ខាន់ស្លា

អត្ថបទអំពីជីតារបស់ខ្ញុំ

ជីតារបស់ខ្ញុំគឺជាមនុស្សសំខាន់បំផុតនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ កាលខ្ញុំនៅតូច ខ្ញុំចូលចិត្តទៅកន្លែងរបស់ពួកគេរាល់ចុងសប្តាហ៍ ហើយចំណាយពេលលេងជាមួយយាយនៅសួនច្បារ ឬទៅស្ទូចត្រីជាមួយជីតា។ ឥឡូវនេះ ដូចជានៅពេលនោះ ខ្ញុំចូលចិត្តទៅលេងពួកគេ ហើយនិយាយជាមួយពួកគេ ស្តាប់រឿងរបស់ពួកគេ និងរៀនពីបទពិសោធន៍ជីវិតរបស់ពួកគេ។

ជីតារបស់ខ្ញុំគឺជាប្រភពនៃប្រាជ្ញា និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន។ ពួកគេបានបង្រៀនខ្ញុំនូវរឿងជាច្រើនអំពីការគោរព ភាពថ្លៃថ្នូរ និងការខិតខំ។ ជីតារបស់ខ្ញុំតែងតែប្រាប់ខ្ញុំឱ្យគោរពគ្រួសាររបស់ខ្ញុំហើយខិតខំដើម្បីទទួលបានអ្វីដែលខ្ញុំចង់បាន។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ជីដូនរបស់ខ្ញុំបានបង្រៀនខ្ញុំឱ្យចេះអត់ធ្មត់ ហើយតែងតែផ្តល់ពេលវេលាសម្រាប់មនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់ខ្ញុំ។

ជីតាខ្ញុំក៏កំប្លែងណាស់។ ខ្ញុំចូលចិត្តរឿងរបស់ពួកគេអំពីកុមារភាពរបស់ពួកគេ និងជីវិតរស់នៅក្រោមរបបកុម្មុយនិស្ត។ ពួកគេប្រាប់ខ្ញុំអំពីអ្វីដែលបានផ្លាស់ប្តូរ និងរបៀបដែលពួកគេបានរស់រានមានជីវិត ទោះបីជាមានការលំបាកទាំងអស់។ ខ្ញុំក៏ចូលចិត្តហ្គេមដែលពួកគេបង្កើតដែរ ឧទាហរណ៍ ហ្គេមអុក ដែលអ្នកត្រូវធ្វើចលនារៀងរាល់ប្រាំវិនាទីម្តង។ ពេល​ខ្លះ​ពួកគេ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​ពួកគេ​ប្រាថ្នា​ពួកគេ​នៅ​ក្មេង ដូច្នេះ​ពួកគេ​អាច​ធ្វើ​អ្វី​បាន​ច្រើន​ជាមួយ​គ្នា។

ជីតារបស់ខ្ញុំមានប្រាជ្ញា និងភាពទន់ភ្លន់ ដែលរំឭកខ្ញុំអំពីពេលវេលាដ៏សាមញ្ញ និងប្រសើរជាង។ ពួកគេធ្វើឱ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមានសុវត្ថិភាព និងស្រលាញ់។ ខ្ញុំ​ចង់​នៅ​ជាមួយ​គេ​ឲ្យ​បាន​យូរ​តាម​ដែល​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន ហើយ​ស្រឡាញ់​និង​ដឹង​គុណ​ពួកគេ​ជានិច្ច។ ខ្ញុំគិតថាជីដូនជីតាគឺជាមនុស្សសំខាន់បំផុតមួយចំនួននៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ហើយខ្ញុំដឹងគុណដែលមាននរណាម្នាក់ដែលស្រលាញ់ខ្ញុំដូចខ្ញុំ។

ជីតារបស់ខ្ញុំតែងតែនៅទីនោះសម្រាប់ខ្ញុំពួកគេបានផ្តល់ឱ្យខ្ញុំនូវការគាំទ្រយ៉ាងសម្បើមក្នុងគ្រាលំបាក និងចែករំលែកបទពិសោធន៍ជីវិតរបស់ពួកគេជាមួយខ្ញុំ ក្លាយជាអ្នកណែនាំពិតរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំចាំបានថាពេលវេលាដែលបានចំណាយនៅឯភូមិកំណើតរបស់ជីដូនជីតារបស់ខ្ញុំ ជាកន្លែងដែលពេលវេលាហាក់ដូចជាយឺតជាង ហើយខ្យល់ក៏ស្អាតជាង។ ខ្ញុំចូលចិត្តស្តាប់ពួកគេនិយាយអំពីអតីតកាល កុមារភាពរបស់ពួកគេ និងអ្វីដែលវាដូចជាធំឡើងនៅក្នុងភូមិតូចមួយ និងធ្វើស្រែចំការចិញ្ចឹមជីវិត។ ពួកគេបានប្រាប់ខ្ញុំអំពីទំនៀមទម្លាប់ និងទំនៀមទម្លាប់របស់ពួកគេ ហើយបានបង្រៀនខ្ញុំពីរបៀបឱ្យតម្លៃចំពោះរឿងសាមញ្ញៗនៅក្នុងជីវិត។

ក្រៅ​ពី​រឿង​រ៉ាវ ជីដូន​ជីតា​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​បង្រៀន​ខ្ញុំ​នូវ​ការ​អនុវត្ត​ជា​ច្រើន​ទៀត។ដូចជារបៀបចំអិនម្ហូបប្រពៃណីមួយចំនួន និងរបៀបថែរក្សាសត្វកសិដ្ឋាន។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាសំណាងណាស់ដែលអាចរៀនរឿងទាំងនេះពីពួកគេ ព្រោះសព្វថ្ងៃនេះក្នុងយុគសម័យបច្ចេកវិទ្យា ទម្លាប់ទាំងនេះជាច្រើនត្រូវបានបាត់បង់បន្តិចម្តងៗ។ ខ្ញុំចាំថាថ្ងៃដែលបានចំណាយជាមួយពួកគេ ជាពេលវេលាដែលខ្ញុំនឹងអង្គុយក្បែរពួកគេ ហើយជួយពួកគេមើលថែសត្វ ឬរើសបន្លែពីសួនច្បារ។

ជីតារបស់ខ្ញុំមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងលើជីវិតរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងដឹងគុណជានិច្ចចំពោះរឿងនោះ។ ពួកគេបានផ្តល់ឱ្យខ្ញុំមិនត្រឹមតែប្រាជ្ញា និងបទពិសោធន៍របស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងផ្តល់សេចក្តីស្រឡាញ់ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌរបស់ពួកគេផងដែរ។ ខ្ញុំចាំបានថាពេលវេលាដែលយើងបានចំណាយពេលជាមួយគ្នា នៅពេលដែលពួកយើងសើចជាមួយគ្នា ហើយចែករំលែកភាពរីករាយ និងទុក្ខព្រួយ។ ទោះបីជាជីដូនជីតារបស់ខ្ញុំលែងនៅជាមួយយើងក៏ដោយ ប៉ុន្តែការចងចាំជាមួយពួកគេនៅតែមានជីវិត និងជំរុញខ្ញុំឱ្យក្លាយជាមនុស្សល្អជាងមុន និងពេញចិត្តចំពោះរឿងសាមញ្ញៗក្នុងជីវិត។

សរុបសេចក្តីមក ជីតារបស់ខ្ញុំគឺជាទ្រព្យសម្បត្តិដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាននៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ. ពួកគេគឺជាប្រភពនៃការបំផុសគំនិតរបស់ខ្ញុំ និងមានចំណេះដឹង និងបទពិសោធន៍ប្លែកៗ ដែលបានជួយខ្ញុំឱ្យរីកចម្រើន និងរៀនអ្វីថ្មីៗ។ រាល់ពេលដែលខ្ញុំចំណាយពេលជាមួយពួកគេគឺជាអំណោយ និងឯកសិទ្ធិមួយដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាត្រូវបានបំពេញ និងស្រលាញ់។ ខ្ញុំស្រឡាញ់ និងគោរពពួកគេ ហើយខ្ញុំដឹងគុណចំពោះពេលវេលាដ៏ស្រស់ស្អាតទាំងអស់ដែលយើងធ្លាប់មានជាមួយគ្នា និងសម្រាប់មេរៀនទាំងអស់ដែលពួកគេបានបង្រៀនខ្ញុំ។ ជីដូនជីតារបស់ខ្ញុំគឺជាផ្នែកសំខាន់នៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំចង់នៅជាមួយពួកគេ ហើយរៀនពីពួកគេឱ្យបានយូរតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។

រាយការណ៍អំពីជីតានិងជីដូន

សេចក្តីផ្តើម៖
ជីដូនជីតាគឺជាមនុស្សសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់យើង ដោយសារបទពិសោធន៍ និងប្រាជ្ញាដែលទទួលបានតាមពេលវេលា។ ពួកគេចែករំលែកចំណេះដឹងរបស់ពួកគេជាមួយយើង ប៉ុន្តែក៏មានសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការស្រលាញ់ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌផងដែរ។ មនុស្សទាំងនេះបានរស់នៅយូរជាងយើងច្រើន ហើយអាចផ្តល់ឱ្យយើងនូវទស្សនៈខុសគ្នា និងមានតម្លៃចំពោះជីវិត។

ការពិពណ៌នាអំពីជីតារបស់ខ្ញុំ៖
ជីតារបស់ខ្ញុំគឺជាមនុស្សអស្ចារ្យដែលបានលះបង់ជីវិតរបស់ពួកគេសម្រាប់គ្រួសារនិងចៅរបស់ពួកគេ។ ជីតារបស់ខ្ញុំធ្វើការជាជាងម៉ាស៊ីនពេញមួយជីវិតរបស់គាត់ ហើយជីដូនរបស់ខ្ញុំគឺជាគ្រូបង្រៀននៅសាលាបឋមសិក្សា។ ពួកគេចិញ្ចឹមកូនបួននាក់ ហើយឥឡូវនេះមានចៅប្រាំមួយនាក់ រួមទាំងខ្ញុំផងដែរ។ ជីតារបស់ខ្ញុំមានការយកចិត្តទុកដាក់ និងយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះតម្រូវការរបស់យើង ហើយតែងតែត្រៀមខ្លួនជួយយើងគ្រប់កាលៈទេសៈ។

អាន  អ្នកនៅក្មេង ហើយសំណាងកំពុងរង់ចាំអ្នក - អត្ថបទ របាយការណ៍ សមាសភាព

ប្រាជ្ញា និងបទពិសោធន៍របស់ជីដូនជីតា៖
ជីដូនជីតារបស់ខ្ញុំគឺជាទ្រព្យសម្បត្តិពិតនៃប្រាជ្ញានិងបទពិសោធន៍។ ពួកគេតែងតែប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលជីវិតនៅក្នុងពេលវេលារបស់ពួកគេ និងរបៀបដែលពួកគេបានដោះស្រាយស្ថានភាពផ្សេងៗ។ រឿងទាំងនេះគឺជាប្រភពនៃការបំផុសគំនិត និងមេរៀនដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបានសម្រាប់ពួកយើង ដែលជាចៅៗរបស់ពួកគេ។ ជាងនេះទៅទៀត ពួកគេបង្រៀនយើងនូវគុណតម្លៃសំខាន់ៗដូចជា ភាពថ្លៃថ្នូរ ការគោរពចំពោះអ្នកចាស់ទុំ និងការថែទាំមនុស្សជាទីស្រឡាញ់។

ក្តីស្រលាញ់ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌរបស់ជីដូនជីតា៖
ជីតារបស់ខ្ញុំស្រឡាញ់យើងដោយក្តីស្រឡាញ់ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ ហើយតែងតែមានវត្តមាននៅក្នុងជីវិតរបស់យើង។ ពួកគេតែងតែធ្វើឱ្យយើងខូចចិត្តដោយពាក្យសម្ដីផ្អែមល្ហែម ប៉ុន្តែថែមទាំងយកចិត្តទុកដាក់ និងយកចិត្តទុកដាក់ផងដែរ។ សម្រាប់ពួកយើង កូនៗ ចៅៗ ជីដូនជីតា គឺជាប្រភពនៃក្តីស្រលាញ់ និងការលួងលោម ជាកន្លែងដែលយើងតែងតែមានអារម្មណ៍សុវត្ថិភាព និងក្តីស្រលាញ់។

តួនាទីរបស់ជីដូនជីតា៖
នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ជីដូនជីតាដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ផ្លូវចិត្ត និងសង្គមរបស់យើង។ ពួកគេផ្តល់ឱ្យយើងនូវទស្សនៈផ្សេងគ្នាអំពីជីវិត បង្រៀនយើងនូវប្រពៃណី និងតម្លៃសំខាន់ៗ និងជួយយើងបង្កើតអត្តសញ្ញាណដ៏រឹងមាំមួយ។ លើសពីនេះ ពួកយើងជាច្រើនមានអនុស្សាវរីយ៍ដ៏រីករាយ និងពេលវេលាដែលមិនអាចបំភ្លេចបានដែលបានចំណាយជាមួយជីដូនជីតារបស់យើង។

សព្វថ្ងៃនេះ ប្រជាជនកាន់តែច្រើនឡើងរស់នៅក្នុងទីក្រុង ហើយលែងមានលទ្ធភាពទទួលបានប្រពៃណី និងតម្លៃតាមជនបទ ដែលដូនតាបានបន្សល់ទុក។ អាស្រ័យហេតុនេះ គប្បីលើកទឹកចិត្តដល់ការរក្សានូវតម្លៃ និងទំនៀមទំលាប់ទាំងនេះ ដើម្បីធានាថា វត្ថុទាំងនោះនឹងមិនត្រូវបានបំភ្លេចចោល និងបាត់បង់ទៅតាមពេលវេលា។ លើសពីនេះ វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការលើកទឹកចិត្តឱ្យមានទំនាក់ទំនងរវាងក្មេង និងចាស់ ដើម្បីអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេចែករំលែកបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ និងរៀនពីគ្នាទៅវិញទៅមក។

សេចក្តីសន្និដ្ឋាន៖
ជីតារបស់ខ្ញុំគឺជាមនុស្សសំខាន់បំផុតនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ ពួកគេគឺជាប្រភពនៃប្រាជ្ញា បទពិសោធន៍ និងការស្រលាញ់ដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន ដែលបានបង្រៀនខ្ញុំឱ្យស្គាល់តម្លៃសំខាន់ៗនៃជីវិត។ ខ្ញុំ​មាន​អំណរគុណ​ដែល​មាន​ពួកគេ​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ និង​ដែល​តែងតែ​ផ្តល់​ឱ្យ​ខ្ញុំ​នូវ​ក្ដី​ស្រឡាញ់ និង​ការ​គាំទ្រ​ដោយ​គ្មាន​លក្ខខណ្ឌ​។

អត្ថបទអំពីជីតារបស់ខ្ញុំ

ជីតារបស់ខ្ញុំតែងតែមានវត្តមានដ៏សំខាន់នៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ កាលនៅក្មេង ខ្ញុំចូលចិត្តស្នាក់នៅផ្ទះជីដូនជីតារបស់ខ្ញុំ ហើយស្តាប់រឿងរបស់ពួកគេអំពីអតីតកាល។ ខ្ញុំចូលចិត្តស្តាប់ពីរបៀបដែលជីដូនជីតារបស់ខ្ញុំឆ្លងកាត់សង្រ្គាម និងសម័យកុម្មុយនិស្ត របៀបដែលពួកគេសាងសង់អាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួន និងរបៀបដែលពួកគេចិញ្ចឹមគ្រួសារដោយក្តីស្រឡាញ់ និងការអត់ធ្មត់ច្រើន។ ខ្ញុំចូលចិត្តស្តាប់អំពីជីដូនជីតារបស់ខ្ញុំ និងជីវិតដែលពួកគេបានដឹកនាំក្នុងសម័យនោះ ទំនៀមទម្លាប់ និងទំនៀមទម្លាប់ និងរបៀបដែលពួកគេទទួលបានដោយអ្វីដែលពួកគេមានតិចតួច។

ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ជីតារបស់ខ្ញុំបានបង្រៀនខ្ញុំនូវមេរៀនដ៏មានតម្លៃជាច្រើន។ ខ្ញុំតែងតែចងចាំពាក្យរបស់ជីតារបស់ខ្ញុំដែលតែងតែប្រាប់ខ្ញុំឱ្យស្មោះត្រង់ និងខិតខំដើម្បីអ្វីដែលខ្ញុំចង់បានក្នុងជីវិត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ជីដូនរបស់ខ្ញុំបានបង្ហាញខ្ញុំពីសារៈសំខាន់នៃការអត់ធ្មត់ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ។ ខ្ញុំបានរៀនច្រើនពីពួកគេ ហើយពួកគេនឹងធ្វើជាគំរូសម្រាប់ខ្ញុំជានិច្ច។

សូម្បី​តែ​ពេល​នេះ​ខ្ញុំ​ចាស់​ទុំ​ជាង​នេះ ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​ទៅ​ផ្ទះ​ជីដូន​ជីតា​វិញ។ នៅទីនោះខ្ញុំតែងតែស្វែងរកសន្តិភាព និងការលួងលោម ដែលខ្ញុំត្រូវការសម្រាក និងភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយខ្លួនខ្ញុំ។ នៅក្នុងសួនរបស់ជីដូនខ្ញុំ ខ្ញុំតែងតែឃើញផ្កា និងរុក្ខជាតិដែលរំឭកខ្ញុំពីកុមារភាពរបស់ខ្ញុំ និងពេលវេលាដែលខ្ញុំបានចំណាយពេលនៅទីនោះ។ ខ្ញុំចាំថាជីដូនរបស់ខ្ញុំបង្ហាញខ្ញុំពីរបៀបថែរក្សាផ្កា និងវិធីជួយឱ្យវាលូតលាស់ស្រស់ស្អាត និងមានសុខភាពល្អ។

នៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ជីតារបស់ខ្ញុំនឹងនៅតែជានិមិត្តរូបនៃគ្រួសារ និងប្រពៃណីរបស់យើង។ ខ្ញុំ​នឹង​គោរព​និង​ស្រឡាញ់​ពួកគេ​ជានិច្ច​ចំពោះ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​បាន​ផ្តល់ឱ្យ​ខ្ញុំ និង​បាន​បង្រៀន​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​មាន​មោទនភាព​ក្នុង​ការ​យក​រឿង​របស់​ពួកគេ​មក​ជាមួយ​ខ្ញុំ ហើយ​ចែករំលែក​វា​ជាមួយ​មនុស្ស​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​ខ្ញុំ។

ទុកឱ្យសេចក្តីអធិប្បាយ។