ບົດເລື່ອງກ່ຽວກັບ "ຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍ"
ຄຳເວົ້າຂອງຂ້ອຍເປັນສົມບັດອັນລ້ຳຄ່າ, ເປັນຊັບສົມບັດທີ່ຖືກມອບໃຫ້ຂ້ອຍຕັ້ງແຕ່ເກີດມາແລະທີ່ຂ້ອຍນໍາມາກັບຂ້ອຍສະເຫມີ. ມັນເປັນສ່ວນຫນຶ່ງທີ່ສໍາຄັນຂອງຕົວຕົນຂອງຂ້າພະເຈົ້າແລະແຫຼ່ງຂອງຄວາມພາກພູມໃຈແລະຄວາມສຸກ. ໃນບົດຂຽນນີ້, ຂ້ອຍຈະຄົ້ນຫາຄວາມສໍາຄັນຂອງຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍ, ບໍ່ພຽງແຕ່ກັບຕົວເອງເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຢູ່ໃນຊຸມຊົນຂອງຂ້ອຍແລະວັດທະນະທໍາຂອງພວກເຮົາ.
ການປາກເວົ້າຂອງຂ້ອຍແມ່ນການຜະສົມຜະສານຄໍາເວົ້າແລະການສະແດງອອກທີ່ເປັນເອກະລັກ, ມີອິດທິພົນຈາກພາສາທ້ອງຖິ່ນແລະອິດທິພົນວັດທະນະທໍາຂອງພື້ນທີ່ທີ່ຂ້ອຍເກີດແລະເຕີບໃຫຍ່. ມັນເປັນແຫຼ່ງຂອງເອກະລັກແລະຄວາມສາມັກຄີພາຍໃນຊຸມຊົນຂອງຂ້ອຍເພາະວ່າພວກເຮົາທຸກຄົນເວົ້າພາສາດຽວກັນແລະສາມາດສື່ສານໄດ້ງ່າຍ. ນີ້ແມ່ນລັກສະນະທີ່ສໍາຄັນຂອງວັດທະນະທໍາຂອງພວກເຮົາແລະຊ່ວຍຮັກສາປະເພນີແລະຄຸນຄ່າຂອງພວກເຮົາ.
ການປາກເວົ້າຂອງຂ້ອຍມີຄວາມສໍາຄັນໂດຍສະເພາະສໍາລັບຂ້ອຍເພາະວ່າມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສໍາພັນເລິກເຊິ່ງກັບຮາກຂອງຂ້ອຍແລະປະຫວັດຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍ. ພໍ່ແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າຈື່ຈໍາເລື່ອງແລະປະເພນີທີ່ໄດ້ຮັບການສືບຕໍ່ຈາກລຸ້ນສູ່ລຸ້ນ, ແລະສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຕິດພັນກັບຄໍາສັບຕ່າງໆແລະການສະແດງອອກໃນການປາກເວົ້າຂອງພວກເຮົາ. ໂດຍການຮຽນຮູ້ແລະການນໍາໃຊ້ຄໍາສັບຕ່າງໆເຫຼົ່ານີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກກ່ຽວກັບອາດີດຂອງຄອບຄົວຂອງຂ້າພະເຈົ້າແລະມໍລະດົກວັດທະນະທໍາຂອງພວກເຮົາ.
ນອກຈາກລັກສະນະວັດທະນະທໍາແລະສ່ວນບຸກຄົນ, ການປາກເວົ້າຂອງຂ້ອຍຍັງເປັນແຫຼ່ງຄວາມງາມແລະຄວາມຄິດສ້າງສັນ. ຂ້ອຍມັກຊອກຫາຄໍາສັບແລະການສະແດງອອກໃຫມ່ໃນຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍແລະໃຊ້ມັນຢ່າງສ້າງສັນໃນການຂຽນຫຼືການສົນທະນາ. ມັນຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍພັດທະນາທັກສະພາສາຂອງຂ້ອຍແລະຄົ້ນຫາຄວາມຄິດສ້າງສັນຂອງຂ້ອຍ, ໃນຂະນະທີ່ຮັກສາການພົວພັນກັບພາສາແລະວັດທະນະທໍາຂອງຂ້ອຍ.
ຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍເປັນຊັບສົມບັດອັນລ້ໍາຄ່າສໍາລັບຂ້ອຍທີ່ກໍານົດຂ້ອຍແລະເຊື່ອມຕໍ່ຂ້ອຍກັບຮາກຂອງຂ້ອຍ. ຂ້າພະເຈົ້າຈື່ຈຳວັນເວລາທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຢູ່ກັບພໍ່ເຖົ້າແມ່ເຖົ້າ, ເມື່ອເຂົາເຈົ້າເວົ້າກັບຂ້າພະເຈົ້າດ້ວຍພາສາຂອງເຂົາເຈົ້າ, ເຕັມໄປດ້ວຍສະເໜ່ ແລະ ສີສັນ. ໃນເວລານັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບຮູ້ວ່າຄວາມສໍາຄັນທີ່ຈະຮູ້ຈັກຮາກຂອງຂ້າພະເຈົ້າແລະການປົກປັກຮັກສາວັດທະນະທໍາຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ການປາກເວົ້າຂອງຂ້ອຍແມ່ນວິທີຫນຶ່ງທີ່ຂ້ອຍສາມາດເຊື່ອມຕໍ່ກັບປະເພນີແລະຮີດຄອງປະເພນີຂອງບັນພະບຸລຸດຂອງຂ້ອຍແລະຖ່າຍທອດມັນໄປສູ່ຄົນລຸ້ນຕໍ່ໄປ.
ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຮົາອາໄສຢູ່ໃນໂລກໂລກາພິວັດທີ່ພາສາອັງກິດເບິ່ງຄືວ່າເປັນພາສາທົ່ວໄປ, ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະຮູ້ພາສາຂອງຕົນເອງແລະຮັກສາມັນໄວ້. ຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນຮູບແບບການສື່ສານເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນແຫຼ່ງຂອງຄວາມພາກພູມໃຈແລະເອກະລັກຂອງຊາດ. ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າເວົ້າພາສາຂອງຕົນເອງ, ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າມີສາຍພົວພັນທີ່ເຂັ້ມແຂງກັບຄົນອື່ນໃນພາກພື້ນຂອງຂ້າພະເຈົ້າແລະຄວາມເຂົ້າໃຈຫຼາຍກ່ຽວກັບປະຫວັດສາດແລະວັດທະນະທໍາທ້ອງຖິ່ນ.
ການປາກເວົ້າຂອງຂ້ອຍບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນຮູບແບບຂອງການສະແດງອອກເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນວິທີການສ້າງສັນແລະສະແດງອາລົມ. ຜ່ານການປາກເວົ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າສາມາດເລົ່ານິທານ, ຮ້ອງເພງແລະຂຽນບົດກະວີ, ການຄົ້ນພົບວິທີການໃຫມ່ໃນການນໍາໃຊ້ຄໍາສັບຕ່າງໆແລະການສ້າງຮູບພາບທີ່ມີອໍານາດໃນຈິດໃຈຂອງຄົນ. ຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍເຊື່ອມຕໍ່ກັບທໍາມະຊາດແລະເຂົ້າໃຈຈັງຫວະແລະສັນຍາລັກຂອງມັນ, ເບິ່ງໂລກໃນແບບທີ່ແຕກຕ່າງກັນແລະຄົ້ນພົບຄວາມງາມໃນສິ່ງນ້ອຍໆ.
ສະຫຼຸບແລ້ວ, ຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍແມ່ນຫຼາຍກ່ວາວິທີການສື່ສານທີ່ງ່າຍດາຍ. ມັນເປັນຊັບສົມບັດອັນລ້ໍາຄ່າທີ່ຜູກມັດຄອບຄົວ, ຊຸມຊົນແລະວັດທະນະທໍາຂອງຂ້ອຍ. ມັນເປັນແຫຼ່ງຂອງເອກະລັກແລະຄວາມພາກພູມໃຈ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບແຫຼ່ງຄວາມງາມແລະຄວາມຄິດສ້າງສັນ. ການຮຽນຮູ້ແລະການໃຊ້ພາສາຂອງຂ້ອຍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍເຊື່ອມຕໍ່ກັບຮາກແລະມໍລະດົກວັດທະນະທໍາຂອງຂ້ອຍ, ແລະມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມສົມບູນແບບແລະອຸດົມສົມບູນໃນປະເພນີແລະຄວາມຮູ້.
ເອີ້ນວ່າ "ຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍ"
ແນະນຳ:
ການປາກເວົ້າແມ່ນຫຼາຍກ່ວາພຽງແຕ່ວິທີການສື່ສານ, ມັນເປັນສ່ວນຫນຶ່ງທີ່ສໍາຄັນຂອງວັດທະນະທໍາແລະສ່ວນບຸກຄົນຂອງພວກເຮົາ. ແຕ່ລະຄົນມີຄໍາເວົ້າທີ່ເປັນຂອງລາວແລະສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນເຖິງປະຫວັດສາດ, ປະເພນີແລະບຸກຄະລິກຂອງລາວ. ໃນບົດຄວາມນີ້ຂ້າພະເຈົ້າຈະຄົ້ນຄວ້າຄວາມສໍາຄັນຂອງການປາກເວົ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າແລະວິທີທີ່ມັນມີອິດທິພົນຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.
ສ່ວນຫຼັກ:
ສຳນຽງຂອງຂ້ອຍແມ່ນມາຈາກພາກພື້ນຂອງ Moldova ແລະເປັນການປະສົມປະສານຂອງພາສາ Moldavian ແລະ Romanian. ພາສານີ້ແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຕົວຕົນຂອງຂ້ອຍແລະເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມຮູ້ສຶກເຊື່ອມຕໍ່ກັບຮາກຂອງຂ້ອຍແລະປະຫວັດສາດຂອງສະຖານທີ່ທີ່ຂ້ອຍມາຈາກ. ເຖິງແມ່ນວ່າຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຕີບໃຫຍ່ຢູ່ໃນປະເທດມອນໂດວາ, ແຕ່ຂ້ອຍໃຊ້ເວລາຫຼາຍລະດູຮ້ອນຢູ່ທີ່ນັ້ນແລະຮຽນຮູ້ພາສາຈາກພໍ່ເຖົ້າແມ່ເຖົ້າຂອງຂ້ອຍ, ຜູ້ທີ່ສະເຫມີພູມໃຈໃນມໍລະດົກທາງວັດທະນະທໍາແລະພາສາຂອງພວກເຂົາ.
ສໍາລັບຂ້າພະເຈົ້າ, ຄໍາປາໄສຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນການເຊື່ອມຕໍ່ທີ່ເຂັ້ມແຂງກັບຄອບຄົວຂອງຂ້າພະເຈົ້າແລະປະຫວັດສາດຂອງພວກເຮົາ. ເມື່ອຂ້ອຍເວົ້າພາສາຂອງຂ້ອຍ, ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າຢູ່ເຮືອນແລະຕິດພັນກັບປະເພນີແລະຮີດຄອງປະເພນີຂອງບັນພະບຸລຸດຂອງຂ້ອຍ. ນອກຈາກນີ້, ການປາກເວົ້າຂອງຂ້ອຍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກໃກ້ຊິດກັບຜູ້ທີ່ຢູ່ໃນຊຸມຊົນຂອງຂ້ອຍແລະຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍສາມາດສື່ສານກັບຄົນຈາກພາກພື້ນດຽວກັນໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ.
ນອກຈາກດ້ານສ່ວນຕົວເຫຼົ່ານີ້, ຄຳປາໄສຂອງຂ້າພະເຈົ້າຍັງມີຄວາມໝາຍດ້ານວັດທະນະທຳທີ່ກວ້າງຂວາງ. ມັນແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຄວາມຫຼາກຫຼາຍທາງດ້ານພາສາແລະວັດທະນະທໍາຂອງ Romania ແລະພາກພື້ນຂອງ Moldova. ການປາກເວົ້າຂອງຂ້ອຍມີຄຸນລັກສະນະພິເສດແລະການສະແດງອອກທີ່ເຮັດໃຫ້ມັນແຕກຕ່າງຈາກຄໍາເວົ້າອື່ນໆ, ເຮັດໃຫ້ມັນເປັນຊັບສົມບັດທາງດ້ານວັດທະນະທໍາແລະພາສາ.
ລັກສະນະທີ່ສໍາຄັນອີກອັນຫນຶ່ງຂອງການປາກເວົ້າຂອງຂ້ອຍແມ່ນວ່າມັນສະທ້ອນເຖິງຕົວຕົນຂອງຂ້ອຍ, ມັນຍັງສະທ້ອນເຖິງວັດທະນະທໍາແລະປະເພນີຂອງບ່ອນທີ່ຂ້ອຍມາຈາກ. ພາສາຂອງພວກເຮົາມີຄໍາສັບທີ່ອຸດົມສົມບູນແລະແຕກຕ່າງກັນ, ມີຫຼາຍຄໍາທີ່ບໍ່ໄດ້ພົບເຫັນຢູ່ໃນພາສາອື່ນຫຼືມີຄວາມຫມາຍທີ່ເປັນເອກະລັກ. ຕົວຢ່າງ, ພວກເຮົາມີຄໍາສັບຕ່າງໆເພື່ອອະທິບາຍປະເພດຂອງຝົນຫຼືຫິມະປະເພດຕ່າງໆ, ເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມສໍາຄັນທີ່ພວກເຮົາວາງໄວ້ກັບທໍາມະຊາດແລະສິ່ງແວດລ້ອມ.
ຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍແມ່ນອົງປະກອບທີ່ສໍາຄັນຂອງເອກະລັກວັດທະນະທໍາແລະພາສາຂອງຂ້ອຍ ແລະມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກເຊື່ອມຕໍ່ກັບຄົນໃນຊຸມຊົນຂອງຂ້ອຍ. ນີ້ແມ່ນວິທີທີ່ຂ້ອຍສາມາດສື່ສານກັບຄອບຄົວແລະຫມູ່ເພື່ອນ, ແຕ່ຍັງກັບຄົນຕ່າງປະເທດທີ່ຢາກຮູ້ວັດທະນະທໍາຂອງພວກເຮົາ. ນອກຈາກນັ້ນ, ການຮຽນຮູ້ແລະການໃຊ້ພາສາຂອງຕົນເອງເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກພູມໃຈໃນຮາກແລະປະຫວັດສາດແລະປະເພນີຂອງສະຖານທີ່ກໍາເນີດຂອງຂ້ອຍ.
ໃນຂະນະທີ່ຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍອາດຈະຖືກພິຈາລະນາວ່າແຕກຕ່າງກັນຫຼືຕ່າງປະເທດສໍາລັບບາງຄົນ, ຂ້ອຍເຊື່ອວ່າມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະສົ່ງເສີມຄວາມຫຼາກຫຼາຍທາງດ້ານພາສາແລະວັດທະນະທໍາ. ແຕ່ລະພາສາລ້ວນແຕ່ມີປະຫວັດສາດ ແລະຄຸນຄ່າທາງດ້ານວັດທະນະທຳທີ່ເປັນເອກະລັກ, ພວກເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມເຄົາລົບ ແລະ ຊື່ນຊົມ. ນອກຈາກນີ້, ການຮຽນຮູ້ພາສາແລະພາສາອື່ນໆສາມາດເປັນວິທີທີ່ດີທີ່ຈະເພີ່ມທັດສະນະຂອງພວກເຮົາເອງແລະສ້າງຂົວລະຫວ່າງວັດທະນະທໍາແລະຊຸມຊົນທີ່ແຕກຕ່າງກັນ.
ສະຫຼຸບ:
ສະຫຼຸບແລ້ວ, ຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງທີ່ສໍາຄັນຂອງຕົວຕົນຂອງຂ້ອຍ ແລະມໍລະດົກວັດທະນະທໍາແລະພາສາຂອງ Moldova. ມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມຮູ້ສຶກເຊື່ອມຕໍ່ກັບຮາກຂອງຂ້ອຍແລະປະຫວັດສາດຂອງສະຖານທີ່ທີ່ຂ້ອຍມາຈາກ, ແລະຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍຕິດຕໍ່ສື່ສານກັບຄົນຈາກພາກພື້ນດຽວກັນໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຄຳປາໄສຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນຊັບສົມບັດດ້ານວັດທະນະທຳ ແລະ ພາສາສາດທີ່ຕ້ອງໄດ້ຮັບການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ຊຸກຍູ້.
ອົງປະກອບກ່ຽວກັບຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍ
ຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍ, ສັນຍາລັກຂອງຕົວຕົນຂອງຂ້ອຍ, ແຈຂອງຈິດວິນຍານທີ່ອົບອຸ່ນຫົວໃຈຂອງຂ້ອຍທຸກຄັ້ງທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຍິນມັນ. ທຸກຄຳສັບ, ທຸກສຽງລ້ວນແຕ່ມີຄວາມໝາຍພິເສດ, ມີພະລັງທີ່ຈະລະນຶກເຖິງຄວາມຊົງຈຳ ແລະ ຄວາມຮູ້ສຶກ. ຄຳເວົ້າຂອງຂ້ອຍເປັນຊັບສົມບັດອັນລ້ຳຄ່າ, ເປັນຊັບສົມບັດທີ່ເຊື່ອມຕໍ່ອະດີດຂອງຂ້ອຍກັບປັດຈຸບັນ ແລະຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍເຂົ້າໃຈຕົ້ນກຳເນີດຂອງຂ້ອຍ.
ນັບຕັ້ງແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າຍັງນ້ອຍ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຕີບໂຕຂຶ້ນໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ຄໍາເວົ້າແບບດັ້ງເດີມຍັງຮຽນຮູ້ແລະປະຕິບັດ. ຂ້າພະເຈົ້າຈື່ພໍ່ຕູ້ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ບອກຂ້າພະເຈົ້າເລື່ອງໃນພາສາສະເພາະຂອງຕົນ, ແລະຂ້າພະເຈົ້າ fascinated ໂດຍວິທີການທີ່ລາວສະແດງອອກຕົນເອງແລະສຽງທີ່ລາວໃຊ້. ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ, ຂ້ອຍເລີ່ມເຂົ້າໃຈແລະປະສົມປະສານຄໍາສັບແລະການສະແດງອອກທີ່ລາວໃຊ້, ແລະມື້ນີ້ຂ້ອຍສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າຂ້ອຍມີຄວາມກ່ຽວຂ້ອງພິເສດກັບຄໍາເວົ້ານີ້.
ການປາກເວົ້າຂອງຂ້ອຍແມ່ນຫຼາຍກ່ວາພຽງແຕ່ຮູບແບບການສື່ສານ, ມັນແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຕົວຕົນແລະປະຫວັດສາດຂອງຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍ. ໂດຍສະເພາະ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຕີບໃຫຍ່ຢູ່ໃນພື້ນທີ່ບ່ອນທີ່ຄໍາເວົ້າແມ່ນມີຄວາມກ່ຽວຂ້ອງຢ່າງໃກ້ຊິດກັບປະເພນີແລະຮີດຄອງປະເພນີທ້ອງຖິ່ນ, ແລະນີ້ໄດ້ເພີ່ມຂະຫນາດພິເສດໃຫ້ກັບຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍ. ທຸກໆຄໍາສັບ, ທຸກໆການສະແດງອອກມີຄວາມຫມາຍທາງດ້ານວັດທະນະທໍາແລະປະຫວັດສາດທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍເຂົ້າໃຈແລະຮູ້ຈັກໂລກທີ່ຂ້ອຍອາໄສຢູ່.
ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ, ຂ້ອຍສັງເກດເຫັນວ່າຄໍາເວົ້າຂອງຂ້ອຍແມ່ນຫນ້ອຍລົງແລະໄດ້ຍິນແລະປະຕິບັດຫນ້ອຍລົງ. ໄວໜຸ່ມໃນປັດຈຸບັນມີຄວາມສົນໃຈໜ້ອຍ, ມັກໃຊ້ພາສາທາງການ, ໂດຍສະເພາະໃນສະພາບການທີ່ເປັນທາງການ. ເຖິງແມ່ນວ່າແນວນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າຄຳເວົ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າຕ້ອງໄດ້ຮັບການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສືບຕໍ່ເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງລັກສະນະວັດທະນະທຳ ແລະ ພາສາຂອງພວກເຮົາ.
ສະຫຼຸບແລ້ວ, ຄຳເວົ້າຂອງຂ້ອຍເປັນຊັບສົມບັດອັນລ້ຳຄ່າ, ເປັນສ່ວນສຳຄັນຂອງຕົວຕົນຂອງຂ້ອຍ. ມີຄວາມໝາຍທາງດ້ານວັດທະນະທຳ ແລະ ປະຫວັດສາດອັນພິເສດ ແລະ ຕ້ອງໄດ້ຮັບການອະນຸລັກຮັກສາ ແລະ ສືບທອດກັນມາເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຫຼົງລືມ ແລະ ຫຼົງຫາຍໄປຕາມການເວລາ. ຂ້ອຍພູມໃຈໃນຄຳປາໄສຂອງຂ້ອຍ ແລະຈະສືບຕໍ່ນຳໃຊ້ ແລະ ສົ່ງເສີມມັນ ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ອື່ນເຂົ້າໃຈ ແລະ ຮູ້ບຸນຄຸນຫຼາຍເທົ່າທີ່ຂ້ອຍເຮັດ.
Post Views: 315
ເພີ່ມເຕີມ:
- ຮັກບ້ານເກີດ - Essay, Report, Composition Essay ກ່ຽວກັບຄວາມຮັກສໍາລັບສະຖານທີ່ພື້ນເມືອງ ສະຖານທີ່ພື້ນເມືອງແມ່ນແຫຼ່ງຂອງຄວາມຮັກແລະຄວາມຊົມເຊີຍສໍາລັບພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນ. ມັນເປັນຕົວແທນບໍ່ພຽງແຕ່ສະຖານທີ່ທີ່ພວກເຮົາເກີດ, ແຕ່ຍັງມີຄວາມຊົງຈໍາແລະປະສົບການທີ່ສ້າງບຸກຄະລິກກະພາບຂອງພວກເຮົາແລະມີອິດທິພົນຕໍ່ການພັດທະນາຂອງພວກເຮົາ. ຄວາມຮັກທີ່ມີຕໍ່ບ້ານເກີດເປັນຫຼາຍກ່ວາຄວາມຮູ້ສຶກ, ມັນເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງພວກເຮົາແລະຕົວຕົນຂອງພວກເຮົາ. ໂດຍວິທີທາງການ, ສະຖານທີ່ເກີດແມ່ນຄ້າຍຄືສະມາຊິກຂອງຄອບຄົວຂອງພວກເຮົາ, ເຊິ່ງໄດ້ເຫັນພວກເຮົາເຕີບໃຫຍ່ແລະສະຫນອງພື້ນທີ່ທີ່ປອດໄພເພື່ອພັດທະນາແລະຄົ້ນພົບພອນສະຫວັນແລະຄວາມມັກຂອງພວກເຮົາ. ນອກຈາກນີ້, ນີ້…
- ພາສາຂອງພວກເຮົາແມ່ນຊັບສົມບັດ - Essay, ບົດລາຍງານ, ອົງປະກອບ Essay on 'Our Language-a treasure: Keeper of National Identity' ພາສາແມ່ນອົງປະກອບພື້ນຖານຂອງເອກະລັກແຫ່ງຊາດຂອງພວກເຮົາ. ໃນໂລກທີ່ນັບມື້ນັບພັດທະນາ, ການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ເຊີດຊູບັນດາຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳສະເພາະ ກາຍເປັນສິ່ງທ້າທາຍທີ່ສຳຄັນກວ່າ. ພາສາໂລມາເນຍ, ເປັນອົງປະກອບກໍານົດຂອງເອກະລັກແຫ່ງຊາດຂອງພວກເຮົາ, ແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນທີ່ສໍາຄັນໃນເລື່ອງນີ້. ພາສາຂອງພວກເຮົາແມ່ນຊັບສົມບັດ, ຊັບສົມບັດຂອງຄໍາສັບແລະການສະແດງອອກທີ່ບໍ່ພຽງແຕ່ສະແດງຄວາມຄິດ, ແຕ່ຍັງຖ່າຍທອດປະເພນີແລະປະເພນີ. ໃນຫຼາຍສັດຕະວັດແລ້ວ, ພາສານີ້ໄດ້ພັດທະນາ, ປັບຕົວແລະຢູ່ລອດ. ເຖິງວ່າຈະມີການປ່ຽນແປງທາງດ້ານການເມືອງ, ເສດຖະກິດແລະວັດທະນະທໍາທີ່ພວກເຮົາໄດ້ຜ່ານ…
- ມໍລະດົກຂອງຂ້ອຍ - Essay, ບົດລາຍງານ, ອົງປະກອບ Essay ກ່ຽວກັບມໍລະດົກທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເກີດມາມໍລະດົກຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ... ຄໍາທີ່ງ່າຍດາຍແຕ່ມີຄວາມຫມາຍທີ່ເລິກຊຶ້ງ. ມັນແມ່ນບ່ອນທີ່ຂ້ອຍເກີດແລະເຕີບໃຫຍ່, ບ່ອນທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຮຽນຮູ້ທີ່ຈະເປັນຂ້ອຍໃນມື້ນີ້. ມັນເປັນບ່ອນທີ່ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງເບິ່ງຄືວ່າມີຄວາມຄຸ້ນເຄີຍແລະສະຫງົບສຸກ, ແຕ່ໃນເວລາດຽວກັນມີຄວາມລຶກລັບແລະຫນ້າສົນໃຈຫຼາຍ. ຢູ່ບ້ານເກີດເມືອງນອນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ທຸກແຈຖະໜົນລ້ວນແຕ່ມີເລື່ອງເລົ່າ, ທຸກບ້ານລ້ວນແຕ່ມີປະຫວັດ, ປ່າໄມ້ຫຼືແມ່ນ້ຳລ້ວນແຕ່ມີນິທານ. ທຸກໆເຊົ້າຂ້າພະເຈົ້າຕື່ນນອນເພື່ອຮ້ອງເພງນົກ ແລະກິ່ນຫອມຂອງຫຍ້າທີ່ຕັດສົດໆ, ແລະໃນຕອນແລງຂ້າພະເຈົ້າອ້ອມຮອບໄປດ້ວຍສຽງທີ່ງຽບສະຫງົບຂອງທໍາມະຊາດ. ເປັນ…
- ພາສາຂອງຂ້ອຍ - Essay, Report, Composition ບົດເລື່ອງກ່ຽວກັບ "ພາສາຂອງຂ້ອຍ, ພາສາຂອງພວກເຮົາ" ພາສາຂອງຂ້ອຍແມ່ນຊັບສົມບັດ, ມັນແມ່ນການເຊື່ອມຕໍ່ທີ່ unites ຂ້ອຍກັບຄົນອື່ນໃນໂລກນີ້. ບໍ່ວ່າຂ້ອຍຢູ່ໃສ, ພາສາຂອງຂ້ອຍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີພະລັງທີ່ຈະສື່ສານ, ເຂົ້າໃຈແລະເຂົ້າໃຈຈາກຄົນອ້ອມຂ້າງຂ້ອຍ. ມັນເປັນລັກສະນະທີສອງສໍາລັບຂ້ອຍ, ເປັນສ່ວນຫນຶ່ງທີ່ສໍາຄັນຂອງເອກະລັກຂອງຂ້ອຍແລະວິທີການຕິດຕໍ່ກັບຮາກວັດທະນະທໍາຂອງຂ້ອຍ. ພາສາຂອງຂ້ອຍແມ່ນຊັບສົມບັດເພາະວ່າຜ່ານມັນຂ້ອຍສາມາດສະແດງແລະສື່ສານແນວຄວາມຄິດ, ຄວາມຮູ້ສຶກ, ອາລົມ, ຄວາມຄິດແລະປະສົບການ. ມັນເປັນເຄື່ອງມືທີ່ສໍາຄັນ…
- ບ້ານເກີດຂອງຂ້ອຍ - Essay, Report, Composition Essay on my native ບ້ານເກີດຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນສະຖານທີ່ທີ່ນໍາເອົາຄວາມຊົງຈໍາທີ່ສວຍງາມແລະຄວາມຮູ້ສຶກຂອງການເປັນຂອງຂ້າພະເຈົ້າແລະ nostalgia. ມັນເປັນສະຖານທີ່ຂະຫນາດນ້ອຍ, ຕັ້ງຢູ່ໃນເຂດຊົນນະບົດ, ອ້ອມຮອບໄປດ້ວຍເນີນພູແລະປ່າໄມ້, ບ່ອນທີ່ເວລາເບິ່ງຄືວ່າຍັງຄົງຢູ່. ມັນເປັນບ່ອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໃຊ້ເວລາໃນໄວເດັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າສ່ວນໃຫຍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າແລະບ່ອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຼາຍບົດຮຽນຊີວິດທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ນໍາໃຊ້ຕໍ່ມາ. ບ້ານເກີດຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນບ່ອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ທີ່ຈະມ່ວນຊື່ນສິ່ງທີ່ງ່າຍດາຍແລະໃຫ້ຄຸນຄ່າທີ່ແທ້ຈິງ. ຢູ່ທີ່ນັ້ນ ຂ້ອຍໄດ້ຮຽນຮູ້ທີ່ຈະຮັບຜິດຊອບ ແລະຊ່ວຍ...
- ຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍ - Essay, Report, Composition Essay ກ່ຽວກັບຂ້ອຍແລະຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍ ຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດຂອງຊີວິດຂອງຂ້ອຍ. ມັນແມ່ນບ່ອນທີ່ຂ້ອຍເຕີບໂຕຂຶ້ນແລະບ່ອນທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຮຽນຮູ້ບົດຮຽນທໍາອິດຂອງຂ້ອຍກ່ຽວກັບຊີວິດ. ໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້, ຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍໄດ້ກາຍເປັນຄວາມສໍາຄັນກັບຂ້ອຍຫຼາຍຂຶ້ນແລະຂ້ອຍບໍ່ສາມາດຈິນຕະນາການຊີວິດຂອງຂ້ອຍໂດຍບໍ່ມີພວກເຂົາ. ມັນເປັນບ່ອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກສະດວກສະບາຍແລະປອດໄພທີ່ສຸດ, ບ່ອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດເປັນຕົວເອງໂດຍບໍ່ມີການຕັດສິນຫຼືວິຈານ. ຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍປະກອບດ້ວຍພໍ່ແມ່ຂອງຂ້ອຍແລະນ້ອງຊາຍສອງຄົນຂອງຂ້ອຍ. ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຮົາທຸກຄົນແຕກຕ່າງກັນ, ແຕ່ພວກເຮົາມີຄວາມຜູກພັນທີ່ເຂັ້ມແຂງແລະຮັກກັນຫຼາຍ. ຂ້ອຍ…
- ຄໍາອະທິບາຍຂອງແມ່ - Essay, ບົດລາຍງານ, ອົງປະກອບ Essay On Description Of Mother ແມ່ຂອງຂ້ອຍເປັນຜູ້ຍິງທີ່ສວຍງາມ ແລະແຂງແຮງທີ່ສຸດທີ່ຂ້ອຍຮູ້ຈັກ. ນາງມີຮອຍຍິ້ມທີ່ມີສະເຫນ່ແລະຫົວໃຈທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຮັກແລະຄວາມເມດຕາ. ແມ່ຂອງຂ້ອຍແມ່ນຜູ້ທີ່ໃຫ້ການສະຫນັບສະຫນູນແລະກໍາລັງໃຈທີ່ພວກເຮົາຕ້ອງການຢູ່ສະເຫມີ, ບໍ່ວ່າສະຖານະການໃດກໍ່ຕາມ. ເມື່ອຂ້ອຍເຫັນແມ່ຂອງຂ້ອຍ, ຂ້ອຍຮູ້ສຶກຄືກັບວ່າໂລກຢຸດຊົ່ວຄາວ. ນາງມີການປະກົດຕົວທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຫ້ອງແລະພະລັງງານທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກປອດໄພແລະຖືກປົກປ້ອງ. ແມ່ຂອງຂ້ອຍມີນໍ້າສຽງທີ່ອ່ອນຫວານ ແລະອ່ອນໂຍນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າຂ້ອຍຢູ່ເຮືອນສະເໝີ,…
- ພໍ່ຕູ້ຂອງຂ້ອຍ - Essay, ບົດລາຍງານ, ອົງປະກອບ Essay on my grandparents ພໍ່ແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນບຸກຄົນທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ຕອນຍັງນ້ອຍ, ຂ້ອຍມັກໄປບ່ອນຂອງເຂົາເຈົ້າທຸກໆທ້າຍອາທິດ ແລະໄດ້ໄປຫຼິ້ນກັບແມ່ຕູ້ຢູ່ສວນຫຼືໄປຫາປາກັບພໍ່ຕູ້. ດຽວນີ້, ເທົ່ານັ້ນ, ຂ້ອຍມັກໄປຢາມເຂົາເຈົ້າ ແລະລົມກັບເຂົາເຈົ້າ, ຟັງເລື່ອງລາວ ແລະ ຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ. ພໍ່ຕູ້ແມ່ຕູ້ຂອງຂ້າພະເຈົ້າເປັນແຫຼ່ງທີ່ບໍ່ມີການສູນເສຍຂອງປັນຍາແລະຄວາມຮັກ. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ສອນຂ້ອຍຫຼາຍເລື່ອງກ່ຽວກັບຄວາມນັບຖື, ຄວາມຖ່ອມຕົວ ແລະການເຮັດວຽກໜັກ. ພໍ່ຕູ້ຂອງຂ້ອຍບອກຂ້ອຍສະເໝີວ່າຂ້ອຍຕ້ອງ…
- ປະເທດຂອງຂ້ອຍ - Essay, ບົດລາຍງານ, ອົງປະກອບ My Country Essay ປະເທດຂອງຂ້ອຍ, ປະເທດທີ່ປະເສີດນີ້ທີ່ຂ້ອຍຮັກດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ, ບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ສະຖານທີ່ງ່າຍດາຍໃນແຜນທີ່ໂລກ, ມັນແມ່ນບ້ານຂອງຂ້ອຍ, ສະຖານທີ່ທີ່ຂ້ອຍໃຊ້ເວລາມື້ຂອງຂ້ອຍແລະບ່ອນທີ່ຂ້ອຍສ້າງຄວາມຝັນແລະຄວາມມຸ່ງຫວັງຂອງຂ້ອຍ. ອະນາຄົດ. ມັນເປັນປະເທດທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄົນທີ່ມີພອນສະຫວັນທີ່ມີວັດທະນະທໍາທີ່ຫຼາກຫຼາຍແລະປະຫວັດສາດທີ່ອຸດົມສົມບູນທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກພູມໃຈທີ່ໄດ້ເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງມັນ. ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມແຕກຕ່າງ ແລະ ຂໍ້ຂັດແຍ່ງພາຍໃນປະເທດນີ້, ແຕ່ກໍຍັງມີຫຼາຍຄົນທີ່ເປີດໃຈໃຫ້ຄົນອື່ນ ແລະ ດຳລົງຊີວິດກັບຄົນຕ່າງ...
- ພໍ່ຂອງຂ້ອຍ - Essay, Report, Composition Essay on My Daddy My Daddy ແມ່ນວິລະຊົນທີ່ຂ້ອຍມັກທີ່ສຸດ. ນາງເປັນຄົນທີ່ອຸທິດຕົນ, ເຂັ້ມແຂງແລະສະຫລາດ. ຂ້ອຍມັກຊົມເຊີຍແລະຟັງລາວເມື່ອລາວເວົ້າກັບຂ້ອຍກ່ຽວກັບຊີວິດແລະວິທີການປະເຊີນກັບສິ່ງທ້າທາຍຂອງມັນ. ສໍາລັບຂ້ອຍ, ລາວເປັນຕົວຢ່າງຂອງຄວາມປອດໄພແລະຄວາມໄວ້ວາງໃຈ. ຂ້າພະເຈົ້າຈື່ໄດ້ສະເຫມີວິທີທີ່ເຂົາໄດ້ຫຼິ້ນກັບພວກເຮົາໃນສວນສາທາລະນະໃນຕອນທີ່ພວກເຮົາເປັນເດັກນ້ອຍແລະວິທີການທີ່ເຂົາໄດ້ສະເຫມີໃຊ້ເວລາເພື່ອສອນໃຫ້ພວກເຮົາບາງສິ່ງບາງຢ່າງໃຫມ່. ພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າເປັນຜູ້ຊາຍທີ່ມີລັກສະນະແລະຫຼັກການທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່. ລາວໄດ້ສອນຂ້ອຍໃຫ້ເຄົາລົບຄຸນຄ່າຂອງຄອບຄົວແລະມີຄວາມຊື່ສັດແລະຍຸຕິທໍາກັບຄົນອື່ນສະເຫມີ. ຂ້ອຍຊົມເຊີຍຄວາມສະຫຼາດຂອງລາວ…
- toy favorite ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ - Essay, ບົດລາຍງານ, ອົງປະກອບ Essay on My Favorite Toy ໃນໂລກຂອງວີດີໂອເກມ ແລະເຄື່ອງຫຼິ້ນລະດັບສູງ, ມັນອາດຈະເປັນເລື່ອງແປກທີ່ໄດ້ຍິນວ່າເຄື່ອງຫຼິ້ນທີ່ຂ້ອຍມັກແມ່ນເປັນໄມ້ແບບງ່າຍໆ. ແຕ່ສຳລັບຂ້ອຍ, ເຄື່ອງຫຼິ້ນທີ່ມັກທີ່ສຸດຂອງຂ້ອຍແມ່ນລົດຫຼິ້ນທີ່ເຮັດດ້ວຍໄມ້ທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຮັບມາຈາກພໍ່ຕູ້ຂອງຂ້ອຍເມື່ອຫຼາຍປີກ່ອນ. ລົດໄມ້ຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນຫນຶ່ງທີ່ງ່າຍດາຍໂດຍບໍ່ມີເຕັກໂນໂລຊີຊັບຊ້ອນໃດໆ. ແຕ່ສຳລັບຂ້ອຍແລ້ວ, ມັນເປັນຊັບສົມບັດອັນລ້ຳຄ່າທີ່ຂ້ອຍປົກປ້ອງຢ່າງລະມັດລະວັງ. ຂ້ອຍຫຼິ້ນກັບລາວທຸກໆມື້ ແລະພົບຈຸດໝາຍປາຍທາງໃໝ່ໆ ແລະ ການຜະຈົນໄພຂອງລາວສະເໝີ. ສິ່ງທີ່ຂ້ອຍຮັກ…
- My Mummy - Essay, ບົດລາຍງານ, ອົງປະກອບ Essay on my mommy ແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນເປັນທີ່ປະເສີດທີ່ສຸດທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້. ນາງເປັນຄືກັບນາງຟ້າທີ່ເບິ່ງແຍງຂ້ອຍສະເໝີ ແລະໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນແລະຄວາມຮັກທີ່ຂ້ອຍຕ້ອງການ. ໃນບົດຂຽນນີ້, ຂ້ອຍຈະຄົ້ນຫາຄຸນລັກສະນະພິເສດຂອງແມ່ຂອງຂ້ອຍແລະຄວາມສໍາຄັນຂອງລາວໃນຊີວິດຂອງຂ້ອຍ. ກ່ອນອື່ນ ໝົດ, ແມ່ຂອງຂ້ອຍເປັນຄົນທີ່ອຸທິດຕົນແລະຮັກແພງຫຼາຍ. ນາງຄືຄົນນັ້ນທີ່ກອດຂ້ອຍແຫນ້ນໆ ແລະໃຫ້ຮອຍຍິ້ມທີ່ອົບອຸ່ນ ແລະຮັກແພງສະເໝີ. ແມ່ຂອງຂ້ອຍສອນຂ້ອຍໃຫ້ເປັນຄົນດີແລະຊ່ວຍຄົນອ້ອມຂ້າງຂ້ອຍ. ແຕ່ລະ…
- ພໍ່ຕູ້ຂອງຂ້ອຍ - Essay, ບົດລາຍງານ, ອົງປະກອບ My Grandfather Essay ພໍ່ຕູ້ຂອງຂ້ອຍເປັນບຸກຄົນທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງຂ້ອຍ. ລາວເປັນຄົນທີ່ມີປະສົບການອັນກວ້າງຂວາງແລະສະຕິປັນຍາທີ່ບໍ່ສາມາດອະທິບາຍໄດ້ ທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍເຂົ້າໃຈໂລກ ແລະຊີ້ນຳທາງຂ້ອຍ. ທຸກໆມື້ໃຊ້ເວລາກັບລາວແມ່ນບົດຮຽນຊີວິດແລະໂອກາດທີ່ຈະຄົ້ນພົບທັດສະນະແລະປະສົບການໃຫມ່. ພໍ່ຕູ້ຂອງຂ້ອຍເປັນຄົນທຳມະດາ ແຕ່ມີຫົວໃຈໃຫຍ່. ລາວຫາເວລາຊ່ວຍຄົນຢູ່ອ້ອມຂ້າງສະເໝີ ບໍ່ວ່າລາວຈະເມື່ອຍຫຼືຫຍຸ້ງຫຼາຍປານໃດ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ຈາກເຂົາວ່າຈະເປັນ ...
- Backpack ຂອງຂ້ອຍ - Essay, ບົດລາຍງານ, ອົງປະກອບ Essay on my schoolbag ຖົງຮຽນຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນຫນຶ່ງໃນສິ່ງທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດນັກຮຽນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ວັດຖຸອັນນີ້ທີ່ຂ້ອຍເອົາໄປໂຮງຮຽນທຸກໆມື້ບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ກະເປົ໋າທີ່ງ່າຍດາຍ, ມັນເປັນບ່ອນເກັບມ້ຽນຂອງຄວາມຝັນ, ຄວາມຫວັງແລະຄວາມທະເຍີທະຍານຂອງຂ້ອຍທັງຫມົດ. ຢູ່ໃນນັ້ນແມ່ນປື້ມບັນທຶກ ແລະປຶ້ມແບບຮຽນທີ່ຂ້ອຍຕ້ອງການຮຽນ, ແຕ່ຍັງເປັນສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກ ແລະຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍຜ່ອນຄາຍໃນເວລາພັກຜ່ອນ. ເມື່ອຂ້ອຍເອົາກະເປົານັກຮຽນໄປໂຮງຮຽນ, ຂ້ອຍຮູ້ສຶກຄືກັບວ່າຂ້ອຍຖືມັນໄວ້ທາງຫຼັງຂອງຂ້ອຍບໍ່ພຽງແຕ່ເພື່ອຮອງຮັບນໍ້າໜັກຂອງປື້ມບັນທຶກຂອງຂ້ອຍເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນ…
- ຫໍສະຫມຸດຂອງຂ້ອຍ - Essay, Report, Composition Essay ກ່ຽວກັບຫ້ອງສະຫມຸດຂ້າພະເຈົ້າເປັນເຈົ້າຂອງຫ້ອງສະຫມຸດຂອງຂ້າພະເຈົ້າເປັນສະຖານທີ່ມະຫັດສະຈັນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດສູນເສຍຕົນເອງໃນໂລກຂອງເລື່ອງທີ່ບໍ່ມີທີ່ສິ້ນສຸດແລະການຜະຈົນໄພ. ມັນເປັນບ່ອນທີ່ຂ້ອຍມັກຢູ່ໃນບ້ານ, ບ່ອນທີ່ຂ້ອຍໃຊ້ເວລາຫຼາຍເພື່ອອ່ານແລະຄົ້ນພົບຊັບສົມບັດວັນນະຄະດີໃຫມ່. ຫ້ອງສະຫມຸດຂອງຂ້ອຍແມ່ນຫຼາຍກ່ວາພຽງແຕ່ຊັ້ນວາງຫນັງສື, ມັນເປັນໂລກທັງຫມົດຂອງຄວາມຮູ້ແລະຈິນຕະນາການ. ຢູ່ໃນຫ້ອງສະໝຸດຂອງຂ້ອຍເຈົ້າສາມາດພົບໄດ້ທຸກປະເພດ, ຈາກຄລາສສິກຂອງວັນນະຄະດີທົ່ວໆໄປຈົນເຖິງສິ່ງໃໝ່ລ່າສຸດໃນຂະແໜງນິຍາຍວິທະຍາສາດ ຫຼື ວັນນະຄະດີຈິນຕະນາການ. ຂ້າພະເຈົ້າມັກເບິ່ງຫນັງສືເກົ່າທີ່ມີເລື່ອງກ່ຽວກັບວິລະຊົນ, ມັງກອນແລະ ...
