content

Essay de " "Si carmen essem"

Si carmen essem, carmen essem cordis mei, compositio vocum, affectuum ac suavitate plena. fierem ex modis et affectibus, ex gaudiis et doloribus, ex memoriis et spe. Nolo esse rithimum et metaphoram, sed simplex etiam verbum, quod prorsus exprimit quod sentio.

Si carmen essem, semper tamquam vivus et vehemens essem, semper ibi delectarer et inspirarem. Nuntius ero mundo, animae meae expressio, veritatis speculum et pulchritudinis circa me.

Essem carmen de amore, carmen de natura, carmen de vita. Loqui volo de omnibus quae me ridere et sentire vere vivere. De solis ortu et crepitu foliorum scriberem, de hominibus et de amore.

Si carmen essem, perfectionem semper quaererem, semper recta verba ad sensum meum exprimendum invenirem. Semper in motu volo, semper evolvitur et mutatur, sicut carmen e simplici cogitatione in peculiarem creationem progreditur.

Uterque nostrum modo carmen esse potest. Quisque fabulam narrare habet, forma communicare et nuntium deferre. Modo habemus corda nostra aperire et verba nostra libere fluere, sicut flumen iter faciens ad mare.

Hac cogitatione, paratus sum vitam meam creare poemata, mundum dare optimum ac pulcherrimum. Sic ego verba fluant, dulcis melos, quae semper in cordibus audientium me mansuras.

Multus de carmine scribi potest, et si carmen essem, vellem esse qui iter per universum affectuum offert lectori. Opinor poeticam quandam fore portam ad interiorem mundi cuiusque lectoris ostium, ad ima animae suae aperiendam.

In hoc itinere, omnes colores et umbras affectionum quas sentire potest lectori monstrare velim. A gaudio et extasi, ad dolorem et tristitiam, poeticam meam vellem ludere cum omni affectuum filo, et eam verbis calidis et arcanis involvere.

Nolo tamen poesim meam simplex iter per mundum affectuum manere. Hoc carmen esse volo, quod lectores ad cor audiendum hortatur et somnia sua sequuntur. Illis dare animum ad dimicandum pro eo quod credunt et vitam ad plenissimam vivunt.

Cupio etiam esse carmen quod lectores ad eorum interiorem pulchritudinem detegendam ac sine condicione se amant. Ut ostendat unumquemque hominem suo modo singulare ac speciale esse, et hanc singularitatem colendam ac celebrandam esse.

Ad extremum, si carmen essem, carmen esse vellem, quod animos legentium attingeret, eisque momentum pulchritudinis ac intellectus praebet. Illis vires dare ut per tempora difficilia et lucem in fine cuniculi videant. Poema quod in eorum anima manebit in aeternum et eis spem et inspirationem praebebit suis in infimis momentis.

 

Reference cum titulo "Poesis - Speculum animae meae"

Introductio:

Ars poetica forma scripta est ut affectus, motus et cogitationes per verba deferat. Quisque homo suum genus ac optiones in poesi habet, quod variari potest secundum contextus culturales, experientias personales et influentias litterarias. In hac charta momentum poeticae in vita nostra investigabimus et quid carmen futurum sit.

Progressus:

Si carmen essem, verborum mixtura essem quae cogitationes meas, affectus et affectiones repraesentarem. Essem carmen cum rithimis et rhythmis quod essentia me ut persona caperet. Populus legeret mea lyrics et sentire passiones meas, mundum oculis meis videre et cogitationes meas experiri.

Ut carmen, semper interpretationi et analysi pateat. Verba mea intente dicta essent et certum propositum haberent. Animos aliorum inspirare et tangere possem, sicut linteo quod captat momentum.

Legere  Hirundo - Essay, Report, Compositio

Si carmen essem, forma locutionis meae foecunditatis esset. Verba singulariter et personali modo coniungam ut aliquid novum et pulchrum efficiam. Poema essem, quod amorem scribendi me referret et quomodo ideam vel affectum movere possim simplici et valido modo.

Elementa compositionis in arte poetica

Alia ratio poetica magni momenti est structura et elementa compositionis. Poemata saepe in stantias scripta sunt, quae linearum spatia ab albis distinguuntur. Hae stantiae diversae magnitudinis esse possunt et secundum metrum, rhythmum vel lineam longitudinis componi possunt. Potest etiam poesis figuras locutionis continere, ut metaphoras, personas, vel similia, quae profunditatem motusque vim lyricis addunt.

Poemata moderna et traditionalia

Poesis per tempus evolvit, in duo genera principalia incidens: poesis moderna et poesis traditionalis. Poesis Institutio ad poesin spectat ante saeculum XX scripta quae strictis rithimi et metri regulis nititur. Alia ex parte, poesis moderna artificiosa libertate insignitur, recedens a regulis et ad excitandam creationem ac liberam expressionem. Hoc includere potest confessarium poesis, poesis faciendis, et plura.

Poesis momentum in societate

Poemata semper in societate magni ponderis partes egit, forma artis quae hominibus permittit animos et cogitationes exprimendi modo creatrix et aesthetica. Praeterea poesis forma esse potest protestationis, modus appellandi quaestiones politicas vel sociales et mutationem generandi in societate. Poesis etiam adhiberi potest ad educandos et inspirandos, adhortando lectores ad criticum cogitandum et mundum ex alia ratione explorandum.

conclusio:

Ars poetica forma est quae alium in mundo prospectum offerre potest et via amplis affectuum et affectuum importare potest. Si carmen essem, imago esset animae et cogitationum meae. Esset modus communicandi experientias et visiones cum aliis, et verba mea in legentium memoria remanent impressa.

Descriptio compositionis de " "Si carmen essem"

Verba carminis mei

Verba sunt quae singulari rhythmo disposita sunt, in versibus quae te ad sensum et imaginationem assumunt. Si carmen essem, verba composita esse vellem, quae magnos affectus et sinceros animos in legentium animis excitarent.

Lineam incipiam esse ex poemate classico, elegans et urbanus, verbis summa cura delectis et in perfecta symmetria disposita. Forem ille versus qui loti est carmine toto, et dat sensum et vires. Arcanum essem et venustum satis ad alliciendos eos qui veritatem verbis quaerunt pulchritudinem.

Sed vellem etiam esse istum versum qui poeticae consuetudinis regulas contempnit, qui versum fingunt frangentemque, qui legerit, opprimat. Ego ligula et amet, novis et originalibus verbis quae mundum prorsus aliter facere videres.

Vellem etiam esse honestum et directum versum, sine metaphoris vel symbolis, quod simplex et perspicuum nuntium ad te importat. Utinam ille versus sit qui animum tuum tangat et vehementes excitat adfectus, quo sentis carmen meum ad te potissimum scripsisse.

Demum si carmen essem, elegantiae, innovationis et sinceritatis perfectam compositionem esse vellem. Vellem verba mea replere pulchritudine animam tuam et mittere tibi nuntium validum et motum.

Leave a comment.