Куприндер

Мен туған жер туралы эссе

Менің мұрам... Қарапайым сөз, бірақ мағынасы терең. Мен туып-өскен жерім, бүгінде кім болуды үйрендім. Бұл жерде бәрі таныс және тыныш болып көрінетін, бірақ сонымен бірге соншалықты жұмбақ және қызықты.

Менің туған өлкемде әр көшенің қиылысы, әр үйдің тарихы, әр орманның немесе өзеннің аңызы бар. Күнде таңертең құстардың әні мен жаңа шабылған шөптің иісінен оянамын, ал кешке табиғаттың тыныш үніне айналамын. Дәстүр мен заманның үйлесімді де әдемі тоғысқан әлемі.

Бірақ менің туған жерім жай ғана мекен емес. Бұл жерде тұратын кең жүректі, қонақжай, әрқашан үйлерін ашып, өмірдің қуанышын бөлісуге дайын адамдар. Мереке күндері түрлі-түсті шамдар мен дәстүрлі музыкаға толы көшелер лық толы. Бұл дәмді ас және жаңа қайнатылған кофенің хош иісі.

Менің мұрам мені қауіпсіз және қорғалған сезінеді, өйткені мен өзімді үйде ғана сезінемін. Бұл жерде мен отбасыммен бірге өстім және өмірдегі қарапайым және маңызды нәрселерді бағалауды үйрендім. Бұл жерде мен ең жақсы достарымды кездестірдім және мәңгілік есте қалатын естеліктерді қалдырдым.

Айтып өткенімдей, туып-өскен жерім менің болмысыма, дүниеге көзқарасыма үлкен әсер етті. Кішкентай кезімде уақыт басқаша өтіп жатқандай табиғат аясында тыныш ауылда тұратын ата-әжемнің үйіне жиі баратынмын. Күнде таңертең ауыл орталығындағы құдыққа барып, таза ауыз су алуды әдетке айналдырған. Субұрқаққа барар жолда біз ескі және сәнді үйлердің жанынан өттік, ал таңғы таза ауа өкпемізді гүлдер мен өсімдіктердің иісіне толтырып, айналаны қоршап алды.

Әжемнің үйі ауылдың шетінде орналасқан және гүл мен көкөніске толы үлкен бағы бар еді. Ол жерге келген сайын мен бақшада уақыт өткізіп, гүлдер мен көкөністердің әр қатарын зерттеп, мені қоршап тұрған гүлдердің тәтті хош иісін сезіндім. Мен күн сәулесінің гүл жапырақтарында ойнағанын, бақшаны түстер мен жарықтардың шынайы шоуына айналдырғанын көргенді ұнататынмын.

Мен есейген сайын, Өзім мен туып-өскен жерім арасындағы байланысты одан да жақсы түсіне бастадым. Мен ауылдың тыныш және табиғи атмосферасын көбірек бағалай бастадым және оның тұрғындарымен достасамын. Күн сайын табиғатқа серуендеп, туған жерімнің тамаша табиғатына тамсанып, жаңа достар таптым. Ендеше, туған өлкем – сұлулық пен салт-дәстүрге толы мекен, туып-өскен жерім, бұл менің жүрегімде мәңгі сақталатын естеліктер.

Түптеп келгенде, менің жүрегім тыныштық пен бақыт табатын Отаным. Бұл мен әрқашан сүйіспеншілікпен оралатын және мені әрқашан қарсы алатынымды білетін жер. Бұл мені бір бүтіннің бір бөлігі ретінде сезінуге және тамырыммен байланыстыруға мүмкіндік беретін жер. Бұл мен әрқашан жақсы көретін және мақтан ететін жер.

Қорытындылай келе, менің мұрам мен үшін бәрін білдіреді. Бұл жерде мен өстім, мен бүгін кім болуды үйрендім және өзімді әрқашан қауіпсіз сезіндім. Туған жерімнің дәстүрі мен тарихын білу мақтаныш сезімін оятып, тамырыма деген құрмет сезімін оятты. Сонымен бірге мен мұраларымның мен үшін шабыт пен шығармашылық көзі екеніне көзім жетті. Күн сайын бұл туралы көбірек білуге ​​және ата-бабаммен тығыз байланысты сақтауға тырысамын.

«Менің мұрам» деп аталады

Туып өскен жерім – менің Отаным, мен үшін қымбат және әрқашан мақтаныш пен тиесілілік сезімін беретін әлемнің бір бұрышы. Бұл жер табиғаттың, дәстүр мен мәдениеттің тамаша үйлесімі, менің көз алдымда оны ерекше және ерекше етеді.

Ауылдық жерде орналасқан менің туған қалам таулар мен қалың орманмен қоршалған, мұнда құстардың үні мен жабайы гүлдердің иісі таза және сергітетін ауамен үйлеседі. Бұл ертегі пейзажы әрқашан маған тыныштық пен ішкі тыныштық әкеледі, маған әрқашан оң энергиямен зарядтауға және табиғатпен қайта қосылуға мүмкіндік береді.

Оқы  Қанатты достарым - Эссе, Баяндама, Шығарма

Жергілікті дәстүрлер мен әдет-ғұрыптар әлі күнге дейін киелі түрде сақталған Отанымның тұрғындары. Халық билері мен дәстүрлі музыкадан бастап, қолөнер мен халық өнеріне дейін әрбір деталь – жергілікті мәдениеттің құнды қазынасы. Жыл сайын менің ауылымда халықтық фестиваль өтеді, оған жақын маңдағы барлық ауылдардан адамдар жиналып, жергілікті дәстүрлер мен әдет-ғұрыптарды тойлап, сақтайды.

Ерекше табиғаты мен мәдениетінен бөлек, менің туған жерім де менің отбасыммен, өмірлік достарыммен бірге өскен жерім. Табиғат аясында, достармен ойнап, үнемі жаңа және қызықты жерлерді ашқан балалық шағымды сүйіспеншілікпен еске аламын. Бұл естеліктер әрқашан менің жүзіме күлкі ұялатады және осы тамаша жерге ризашылық сезімін тудырады.

Жердің тарихы біздің мұрамызды түсінудің бір жолы болуы мүмкін. Әр аймақтың тарихы мен географиясын көрсететін өзіндік дәстүрлері, мәдениеті мен әдет-ғұрыптары бар. Біздің жеріміздің тарихы мен дәстүрін білу арқылы біз мұрамыздың бізге қалай әсер еткенін және анықтағанын жақсырақ түсіне аламыз.

Біз туып-өскен табиғи орта ол біздің болмысымызға және әлемге деген көзқарасымызға күшті әсер етуі мүмкін. Біздің төбелеріміз бен аңғарларымыздан бастап, өзендеріміз бен ормандарымызға дейін табиғи ортамыздың барлық аспектілері өз жерімізбен және оның басқа тұрғындарымен байланысымызды сезінуімізге ықпал етеді.

Ақырында, біздің мұрамызды шығармашылық шабыт көзі ретінде де қарастыруға болады. Поэзиядан кескіндемеге дейінгі мұраларымыз суретшілер мен шығармашылық адамдар үшін шексіз шабыт көзі бола алады. Табиғат көріністерінен бастап, жергілікті халық пен мәдениетке дейінгі мұраларымыздың барлық аспектілерін біздің жеріміздің тарихын баяндайтын және оны тойлайтын өнер туындыларына айналдыруға болады.

Қорыта айтқанда, менің мұраларым – менің болмысымды айқындайтын және мені осы жерге шынымен тиесілі екенімді сезіндіретін жер. Табиғат, мәдениет және ерекше адамдар оны менің көз алдымда ерекше және ерекше етеді, мен оны өз үйім деп мақтан тұтамын.

Мұра туралы шығарма

 

Туған жерім – өзімді ең жақсы сезінетін жерім, Мен тамырымды қайдан табамын және өзімді қай жерде сезінемін. Бала кезімде мен өз ауылымның жасыл жайлаулары мен егістік жерлерін жарқын және жарқын түстермен безендіретін гүлдердің әр бұрышын ашудың еркіндігі мен рахатына бөлендім. Салт-дәстүрді, әдет-ғұрыпты киелі тұтқан, халқы берік қауымға ұйыған ұлан-ғайыр жерде өстім.

Күнде таңертең құстардың әні мен таудың таза ауасының жұпар иісінен оянатынмын. Мен ауылымның тасты көшелерімен серуендегенді, қызыл шатырлы тас үйлерге сүйсініп, құлағыма таныс дауыстарды естігенді ұнататынмын. Ешқашан өзімді жалғыз сезінген немесе оқшауланған сәт болған емес, керісінше, мені шексіз сүйіспеншілік пен қолдауды ұсынған адамдар қоршап тұратын.

Табиғатының әсемдігі мен көркем елді мекеннен басқа, менің туған жерім бай және қызықты тарихымен мақтана алады. Дәстүрлі үлгіде салынған ескі шіркеу аудандағы ең көне ескерткіштердің бірі және ауылымның руханиятының символы. Жыл сайын тамыз айында шіркеудің рухани меценатының құрметіне үлкен мереке ұйымдастырылады, онда адамдар дәстүрлі тағамдарды, музыка мен билерді бірге тамашалауға жиналады.

Туған жерім – адам болып қалыптасқан, онда мен отбасының қадірін, достық пен ата-бабадан қалған салт-дәстүрді, әдет-ғұрыптарды құрметтеуді үйрендім. Туған жерге деген сүйіспеншілік пен сүю ұрпақтан-ұрпаққа жалғасып келе жатқанын және олардың мұрасын қастерлеп, сүйетіндердің әлі де бар екенін ойлағым келеді. Бұл жерден кеткеніме көп уақыт болса да, менің естеліктерім мен оған деген сезімдерім өзгеріссіз және жарқын күйінде қалады және күн сайын ол жерде өткізген барлық сәттерді сүйіспеншілікпен еске аламын.

Пікір қалдыру