content

De avis mea

Avis maxime momenti sunt in vita mea. Cum essem parvus, amavi euntem ad locum suum omni volutpat vestibulum et tempus terens cum avia ludens in horto vel cum grandpa piscatum iens. Nunc, quantum tunc, eos visitare gaudeo, et cum illis colloqui, eorum fabulas audire et experientiam ex vita eorum discere.

Avis mea fons sapientiae et amoris inexhaustus est. Multa mihi de observantia, modestia, labore docuerunt. Avus meus mihi semper narrat familiam meam observare ac laborare ut id quod volo. Avia vero me docuit patientiam et caris meis semper vacare.

Avis mea etiam valde ridicula sunt. Fabulas eorum amo de infantia et qualis vita sub communismo fuit. Narrant mihi quantum res mutatae sint et quomodo superfuerint, quamvis incommodis omnibus. Etiam ludos mihi similes fingunt, exempli gratia latrunculorum ludum ubi quinque secundis singulis quinque movere debes. Dicunt mihi quandoque quod velint juniores, ut plura simul faciant;

Avis meae prudentiam et mansuetudinem habent quae me simpliciore et meliore tempore admonent. Faciunt me incolumem et amari. Cupio cum illis esse quam diutissime et illos semper amare et bene facere. Avis puto esse nonnullos praecipuos in vita nostra et habeo gratiam habere aliquem qui me amat modo quo sum.

Avis mea semper ibi mein arduis momentis immensum subsidium praebebant atque vitae experientiam mecum communicabant, mei veri ducis effecti. Memini momenta apud villam meam avis domi meae, ubi tempus tardius fluere videbatur et aer mundior erat. Amavi eos audientes loqui de praeterito, pueritiae suae, et qualis esset adolescere in viculo et agricultura pro vivis. Narraverunt mihi de consuetudinibus et traditionibus suis, et docuerunt me intelligere simplicia in vita.

Praeter fabulas, avis mea me docuit multa practicaut ad coquendam fercula quaedam et ad curandum pecudum. Sentiebam felix haec ex illis discere posse, quod hodie, in aetate technologia, multi horum habitus paulatim pereunt. Recordatus sum dierum cum illis confectorum, temporum cum ad illos sederem et adiuvarem ad curam animalium vel herbas ex horto colligendas.

Avis mea magnam labem in vita mea habuit et semper gratus ero. mihi non modo sapientiam et experientiam dederunt, sed etiam amorem absolutum; Tempora me pariter egisse reminiscor, Cum simul risimus, gaudia et moerores sumimus. Etsi avi mei diutius nobiscum non sunt, memoriam cum illis vivam manent et me ut meliorem hominem reddant ac simplicia in vita bene sentiant.

Demum, avis mea est thesaurus inaestimabilis vitae meae. Mea sunt fons inspirationis et habent singularem scientiam et experientias quae me adiuverunt ut res novas crescant et discant. Singulis momentis quod cum illis expendo, donum est ac privilegium, quo me impletum et amatum sentio. Eos amo et veneror et gratus sum omnibus momentis pulcherrimis quos una habuimus et omnibus lectionibus quas me docuerunt. Avorum meorum pars essentialis est vitae meae et cum illis manere volo et ab illis quam diutissime discere.

Nuntiavit de avo et avia

Introductio:
Avis maxime momenti sunt in vita nostra, propter experientiam et sapientiam per tempus acquisitam. Scientiam suam nobiscum communicant, sed suum amorem et affectionem sine condicione. Hi homines multo longiores sunt quam nos vixerunt ac nobis possunt alium et pretiosum vitae prospectum dare.

Descriptio avis meae:
Avorum meorum homines sunt mirifici qui vitam suam familiae et nepotum suorum dedicaverunt. Avus meus totam vitam mechanicam functus est et avia mea prima schola magister fuit. Quattuor liberos sustulerunt et nunc sex nepotes habent, me possidet. Avis meae valde curant et attentant ad necessitates nostras et parati semper nos in omni re adiuvare.

Legere  Iuvenis es et fortuna te manet - Essay, Report, Composition

Sapientia et usus avis;
Avis mei sunt veri thesauri sapientiae et experientiae. Semper nobis narrant qualis vita esset in suo tempore et quomodo in diversis condicionibus versarentur. Hae fabulae fons inexhaustus inspirationis et lectionum sunt nobis, eorum nepotibus. Praeterea magni momenti nos docent, ut modestiam, seniorum observantiam, carorum curam.

Avis, affectio sine exceptione:
Atavi mei amore absoluto nos amant et in vita semper adsunt. Semper nos verbis tractatibus et dulcibus verbis corrumpunt, sed etiam attente et cura. Nobis, eorum filiis et nepotibus, avis fons est amoris et consolationis, locus ubi nos semper salvos et amavimus.

Avis Munus;
In vita nostra, avis magna pars in nostro affectui et in progressione sociali agunt. Aliam vitae rationem nobis dant, magnas nos traditiones ac bona docent, adiuvant validam identitatem. Multi praeterea nostri amantes memorias et momenta memorabilium cum avis nostris confecta sunt.

Hodie magis ac magis homines in urbibus habitant nec amplius accessum habent ad traditiones rusticas et bona ab avis suis tradita. Quam ob rem interest conservationem horum bonorum et traditionum fovere, ut ne oblivioni tradantur temporis amittant. Praeterea interest mutuam iuvenum et seniorum fovere ut permittat eorum experientias communicare et ab invicem discere.

conclusio:
Avis maxime momenti sunt in vita mea. Fons inexhaustus sapientiae, experientiae et amoris sunt, qui me docuerunt magni ponderis vitae aestimationem. Gratus sum eas habere in vita mea ac semper mihi dare amorem et sustentationem eorum absolutam.

De avis mea

Avis mea magna praesentia semper fuit in vita mea. Ut puer, apud avis domus meae manere amavi, et de antiquis diebus eorum fabulas audiebam. Amavi audire quomodo avis mea per bellum et tempus communisticum transierunt, quomodo negotia sua aedificaverunt et quomodo familiam suam multis amoris et patientiae sustulerunt. Audiebam amavi de magnis avibus meis, et vitam duxerunt in diebus illis, traditiones, et consuetudines, et quomodo obtinuit cum quantum habuerint.

Per annos, avi mei multa me docuerunt lectiones pretiosas. Semper recordor verborum avi mei, qui me semper honestum esse dixit et laborare quod in vita cupio. Avia vero, mihi ostendit momentum patientiae et amoris absoluti. Multum ab illis didici^ et semper munus exemplaribus meis erit.

Etiam nunc, cum adultior sum, libet redire ad avi mei domum. Ibi semper pacem et consolationem invenio, quam debeo relaxare et cum me coniungere. In aviae horto meo semper flores et plantas invenio quae me admonent a pueritia et tempora quae ibi absumpsi. Aviae meae memini monstrantem me curare florum et quomodo eos adiuvat ut pulchri et sani crescant.

In corde meo semper avis manebit nostrae familiae ac traditionum symbolum. Ego semper colam et diligam eos pro omnibus que michi dederunt et me docuerunt. Superbus sum ego mecum fabulam portare et eam cum meis communicare.

Leave a comment.