo ihany koa. Ny hazavan'ny masoandro sy ny angovo tsara avy amin'ny natiora dia afaka manampy amin'ny ady amin'ny tebiteby sy ny alahelo amin'ny alà lan'ny fanentanana ny famotsorana ny endorphins ary mamorona fahatsapana fahasalamana ankapobeny. Fanampin'izany, mandritra io fotoana io dia afaka mianatra mitantana tsara kokoa ny fihetseham-pony ny zatovo ary mampitombo ny fahavononana manoloana ny zava-tsarotra eo amin'ny fiainana.
Fomban-drazana sy fomban-drazana mifandraika amin'ny andro farany amin'ny lohataona
Amin'ny kolontsaina isan-karazany, ny andro farany amin'ny lohataona dia ankalazaina amin'ny fombafomba sy fomban-drazana izay manamarika ny fiovan'ny vanim-potoana iray mankany amin'ny iray hafa. Afaka mandray anjara amin'ireo hetsika ireo ny zatovo, izay manome azy ireo fahafahana hifandray amin'ny fotony ara-kolontsaina sy fomban-drazana ary hahatakatra ny maha-zava-dehibe ny tsingerin'ny vanim-potoana eo amin'ny fiainan'ny olombelona. Ireo traikefa ireo dia afaka manampy azy ireo hampitombo ny fahatsapana ho an'ny tenany sy hanorina ny maha-izy azy ara-kolontsaina matanjaka.
Ny fiantraikan'ny andro farany amin'ny lohataona amin'ny tontolo iainana
Ny andro farany amin'ny lohataona koa dia fotoana tsara hisaintsainana ny fiantraikan'ny olona amin'ny tontolo iainana sy ny andraikiny amin'ny fiarovana ny natiora. Ny tanora dia afaka mahatsapa ny olana momba ny tontolo iainana ary ampirisihina handray anjara amin'ny fiarovana ny zavaboary sy hampiroborobo ny fomba fiaina ara-tontolo iainana. Noho izany, io vanim-potoana io dia afaka manome azy ireo fomba fijery midadasika kokoa amin'ny anjara asany amin'ny fiarovana ny planeta sy ny harenany.
Famaranana
Ho fehin-kevitra, ny andro farany amin'ny lohataona dia maneho ny fotoana iray izay ahitan'ny natiora, ny tanora ary ny fiaraha-monina amin'ny ankapobeny eo amin'ny sampanan'ny fizaran-taona, miaina fiovana lehibe sy fivoarana. Ity vanim-potoana tetezamita ity dia manome fahafahana hisaintsaina ny fiovana ara-pihetseham-po, ara-tsosialy, famoronana ary ara-tontolo iainana mitranga, ary koa loharanon'ny aingam-panahy hamolavola ny tena sy hifanaraka amin'ny fanamby vaovao eo amin'ny fiainana. Amin'ny fanekena ny lanjan'izao fotoana izao sy ny fambolena toe-tsaina tsara sy tompon'andraikitra, ny zatovo dia afaka miaina ny andro farany amin'ny lohataona ho toy ny fotoana iray ho an'ny fampandrosoana manokana sy iombonana, manamafy ny fifandraisany, ny fahaiza-mamorona, ny fahasalamana ara-pihetseham-po ary ny fifandraisana amin'ny tontolo iainana.
Famoronana famaritana momba ny Firindran'ny vanim-potoana: Fieken-keloka amin'ny andro farany amin'ny lohataona
Andro faran’ny lohataona tamin’izay, ary namirapiratra tamim-pireharehana teny amin’ny lanitra ny masoandro, nanafana ny tany sy ny fon’ny olona. Tao amin'ny valan-javaboary, nisy onjam-loko sy hanitra nirotsaka avy amin'ny hazo sy voninkazo, namorona rivo-piainana feno fifaliana sy fanantenana. Nipetraka teo ambony dabilio aho, namela ny tenako horaisin’ny hakanton’izao fotoana izao, rehefa nahatsikaritra zazalahy iray toa mitovy taona amiko, nipetraka teo amin’ny bozaka maitso, manonofy sy misaintsaina.
Noho ny fahalianana dia nanatona azy aho ary nanontany hoe inona no nanelingelina azy tamin’io andro lohataona mahafinaritra io. Nitsiky tamiko izy ary nilaza tamiko ny nofinofiny sy ny drafiny, ny fomba nanomezan’ny andro faran’ny lohataona azy aingam-panahy sy fahatokiana ny heriny manokana. Nampiaiky volana ahy ny hafanam-pony sy ny fomba niresahany momba ny hoaviny mamirapiratra.
Rehefa nihaino ny tantarany aho dia tsapako fa niaina fiovana mitovy amin'izany koa aho. Ny andro farany amin'ny lohataona dia nahatonga ahy hanao risika sy hiatrika ny tahotro, hijery ny fahaizako mamorona ary handray ny nofiko. Niara-nanapa-kevitra ny handany ity andro tsy hay hadinoina ity amin'ny fijerena ny valan-javaboary izahay, mijery ny lolo mamelatra ny elany amin'ny masoandro ary mihaino ny feon'ny vorona izay toa nankalaza ny fahavitan'ity tsingerin'ny zavaboary ity.
Tamin’ny filentehan’ny masoandro, rehefa saika niafina tao ambadiky ny faravodilanitra ny masoandro, dia tonga teo amin’ny farihy iray izay nanokatra ny felany ny lisy, ary nampiseho ny famirapiratany. Tamin’izay fotoana izay dia nahatsapa aho fa ny andro farany amin’ny lohataona dia nampianatra antsika lesona manan-danja iray: fa afaka mitombo sy miova isika amin’ny alalan’ny fianarana mampifanaraka amin’ny fiovan’ny fiainana, toy ny fizaran-taona mifandimby ao anatin’ny firindrana tanteraka.
Tahaka ny andro farany amin'ny lohataona izay mifamatotra amin'ny fiandohan'ny fahavaratra, dia toy izany koa isika tanora, dia nampifamatotra ny hoavintsika, nitondra ny fahatsiarovana ity andro ity sy ny tanjaka nomeny antsika. Samy niala tamin’ny lalan’ny fiainantsika manokana isika, saingy niaraka tamin’ny fanantenana fa, indray andro any, dia hihaona indray isika eo amin’ny lalan’izao tontolo izao, mitondra ao amin’ny fanahintsika ny mariky ny firindran’ny fizaran-taona sy ny andro farany amin’ny lohataona.
