məzmun

Doğulduğum vətən haqqında esse

Mənim mirasım... Sadə bir söz, amma bu qədər dərin məna daşıyır. Doğulduğum və böyüdüyüm, bu gün kim olmağı öyrəndiyim yerdir. Hər şeyin tanış və dinc göründüyü, eyni zamanda çox sirli və valehedici olduğu yerdir.

Mənim vətənimdə hər küçənin bir hekayəsi, hər evin bir tarixi, hər meşənin, çayın bir əfsanəsi var. Hər səhər quşların nəğməsi və təzə biçilmiş ot qoxusuna oyanıram, axşam isə təbiətin sakit səsi ilə əhatələnirəm. Bu, ənənə ilə müasirliyin harmonik və gözəl şəkildə qovuşduğu dünyadır.

Amma mənim vətənim sadəcə bir yer deyil. Burada yaşayan böyük ürəkli və qonaqpərvər, hər zaman evlərini açmağa, həyatın sevinclərini bölüşməyə hazır olan insanlardır. Bayram günlərində küçələr rəngli işıqlar və ənənəvi musiqi ilə dolu olur. Bu dadlı mətbəx və təzə dəmlənmiş qəhvənin ətridir.

Mənim irsim məni təhlükəsiz və qorunan hiss edir, çünki özümü yalnız evdə hiss edirəm. Ailəmlə birlikdə böyüdüyüm və həyatda sadə və vacib şeyləri qiymətləndirməyi öyrəndiyim yerdir. Burada ən yaxşı dostlarımla tanış oldum və əbədi olaraq xatırlayacağım xatirələrim oldu.

Dediyim kimi, doğulub boya-başa çatdığım yerin şəxsiyyətimə, dünyaya baxışıma böyük təsiri olub. Uşaq vaxtı təbiətin qoynunda, zamanın sanki başqa cür keçdiyi sakit kənddə yaşayan baba və nənəmin yanına tez-tez gedirdim. Hər səhər təzə içməli su almaq üçün kəndin mərkəzindəki quyuya getmək adət idi. Fəvvarəyə gedən yolda köhnə və köntöy evlərin yanından keçdik və səhərin təmiz havası ətrafdakı hər şeyi bürüyən çiçəklərin, bitkilərin iyi ciyərlərimizi doldurdu.

Nənəmin evi kəndin kənarında yerləşirdi və gül və tərəvəzlə dolu geniş bağçası var idi. Hər dəfə oraya çatanda bağçada vaxt keçirirdim, hər sıra çiçək və tərəvəzləri araşdırırdım və məni əhatə edən çiçəklərin şirin ətirini duyardım. Mən günəş işığının çiçək ləçəklərində oynamasını, bağı əsl rəng və işıq şousuna çevirməyi çox sevirdim.

Mən böyüdükcə, Özümlə doğulub boya-başa çatdığım yer arasındakı əlaqəni daha yaxşı anlamağa başladım. Kəndin sakit və təbii ab-havasını getdikcə daha çox dəyərləndirməyə, sakinləri arasında dostluq etməyə başladım. Hər gün təbiətdə gəzintilərdən həzz alırdım, doğma yerimin gözəl mənzərəsinə heyran olurdum və yeni dostlar qazanırdım. Deməli, vətənim gözəlliklərlə, adət-ənənələrlə dolu, doğulub boya-başa çatdığım yerdir və bunlar həmişə qəlbimdə saxlayacağım xatirələrdir.

Nəhayət, mənim vətənim ürəyimin rahatlıq və xoşbəxtlik tapdığı yerdir. Həmişə sevgi ilə qayıtdığım və həmişə xoş qarşılanacağımı bildiyim yerdir. Məni bir bütövün parçası hiss etdirən və köklərimlə əlaqə quran yerdir. Həmişə sevəcəyim və fəxr edəcəyim yerdir.

Xüsusən mənim irsim mənim üçün hər şey deməkdir. Böyüdüyüm, bu gün kim olmağı öyrəndiyim və özümü həmişə təhlükəsiz hiss etdiyim yerdir. Doğduğum yerin adət-ənənələrini və tarixini bilmək qürur hissi və köklərimə görə minnətdarlıq hissi doğurdu. Eyni zamanda, irsimin mənim üçün ilham və yaradıcılıq mənbəyi olduğunu kəşf etdim. Hər gün bu barədə daha çox öyrənməyə və ata-baba yerimlə möhkəm əlaqəmi saxlamağa çalışıram.

"Mənim mirasım" kimi xatırlanır

Mənim vətənim doğulub boya-başa çatdığım yerdir, mənim üçün əziz olan və həmişə mənə güclü qürur və aidiyyət hissləri bəxş edən dünyanın bir guşəsi. Bu yer təbiətin, adət-ənənələrin və mədəniyyətin mükəmməl birləşməsidir və onu mənim gözümdə unikal və xüsusi edir.

Kənd yerində yerləşən doğma şəhərim dağların və sıx meşələrin əhatəsindədir, burada quşların səsi və çöl çiçəklərinin qoxusu təmiz və təravətləndirici hava ilə harmonik birləşir. Bu nağıl mənzərəsi mənə həmişə sülh və daxili rahatlıq gətirir, mənə həmişə müsbət enerji ilə doldurulmaq və təbiətlə yenidən əlaqə qurmaq imkanı verir.

Oxuyun  Qanadlı Dostlarım - İnşa, Hesabat, Bəstə

Yerli adət-ənənələr və adətlər indi də müqəddəs şəkildə qorunub saxlanılır Vətənimin sakinləri tərəfindən. Xalq rəqsləri və ənənəvi musiqidən tutmuş sənətkarlıq və xalq sənətinə qədər hər bir detal yerli mədəniyyətin qiymətli xəzinəsidir. Mənim kəndimdə hər il el şənliyi keçirilir və orada bütün ətraf kəndlərdən insanlar yerli adət-ənənələri və adətləri qeyd etmək və qoruyub saxlamaq üçün toplaşırlar.

Xüsusi təbiəti və mədəniyyəti ilə yanaşı, mənim vətənim həm də ailəm və ömür-gün dostlarım arasında böyüdüyüm yerdir. Təbiətin qoynunda, dostlarla oynayan və həmişə yeni və füsunkar yerlər kəşf edən uşaqlığımı böyük həvəslə xatırlayıram. Bu xatirələr həmişə üzümə təbəssüm gətirir və bu gözəl yerə görə məndə minnətdarlıq hissi yaradır.

Yerin tarixi irsimizi dərk etmək üçün bir yol ola bilər. Hər bir ərazinin tarixi və coğrafiyasını əks etdirən öz adət-ənənələri, mədəniyyəti və adətləri var. Yerimizin tarixi və adət-ənənələrini öyrənməklə, irsimizin bizə necə təsir etdiyini və müəyyən etdiyini daha yaxşı başa düşə bilərik.

Doğulub boya-başa çatdığımız təbii mühit həm də şəxsiyyətimizə və dünyaya baxışımıza güclü təsir göstərə bilər. Təpələrimizdən və dərələrimizdən tutmuş çaylarımıza və meşələrimizə qədər təbii mühitimizin hər bir tərəfi bizim yerimiz və onun digər sakinləri ilə bağlı hiss etməyimizə kömək edə bilər.

Nəhayət, irsimiz həm də yaradıcı ilham mənbəyi kimi görünə bilər. Şeirdən rəssamlığa qədər irsimiz rəssamlar və yaradıcılar üçün sonsuz ilham mənbəyi ola bilər. Təbii landşaftlardan tutmuş yerli insanlara və mədəniyyətə qədər irsimizin hər tərəfi yerimizin hekayəsini izah edən və onu qeyd edən sənət əsərlərinə çevrilə bilər.

Yekun olaraq deyim ki, mənim irsim mənim şəxsiyyətimi müəyyən edən və həqiqətən də bu torpağa aid olduğumu hiss etdirən yerdir. Təbiət, mədəniyyət və xüsusi insanlar onu mənim gözümdə bənzərsiz və xüsusi edir və mən onu öz evim adlandırmaqdan qürur duyuram.

İrs haqqında kompozisiya

 

Vətənim özümü ən yaxşı hiss etdiyim yerdir, köklərimi tapdığım və aid olduğumu hiss etdiyim yer. Uşaq ikən yaşıl otlaqları və tarlaları canlı və canlı rənglərə bürüyən çiçəkləri olan kəndimin hər küncünü kəşf etmək azadlığından və həzzindən həzz alırdım. Mən adət-ənənələrin müqəddəs tutulduğu, insanların möhkəm bir cəmiyyətdə birləşdiyi mərtəbəli bir yerdə böyümüşəm.

Hər səhər quşların nəğməsi və təmiz dağ havasının çağırış qoxusuna oyanırdım. Kəndimin daş döşənmiş küçələrində gəzməyi, qırmızı damlı daş evlərə heyran olmağı və qulaqlarımda cingiltili tanış səsləri eşitməyi çox sevirdim. Özümü tənha və ya təcrid olunmuş hiss etdiyim bir an olmayıb, əksinə, həmişə mənə qeyd-şərtsiz sevgisini və dəstəyini təklif edən insanlarla əhatə olunmuşam.

Təbiətinin gözəlliyi və mənzərəli qəsəbəsi ilə yanaşı, mənim vətənim zəngin və maraqlı tarixi ilə fəxr edə bilər. Ənənəvi üslubda tikilmiş köhnə kilsə rayonun ən qədim abidələrindən biridir və kəndimin mənəviyyatının simvoludur. Hər il avqust ayında kilsənin ruhani himayədarının şərəfinə böyük bir bayram təşkil edilir, burada insanlar ənənəvi yeməklərdən, musiqidən və rəqslərdən zövq almaq üçün toplaşırlar.

Vətənim insan kimi formalaşdığım yerdir, burada ailənin, dostluğun dəyərini və əcdadlarımdan miras qalmış adət-ənənələrə hörmətlə yanaşıldığını öyrəndim. Düşünmək istərdim ki, doğma torpaqlara bu sevgi və bağlılıq nəsildən-nəslə ötürülür və bu gün də öz irsinə hörmət və rəğbət bəsləyən insanlar var. Buranı uzun müddət tərk etməyimə baxmayaraq, xatirələrim, ona olan hisslərim dəyişməz və canlı olaraq qalır və hər gün orada keçirdiyim bütün anları məhəbbətlə xatırlayıram.

Şərh yaz.