អត្ថបទ អំពី "ប្រសិនបើខ្ញុំជាវត្ថុ"

ប្រសិនបើខ្ញុំជាវត្ថុមួយ ខ្ញុំនឹងគិតថាវាមានរូបរាងកាយជាក់ស្តែង ប៉ុន្តែក៏ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយមនុស្ស និងមានបំណងបម្រើគោលបំណង ឬមុខងារមួយ។ គ្រប់វត្ថុក្នុងលោកយើងនេះ សុទ្ធតែមានរឿងដែលត្រូវប្រាប់ ហើយជាវត្ថុមួយ ខ្ញុំក៏ត្រៀមបង្ហាញរឿងរបស់ខ្ញុំផងដែរ។

ប្រសិនបើខ្ញុំជានាឡិកាខ្ញុំនឹងនៅទីនោះជានិច្ច គូសនៅជ្រុងមួយនៃបន្ទប់របស់អ្នក រំលឹកអ្នកថាពេលវេលាតែងតែកន្លងផុតទៅ ដែលរាល់វិនាទីរាប់ ហើយថាវាជារឿងសំខាន់ក្នុងការធ្វើឱ្យបានច្រើនបំផុតគ្រប់ពេល។ ខ្ញុំ​នឹង​នៅ​ទីនោះ​សម្រាប់​អ្នក​រាល់​ពេល​សំខាន់ បង្ហាញ​អ្នក​ពី​ពេលវេលា​ដែល​បាន​កន្លង​ផុតទៅ ហើយ​ជួយ​អ្នក​រៀបចំ​ពេលវេលា​របស់​អ្នក​តាម​អាទិភាព​របស់​អ្នក។ មិនថាវាជាកិច្ចប្រជុំដ៏សំខាន់ ឬភាពរីករាយនៃការសម្រាកលំហែរក៏ដោយ ខ្ញុំនឹងនៅទីនោះដើម្បីរំលឹកអ្នកថា គ្រប់ពេលវេលាគឺរាប់។

ប្រសិនបើខ្ញុំជាសៀវភៅខ្ញុំនឹងពោរពេញទៅដោយរឿងរ៉ាវ និងការផ្សងព្រេង ខ្ញុំនឹងផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវបង្អួចទៅកាន់ពិភពថ្មី និងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។ ទំព័រនីមួយៗរបស់ខ្ញុំនឹងពោរពេញទៅដោយមន្តអាគម និងអាថ៌កំបាំង ហើយអ្នកអាចស្រមៃមើលពិភពលោកថ្មីរាល់ពេលដែលអ្នកបើកគម្របរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងនៅទីនោះដើម្បីផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវពេលមួយនៃការរត់គេចពីការពិត ហើយអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកវង្វេងនៅក្នុងពិភពសុបិនដែលអ្វីៗអាចទៅរួច។

ប្រសិនបើខ្ញុំជាភួយខ្ញុំនឹងនៅទីនោះដើម្បីផ្តល់ការលួងលោម និងភាពកក់ក្តៅដល់អ្នក។ ខ្ញុំនឹងក្លាយជាវត្ថុនោះដែលផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវអារម្មណ៍សុវត្ថិភាព និងសន្តិភាព ហើយអ្នកអាចដាក់នៅជាមួយខ្ញុំនៅពេលណាដែលអ្នកត្រូវការពេលសម្រាក។ ខ្ញុំនឹងនៅទីនោះដើម្បីការពារអ្នកពីភាពត្រជាក់នៅខាងក្រៅ ហើយផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវពេលនៃការសំរាកលំហែ ដែលអ្នកអាចសម្រាក និងមានអារម្មណ៍ល្អ។

វត្ថុនីមួយៗមានរឿងដែលត្រូវប្រាប់ និងមានមុខងារដើម្បីបំពេញ ហើយប្រសិនបើខ្ញុំជាវត្ថុ ខ្ញុំមានមោទនភាពក្នុងការបំពេញតួនាទីរបស់ខ្ញុំ ហើយនៅទីនោះដើម្បីជួយអ្នកតាមមធ្យោបាយមួយឬផ្សេងទៀត។ មិនថាជានាឡិកា សៀវភៅ ឬភួយ វត្ថុនីមួយៗមានអត្ថន័យពិសេស ហើយអាចនាំមកនូវសេចក្តីរីករាយ ឬអត្ថប្រយោជន៍ដល់ជីវិតរបស់អ្នកប្រើប្រាស់។

ប្រសិនបើខ្ញុំជាវត្ថុមួយ ខ្ញុំប្រាថ្នាថាខ្ញុំជានាឡិកាហោប៉ៅចាស់ជាមួយនឹងយន្តការសាមញ្ញជាក់ស្តែង ប៉ុន្តែមានភាពស្មុគស្មាញគួរឱ្យកត់សម្គាល់នៅខាងក្នុង។ ខ្ញុំ​នឹង​ជា​វត្ថុ​ដែល​មនុស្ស​យក​ទៅ​ជាមួយ ហើយ​ដែល​អម​ជាមួយ​ពួកគេ​ក្នុង​គ្រា​ដ៏​សំខាន់​បំផុត​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ពួកគេ រក្សា​ការ​ចងចាំ និង​ជា​សញ្ញា​នៃ​ការ​ឆ្លងកាត់​នៃ​ពេលវេលា។ ខ្ញុំនឹងក្លាយជានាឡិកាដែលនៅរស់រានមានជីវិតជាច្រើនជំនាន់ ដោយរក្សាបាននូវភាពស្រស់ស្អាត និងតម្លៃរបស់វា។

ខ្ញុំស្រមៃថាខ្ញុំនឹងក្លាយជានាឡិកាដែលខ្ញុំបានទទួលជាអំណោយពីជីដូនរបស់ខ្ញុំកាលពីយូរយារណាស់មកហើយ នាឡិកាដែលជីតាខ្ញុំពាក់ បន្ទាប់មកបានប្រគល់ឱ្យឪពុកខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងក្លាយជាវត្ថុមួយដែលមានប្រវត្តិដ៏សម្បូរបែប និងបន្ទុកផ្លូវចិត្តដ៏រឹងមាំ។ ខ្ញុំនឹងក្លាយជានិមិត្តរូបនៃអតីតកាល និងទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធរវាងសមាជិកគ្រួសារ។

ខ្ញុំ​ចូលចិត្ត​គិត​ថា​ខ្ញុំ​នឹង​ក្លាយ​ជា​នាឡិកា​ដែល​បាន​ឃើញ​ពេល​វេលា​រីករាយ និង​សោកសៅ​ក្នុង​ជីវិត​គ្រួសារ​របស់​ខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងមានវត្តមាននៅក្នុងពិធីមង្គលការគ្រួសារ និងបុណ្យណូអែល ពិធីជប់លៀងបុណ្យណូអែល និងខួបសំខាន់ៗ។ ខ្ញុំ​នឹង​បាន​ទៅ​ទី​នោះ​ក្នុង​គ្រា​លំបាក​បំផុត ក្នុង​ថ្ងៃ​បុណ្យ​សព និង​ថ្ងៃ​បែក​គ្នា។

លើសពីនេះ ខ្ញុំនឹងក្លាយជាវត្ថុដែលបន្តដំណើរការយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ ទោះបីជាខ្ញុំបានឆ្លងកាត់ច្រើនដងក៏ដោយ។ ខ្ញុំនឹងក្លាយជាឧទាហរណ៍នៃភាពធន់ និងភាពធន់ ដែលជាវត្ថុដែលរក្សាតម្លៃរបស់វាតាមពេលវេលា ហើយអាចផ្ទេរពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ។

សរុបសេចក្តីមក ប្រសិនបើខ្ញុំជាវត្ថុមួយ ខ្ញុំនឹងក្លាយជានាឡិកាហោប៉ៅចាស់ ដែលមានប្រវត្តិដ៏សម្បូរបែប និងបន្ទុកផ្លូវចិត្តដ៏រឹងមាំ។ ខ្ញុំនឹងក្លាយជាវត្ថុមួយដែលបានរស់រានមានជីវិតជាច្រើនជំនាន់ ហើយបន្តដំណើរការយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ ដែលជានិមិត្តសញ្ញានៃភាពធន់ និងទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធរវាងសមាជិកគ្រួសារ។ ខ្ញុំពិតជាមានមោទនភាពដែលបានក្លាយជាវត្ថុបែបនេះ ហើយនាំមកនូវសេចក្តីរីករាយ និងរំភើបជាច្រើនដល់ជីវិតរបស់អ្នកដែលនាំខ្ញុំទៅជាមួយ។

ឯកសារយោង ជាមួយនឹងចំណងជើង "វេទមន្តនៃវត្ថុ - ប្រសិនបើខ្ញុំជាវត្ថុ"

សេចក្តីផ្តើម៖

វេទមន្តនៃវត្ថុគឺជាប្រធានបទដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍មួយដែលអាចឱ្យយើងគិតអំពីអ្វីដែលនៅជុំវិញយើងនិងរបៀបដែលយើងយល់ឃើញពីវត្ថុទាំងនោះ។ ចុះបើយើងអាចរស់នៅមួយថ្ងៃជាវត្ថុមួយ? ចុះ​បើ​យើង​អាច​ជួប​ពិភព​លោក​តាម​រយៈ​កញ្ចក់​របស់​វត្ថុ​មួយ? ទាំងនេះគឺជាសំណួរដែលយើងអាចស្វែងយល់នៅក្នុងរបាយការណ៍នេះ ដោយដាក់ខ្លួនយើងជំនួសវត្ថុមួយ និងវិភាគទស្សនៈរបស់វាចំពោះពិភពលោក។

រស់នៅតាមរយៈភ្នែករបស់វត្ថុមួយ។

ប្រសិនបើយើងជាវត្ថុមួយ ជីវិតរបស់យើងនឹងត្រូវបានកំណត់ដោយបទពិសោធន៍ និងទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយមនុស្ស និងបរិស្ថាន។ ប្រសិនបើយើងជាសៀវភៅ យើងអាចត្រូវបានបើក និងអានដោយមនុស្ស ប៉ុន្តែយើងក៏អាចត្រូវបានគេមិនយកចិត្តទុកដាក់ ឬភ្លេចនៅលើធ្នើផងដែរ។ ប្រសិនបើយើងជាកៅអី យើងអាចត្រូវបានកាន់កាប់ដោយមនុស្សអង្គុយលើយើង ប៉ុន្តែយើងក៏អាចត្រូវបានគេមិនអើពើ ឬប្រើត្រឹមតែជាកន្លែងផ្ទុក។ ដូច្នេះ មានវិមាត្រផ្លូវចិត្តដ៏ស្មុគស្មាញចំពោះវត្ថុ ដែលត្រូវបានឆ្លុះបញ្ចាំងតាមរបៀបដែលមនុស្សយល់ឃើញ និងប្រើប្រាស់វា។

វត្ថុ និងអត្តសញ្ញាណរបស់យើង។

វត្ថុកំណត់យើងតាមវិធីជាច្រើន និងឆ្លុះបញ្ចាំងពីទិដ្ឋភាពនៃអត្តសញ្ញាណរបស់យើង។ ជាឧទាហរណ៍ សម្លៀកបំពាក់ដែលយើងពាក់អាចបង្ហាញសារអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈ របៀបរស់នៅ ឬស្ថានភាពសង្គមរបស់យើង។ ដូចគ្នានេះដែរ វត្ថុដែលយើងមានអាចជាផ្នែកបន្ថែមនៃចំណាប់អារម្មណ៍ និងចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់យើង។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកប្រមូលត្រាអាចចាត់ទុកការប្រមូលត្រារបស់គាត់ជាផ្នែកសំខាន់នៃអត្តសញ្ញាណរបស់គាត់។

វត្ថុ និងការចងចាំរបស់យើង។

វត្ថុក៏ដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការចងចាំរបស់យើង និងរបៀបដែលយើងចងចាំព្រឹត្តិការណ៍ និងបទពិសោធន៍អតីតកាល។ ជាឧទាហរណ៍ អាល់ប៊ុមរូបថតអាចរក្សាទុកនូវអនុស្សាវរីយ៍ដ៏មានតម្លៃរបស់គ្រួសារ និងមិត្តភក្តិ ហើយរបស់របរដែលមានតម្លៃមនោសញ្ចេតនា ដូចជានាឡិកាហោប៉ៅដែលបានទទួលមរតកពីជីដូនជីតា អាចរំលឹកដល់មនុស្សជាទីស្រលាញ់ និងពេលវេលាសំខាន់ៗពីអតីតកាល។

ការប្រើប្រាស់វត្ថុក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង។

វត្ថុគឺជាផ្នែកមួយនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ហើយត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីជួយយើងធ្វើអ្វីៗកាន់តែងាយស្រួល និងមានប្រសិទ្ធភាព។ មិនថាជាទូរសព្ទ កុំព្យូទ័រ ឡាន ឬកៅអី វត្ថុទាំងអស់នេះមានគោលបំណងជាក់លាក់ និងជួយយើងឱ្យបំពេញកិច្ចការរបស់យើងបានលឿន និងមានប្រសិទ្ធភាពជាងអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានដោយគ្មានពួកគេ។ វត្ថុក៏អាចមានតម្លៃមនោសញ្ចេតនាចំពោះមនុស្សផងដែរ ដូចជាគ្រឿងអលង្ការមួយដុំដែលបានទទួលជាអំណោយ ឬរូបថតគ្រួសារ។

សារៈសំខាន់នៃវត្ថុក្នុងវប្បធម៌ និងប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់មនុស្ស

វត្ថុតែងតែមានសារៈសំខាន់នៅក្នុងវប្បធម៌ និងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់មនុស្ស។ ពេញមួយសម័យកាល វត្ថុត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីបញ្ជូនព័ត៌មានអំពីវប្បធម៌ ឬសម័យណាមួយ។ ជាឧទាហរណ៍ កប៉ាល់ដីឥដ្ឋនៃប្រទេសក្រិកបុរាណជួយយើងឱ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីសិល្បៈ និងបច្ចេកវិទ្យារបស់មនុស្សទាំងនេះកាលពីអតីតកាល។ វត្ថុ​ក៏​អាច​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ដើម្បី​សម្គាល់​ព្រឹត្តិការណ៍​សំខាន់​មួយ​ក្នុង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ ដូចជា​ឯកសារ​ផ្លូវការ ឬ​ដាវ​ដែល​ប្រើ​ក្នុង​សមរភូមិ​សំខាន់​មួយ។

ផលប៉ះពាល់នៃវត្ថុលើបរិស្ថាន

ការប្រើប្រាស់ និងការផលិតវត្ថុអាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់បរិស្ថាន។ វត្ថុជាច្រើនត្រូវបានផលិតចេញពីវត្ថុធាតុដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់បរិស្ថាន ដូចជាផ្លាស្ទិច និងលោហធាតុធ្ងន់។ ការផលិតវត្ថុទាំងនេះអាចនាំឱ្យមានការបំពុលខ្យល់ និងទឹក ហើយការចោលរបស់វាអាចនាំអោយមានការកើនឡើងនៃបរិមាណកាកសំណល់នៅក្នុងកន្លែងចាក់សំរាម។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ការបោះវត្ថុចូលទៅក្នុងធម្មជាតិអាចប៉ះពាល់ដល់ជម្រករបស់សត្វព្រៃ និងនាំឱ្យមានការខូចខាតយ៉ាងសំខាន់ដល់ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី។

សេចក្តីសន្និដ្ឋាន

វត្ថុគឺជាផ្នែកមួយនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ហើយជួយយើងឱ្យបំពេញកិច្ចការរបស់យើងកាន់តែងាយស្រួល និងមានប្រសិទ្ធភាព។ ពួកគេក៏មានសារៈសំខាន់ខាងវប្បធម៌ និងប្រវត្តិសាស្ត្រផងដែរ ដែលត្រូវបានប្រើដើម្បីបញ្ជូនព័ត៌មាន និងសម្គាល់ព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងត្រូវតែដឹងពីផលប៉ះពាល់របស់វាទៅលើបរិស្ថាន ហើយព្យាយាមប្រើប្រាស់របស់របរដែលផលិតពីវត្ថុធាតុដើមដែលមិនប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន បោះចោលវាឱ្យបានត្រឹមត្រូវ និងកែច្នៃឡើងវិញនៅពេលដែលអាចធ្វើទៅបាន។
o

សមាសភាពពិពណ៌នា អំពី "រឿងរ៉ាវនៃវត្ថុដែលបានធ្វើដំណើរជុំវិញពិភពលោក

 

ខ្ញុំគ្រាន់តែជាវត្ថុមួយ ប្រអប់ឈើតូចមួយដែលមិនមានតម្លៃជាក់ស្តែង។ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា​ខ្ញុំ​មាន​គោលបំណង និង​បេសកកម្ម​ដើម្បី​បំពេញ។ ថ្ងៃមួយ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​បាន​ម្ចាស់​ផ្ទះ​ដាក់​នៅ​ជ្រុង​មួយ​នៃ​បន្ទប់។ ខ្ញុំ​បាន​ស្នាក់​នៅ​ទី​នោះ​ជា​យូរ​មក​ហើយ ភ្លេច​និង​មិន​អើពើ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានបាក់ទឹកចិត្តទេ។ ថ្ងៃ​មួយ​មាន​គេ​បើក​ទ្វារ​ចាប់​ខ្ញុំ​ក្នុង​ដៃ។ ខ្ញុំមានសុវត្ថិភាពក្នុងកញ្ចប់មួយ ត្រៀមធ្វើដំណើរ។

ខ្ញុំបានមកដល់កន្លែងថ្មី ជាទីក្រុងធំ និងមានមនុស្សច្រើន។ ខ្ញុំ​ត្រូវ​បាន​យក​ចេញ​ពី​ប្រអប់ ហើយ​ដាក់​លើ​ធ្នើរ​នៃ​ហាង​លក់​សៀវភៅ។ នៅទីនោះ ខ្ញុំបានស្នាក់នៅជាច្រើនខែ ដោយមិនបានហាត់ប្រាណច្រើន ដោយសង្កេតឃើញមនុស្សដើរតាមសាល និងភ្ញៀវទេសចរណ៍មកលេងទីក្រុង។

ប៉ុន្តែថ្ងៃមួយ មាននរណាម្នាក់យកខ្ញុំចេញពីធ្នើ ហើយដាក់ខ្ញុំក្នុងកញ្ចប់មួយទៀត។ ខ្ញុំ​ត្រូវ​បាន​គេ​យក​ទៅ​អាកាសយានដ្ឋាន ហើយ​ផ្ទុក​ឡើង​លើ​យន្តហោះ។ ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរតាមអាកាស ហើយបានឃើញទេសភាពដ៏អស្ចារ្យពីលើពពក។ ខ្ញុំ​បាន​ចុះ​ចត​នៅ​ទីក្រុង​មួយ​ផ្សេង​ទៀត ហើយ​ត្រូវ​បាន​គេ​យក​ទៅ​ហាង​លក់​សៀវភៅ​ផ្សេង​ទៀត។ លើក​នេះ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​បាន​ដាក់​នៅ​លើ​ធ្នើរ​ខាង​មុខ​ជា​ទិដ្ឋភាព​ពេញ​លេញ។ ខ្ញុំ​ត្រូវ​បាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​កោត​សរសើរ និង​ទិញ​ដោយ​ក្មេង​ប្រុស​ម្នាក់​ដែល​មើល​ទៅ​ឃើញ​ខ្ញុំ​ជា​ជាង​វត្ថុ​មួយ​។

ឥឡូវនេះខ្ញុំត្រូវបានគេស្រឡាញ់ និងប្រើប្រាស់ជាប្រចាំដោយក្មេងប្រុសនេះ។ វា​ជា​ដំណើរ​ដ៏​រំភើប​មួយ ហើយ​ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​សំណាង​ដែល​បាន​ក្លាយ​ជា​ផ្នែក​មួយ​របស់​វា​។ អ្នកមិនដែលដឹងថាការផ្សងព្រេងកំពុងរង់ចាំអ្នកទេ ទោះបីជាអ្នកគ្រាន់តែជាវត្ថុសាមញ្ញក៏ដោយ។